Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
cacao
cacao
22 november 2013

Cacaoboer moet de chocoladeliefhebber overtuigen

De afgelopen vijf jaar is de cacaosector volledig getransformeerd. Het is het gevolg van het committment van  ‘een golf van bedrijven’ die investeren in de productieketen. Zo blijkt uit een nieuwe impactstudie van KPMG.

De Nederlandse organisaties Solidaridad, UTZ Certified en IDH droegen met hun trainingsprogramma’s voor kleine boeren stevig aan de veranderingen bij.

Fotojournalist Kadir van Lohuizen bracht de veranderingen in beeld, in een multimediale tentoonstelling die nu in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam is te zien. Van Lohuizen maakt de weg van een cacaoboon zichtbaar in de vorm van portretten van mensen die actief zijn in de cacao- en chocoladeproductie. Van de cacaoboeren gaat het naar ’s werelds grootste cacaohaven Amsterdam en een van de grootste chocoladefabrieken ter wereld, Mars in Veghel, om te eindigen bij de consument in de supermarkt.

Een centrale plek is ingeruimd voor twee families cacaoboeren in Ivoorkust. Emile Ouedraogo, zijn vrouw en negen kinderen moeten rondkomen van een jaarinkomen van 800 euro. Enan Abblé is met vrouw en twee kinderen (op de foto) met 2.800 euro op jaarbasis een stuk beter af. Het verschil in inkomen zit in de drie keer hogere opbrengst per hectare die Abblé weet te realiseren. Training en meer kennis maken het verschil. Hij is lid van een coöperatie, waar hij leerde zijn cacao op een meer duurzame wijze te verbouwen.

“De verschillen tussen de twee boeren zijn groot”, aldus de fotograaf bij de opening van zijn tentoonstelling, “zowel in hun werk en hun gezinsleven. Maar de relativering is dat het gezin dat beter cacao teelt nog steeds niet goed kan leven van de opbrengst. Ze zijn alleen minder arm.” Waarmee hij aangeeft waarom de hele cacao-industrie zich zo inspant. In Ivoorkust, met 40 procent de grootste cacaoleverancier ter wereld, staat de productie onder druk. Boeren stappen over naar meer winstgevende producten als rubber en palmolie. Hun kinderen zullen eerder hun toevlucht zoeken in de stad dan zich te richten op de arbeidsintensieve cacaoproductie. Hetzelfde patroon is zichtbaar in andere cacao producerende landen. De sector maakt zich hierover grote zorgen: als de productie niet drastisch omhoog gaat is er al in 2020 niet meer genoeg cacao om aan de wereldwijd groeiende vraag naar chocolade te voldoen.

Om de cacaotoevoer veilig te stellen is een wereldwijde samenwerking op gang gekomen tussen bedrijven en ontwikkelingsorganisaties als Solidaridad die zich op de kleine boeren richten. Dat werkt, zo bleek al eerder, en wordt nu bevestigd door KPMG in de studie Moving the bars. Tussen 2008 tot 2012 ontvingen 151.000 boeren via het Cocoa Improvement Programme van van Solidaridad, UTZ Certified en IDH een certificering voor duurzame cacao, waarmee zij hun inkomen stevig verbeterden. UTZ-gecertificeerde cacao wordt nu in 86 landen wereldwijd verkocht.
Solidaridad wil met Van Loohuizen’s multimediale beeldverhaal For the love of chocolate het draagvlak voor duurzame cacaoproductie in de chocoladesector vergroten. De tentoonstelling gaat komend jaar wereldwijd op tournee in de wereld van cacao en chocola. De organisatie hoopt zo partners en bedrijven zoals Mars en Cargill te steunen, die met dit verhaal hun personeel, klanten of consumenten willen betrekken bij duurzame cacaoteelt.

Cacaobeleid van Solidaridad

Tekst Hans van de Veen