MVO Nederland bepleit zonneboekhouding
“Wees voorbereid. Beprijs nu alvast intern de kosten van de CO2-uitstoot. Niet als schaduwboekhouding, maar als zonneboekhouding.” Michel Schuurman (1973) maakt duidelijk welke koers hij gaat inzetten als nieuwe directeur Economie en Politiek bij MVO Nederland / De Groene Zaak. De gecombineerde organisatie voert in Den Haag lobby om bedrijven en afnemers belasting te laten betalen over de uitstoot van CO2. Dit is in het voordeel van duurzame ondernemingen, die niet of minder broeikasgassen uitstoten.
Schuurman heeft van de partners van MVO Nederland een duidelijke opdracht meegekregen. Hij wilde weten: op welk politiek niveau gaan wij de meeste energie steken? Op Europees niveau? In Den Haag? Bij de gemeenten? De uitslag was duidelijk. Ondernemingen vragen de belangrijkste lobby te richten op de Nederlandse regering. “Daar worden de lijnen uitgezet voor de circulaire economie. Daar worden het fiscale beleid gemaakt. Op regionaal niveau moet je zijn voor de sociale agenda. Maar ook heeft MVO Nederland een dag in de week een medewerker in Brussel zitten, Arthur ten Wolde. Daar gaat het onder meer over producentenverantwoordelijkheden en voorschriften voor verpakkingen.”
De benoeming van ‘circulaire man’ Schuurman heeft alles te maken met de samensmelting van MVO Nederland met De Groene Zaak. De laatste organisatie bundelde groene koplopers die het belang van lobbywerk in Den Haag inzagen. Die rol wil de nieuwe organisatie behouden.
Schuurman: “Ik schat dat ik mijn tijd voor 50 procent in de koplopers onder de ondernemingen zal steken. De andere helft gaat naar het ‘Haagse’ werk, waar de tijd zal gaan naar het verbeteren van de randvoorwaarden voor duurzaam ondernemen.”
De overkoepelende agenda van MVO Nederland gaat over het realiseren van de nieuwe economie in 2025. Met zijn toetreding per 1 februari maakt Michel Schuurman de driehoofdige directie compleet. De andere directieleden zijn Maria van der Heijden (directeur-bestuurder) en Lobke Vlaming (operationeel directeur). "Met Michel voegen we een zeer ervaren inhoudelijke directeur toe aan het team", zegt Maria van der Heijden. "Hij is al jaren één van de Nederlandse toppers op het terrein van circulair ondernemen. Zijn uitgebreide netwerk verbindt de beweging van MVO Nederland en De Groene Zaak met bedrijven, overheid en maatschappelijke organisaties."
Ook de voorman van VNO-NCW, Hans de Boer, laat zich in de openbaar kennen als een voorstander van vergroening van het Nederlandse bedrijfsleven. “Heel goed”, vindt Schuurman. “Op onderwerpen komen wij dichter bij elkaar. Daar waar het past, trekken we dan ook samen op met VNO-NCW. Ik denk dat het grote verschil tussen de organisaties is dat onze partners daadwerkelijk duurzame bedrijven zijn, daar waar VNO-NCW nog wel eens de eigen achterban moet zien te overtuigen. Wij zijn en blijven de voorhoede.”
Schuurman is optimistisch over de snelheid van duurzame ontwikkelingen. “Ik was met mijn gezin naar het mijnbouwmuseum. Dat was fascinerend, want daar tref je nog mensen aan die echt onder grond zaten vroeger; de kompels. Zij hebben meegemaakt hoe Nederland van de ene op de andere dag de mijnen sloot en afscheid van eigen steenkoolwinning nam. Hoe kan dat gebeuren? De mensen van het museum hebben daar een eigen kijk op. Het is altijd een bundeling van ontwikkelingen die samenkomen. In de samenleving was er al een tijdje ongenoegen over de rommel die kolen gaven, de roet ook, de vervuiling. Ongerustheid was er ook over de gezondheid: er gebeurden dodelijke ongelukken door koolmonoxide, een dodelijke en reukloos gas uit kolenkachels. De kompels zelf hadden ook gezondheidsklachten: stoflongen. En toen kwam er ineens het aardgas dat in Nederland was gevonden. Goedkoop, makkelijk en lang niet zo gevaarlijk.”
Ziet hij op dit moment weer zulke ontwikkelingen samenkomen? Schuurman: “Zeker. Er is weer gevaar in Nederland, dit keer door aardbevingen door de gaswinning. Angst ook voor stijgende prijzen, nu de gaskraan half dicht gaat. Worden we afhankelijk van gas uit het buitenland? Ongerustheid is er ook over de uitstoot van CO2 van kolencentrales, waardoor de aarde opwarmt. Tegelijkertijd dalen de prijzen van de opwekking van elektriciteit door zonnepanelen en windmolens tot een niveau die concurreert met fossiele brandstoffen. En als je dan zo’n punt bereikt, kan het heel snel gaan. Nederland ging de vorige eeuw in tien jaar over op aardgas. In tien jaar kunnen we nu weer van het gas af. Onze rol daarbij: CO2 beprijzen. Dat versnelt deze ontwikkeling nog eens.”
Een zonneboekhouding komt volgens Schuurman bovendien al goed van pas bij investeringsbeslissingen. "Dan kun je meteen uitrekenen of een investering ook lonend is in de situatie dat er een CO2-beprijzing zou zijn. Ik zou zeggen: reken met 50 tot 100 euro per ton CO2-uitstoot. En denk dan nog eens: wat zou je dan doen?"