Er wordt gewerkt aan de inrichting van één centraal loket voor duurzaam inkopen voor de sector Rijk en medeoverheden. Dat melden staatssecretaris Mansveld en minister Blok.

Ook al heeft het vertrouwen bij het bedrijfsleven  in het duurzame inkoopbeleid van de overheid een temperatuur bereikt die de Nederlandse winter de afgelopen maanden nooit bereikte, uit een brief aan de Tweede Kamer klinkt optimisme. De staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu en de minister van Wonen en Rijksdienst hebben de milieu-effecten van het inkoopbeleid tot nu toe laten doormeten. En daar kwamen gunstiger cijfers uit, dan je zou verwachten.
Eerst maar eens het goede nieuws van Wilma Mansveld, die zich steeds meer als een pareltje ontpopt. Ze liet twee bureau’s onderzoeken wat het inkoopbeleid tot nu toe opleverde, waaronder een overheidsdienst.

Mansveld stelt in haar brief dat het glas in ieder geval half vol is geweest: “Het RIVM concludeert dat het toepassen van minimumeisen in de periode 2010- 2013 per productgroep heeft geleid tot milieuwinst voor de helft van de productgroepen. Het gaat om vermeden CO2-uitstoot, vermeden uitstoot van toxische stoffen en vermeden gebruik van grondstoffen. De analyse laat zien dat een brede toepassing van ambitieuze minimumeisen per productgroep kan leiden tot flinke milieuwinst. Voor de helft van de productgroepen geldt dat de eisen niet leiden tot milieuwinst. De belangrijkste reden hiervoor is dat een groot deel van de minimumeisen relatief snel ‘veroudert’. De ontwikkelingen in de markt en de EU regelgeving gaan regelmatig sneller dan de mate waarin de minimumeisen sinds 2010 zijn aangescherpt.”

Het onafhankelijke bureau Ecorys concludeert dat het beleid ertoe geleid heeft dat ‘duurzaam inkopen stevig op de kaart staat bij alle overheidslagen en het bedrijfsleven en dat de minimumcriteria breed worden toegepast’. Mansveld: “Dit heeft geleid tot milieuwinst en heeft bijgedragen aan de versnelling van innovaties. In 2011 is er beleid ingezet om duurzaam inkopen verder te professionaliseren en af te stappen van het uitsluitend toepassen van de minimum milieueisen. Beleidsmatig zijn er flinke stappen gezet om deze ontwikkeling te faciliteren, maar volgens de markt bereiken deze nog onvoldoende de uitvoeringspraktijk.”
Vandaar dus de veelgehoorde verzoeken aan P+ om door te blijven schrijven met de toch al pijnlijk blauw getikte vingers over het inkoopbeleid.

Wat zit er allemaal aan te komen, behalve het ene centrale inkooploket? De bewindslieden: “Wij onderschrijven de conclusies van beide rapporten dat het beleid zijn verdiensten heeft gehad, maar dat het nu tijd is voor een verschuiving van beleidsontwikkeling naar beleidsimplementatie en van focus op minimumeisen naar focus op verdere professionalisering. In lijn met deze ontwikkelingen laten we onderzoek doen naar de mogelijkheden voor aanpassing van de criteriastructuur, zodat deze beter aansluit bij de mogelijkheden voor inkopers om professioneel duurzaam in te kopen. Ook neemt de Minister voor Wonen en Rijksdienst de uitkomsten mee in de verdere professionalisering van de rijksinkoop.”

Ingezet worden verschillende Green Deals, maar ook:

+ Een tool over functioneel specificeren die beschikbaar wordt gesteld voor inkopers;

+ Er wordt een kader voor biobased duurzaam inkopen ontwikkeld;

+ Er komt een roadshow duurzaam inkopen en een checklist professioneel duurzaam inkopen;

+ Er wordt een onderzoek uitgevoerd naar een wijziging van het criteriastelsel waarin een ambitieuzere aanpak via professioneel duurzaam inkopen prioriteit krijgt.

Vooral dat laatste is goed nieuws voor de groep ‘duurzame koplopers’, die erge last hebben van achterblijvende bedrijven die toch voldoen aan de achterlopende overheidseisen.

P+ biedt de volledige PDF van de brief van Mansveld en Blok aan. Zie de linkerkolom, onderaan.