Het begon met een samensmelten van een zak met uit de zee opgevist plastic. Nu vult het plastic rif van Maarten Vanden Eynde al een complete zaal in de tentoonstelling Ja Natuurlijk.

Maarten Vanden Eynde (1977, België) brengt het plastic dat we dachten kwijt te zijn weer terug. Gelooft u niet in de ernst van de ‘plastic soup’, de enorme hoeveelheid zwerplastic dat meedrijft in oceaanstromingen, en als gevolg van UV-straling heel langzaam afbrokkelt in kleine stukjes? Deze Nederlandse kunstenaar vist het op, tijdens zijn reizen en smelt het tot een steeds groter wordende homp. Door de kleurenrijkdom en de uitsteeksels heeft het wel iets weg van een rif, ook al zul je daar in tropische wateren nooit de vorm van een afvalrooster tegenkomen. De titel is precies op wat het lijkt: “Plastic Reef”.

Het is een van de kunstwerken die het meest duidelijk antwoord geeft op de centrale vraag van de tentoonstelling: ‘Wat is natuurlijk en wie beslist er over of dat zo is? Zijn mensen de enige wezens op deze planeet die daarover beslissen, of hebben dieren, vogels, planten en insecten hier ook nog iets over te zeggen?”

Olie wordt voor een deel offshore opgepompt en omdat plastic een olieproduct is, zou je kunnen zeggen dat door het in de oceanen te dumpen plastic weer terugkeert op de plek van herkomst. Kunstenaar Vanden Eynde voegt daar persoonlijk aan toe: “De terugkeer van het plastic in de oceanen kan gezien worden als een symbool van falen en tegelijkertijd de waan van de moderne tijd.”

Maarten Vanden Eynde op website Ja Natuurlijk