In een onthullend gesprek vertelt de wereldberoemde Piet Oudolf dat de grote biodiversiteit in zijn ‘wilde’ tuinen hem eigenlijk overkomen is. In de P+ Special van deze week stelt Oudolf nuchter: “In het begin was het helemaal niet zo van: ik wil ecologisch bezig zijn, of de biodiversiteit benadrukken. Maar de planten die we gebruikten waren niet zo overgecultiveerd waardoor ze een natuurlijke aantrekkingskracht op vlinders en bijen hadden.” 

Dat zegt hij in gesprek met directeur Corporate Sustainability Wineke Haagsma van PwC, die op zoek is naar manieren waarop bedrijven de biodiversiteit kunnen bevorderen. 

Oudolf (1944) vertelt zonder enige opsmuk in P+ hoe zijn lange speurtocht naar schoonheid verliep, die leidde tot beroemde tuinen in de VS, in Groot-Brittannië, Scandinavische landen en voor Nederlandse musea. Niet alleen mensen genieten van die schoonheid. Oudolf heeft tal van foto’s van dierlijke bezoekers die op zijn keuze van bloemen afkomen.

Oudolf merkt dat biodiversiteit momenteel een groot issue is geworden, nu het een van de Sustainable Development Goals (SDGs) van de VN is geworden. “Toen ik begon was dat helemaal niet zo. Maar ik vond het zelf wel juist. Ook omdat ik mensen tegenkwam uit die wilde plantenwereld, waar ik bevriend mee raakte. En ook omdat ik in de openbare ruimte begon te werken. Dan moeten planten een gemeenschap vormen en langlevend zijn, zodat ze niet elk halfjaar vervangen hoeven te worden. Dus die duurzaamheid of de houdbaarheid van de planten werd steeds belangrijker. Ook dat ze met elkaar goed moesten leven, dat de een de ander niet zou verdringen waardoor de helft van de planten verdwijnt. Toen kwam het ecologische aspect erbij. Op het moment dat ik af ging dwalen van de traditionele tuinen is dat aspect van vogels en insecten veel belangrijker geworden. En eigenlijk is dat het allerbelangrijkste.”

Oudolf is in het buitenland bekender dan in Nederland. Hij is dan ook niet zo makkelijk in een hokje te stoppen. In P+ geeft hij antwoord op de vraag wat hij nu eigenlijk is: milieuactivist, tuinarchitect of kunstenaar. “Ik ben geen natuurbeschermer. Daar zijn andere mensen voor. Als ik vroeger met tuinmensen praatte, zeiden ze: je bent een goede kweker. Als ik met ecologen praat, vinden ze dat ik het goed doe. Botanici vinden dat ik veel verstand heb van planten. De musea, die vinden mij een kunstenaar. Dus ik zweef gewoon tussen een aantal werelden in. Maar als ik echt zelf zou moeten kiezen, nou ja, dan ben ik meer kunstenaar dan tuinarchitect.”

Lees het volledige gesprek tussen Haagsma en Oudolf in de P+ Special “PwC zet in op biodiversiteit”.