Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
Fairphone, fotografie Creative Commons
Fairphone, fotografie Creative Commons
04 april 2014

Waarom ik de Fairphone heb besteld

Wat zijn onze eigen eerste ervaringen met de Fairphone? Nederland kent als enige in de wereld een bedrijfje dat streeft naar een zo’n eerlijk mogelijke mobiele telefoon.

Al jaren schrijf ik over misstanden in de elektronica-industrie. Ik ken zo ongeveer alle ngo’s die zich op afstand of dichtbij met die misstanden bemoeien, sommige medewerkers zelfs persoonlijk, ook al wonen ze in Hong Kong. En al jaren baal ik van de wetenschap dat mijn inmiddels onmisbare mobiele telefoon door bloed, zweet en tranen tot stand is gekomen. Maar nu is daar de Fairphone, als een engel uit de hemel komen afdalen om dit leed te verzachten en de wereld een beetje beter te maken.

Zo’n 25 werknemers telt Fairphone nu in Amsterdam. Al pionierend opgestart door de toenmalige creatief directeur van het instituut Waag Society, Bas van Abel.

“Eigenlijk ging het toen vooral om aandacht genereren voor de slechte arbeidsomstandigheden in de elektronica-industrie”, zegt communicatiemedewerker van Fairphone Roos van de Weerd. Maar Van Abel ontmoette tijdens zijn project veel partners die al nadachten over de situatie in de mijnen, de smelterijen, de productie, distributie, het gebruik en hergebruik van mobiele telefoons. Een idee werd geboren.

Er was echter nog een lange weg te gaan. Want al die bovengenoemde elementen moeten zo eerlijk en schoon mogelijk gebeuren. De Fairphone is sinds januari fysiek op de markt en wordt nu door zo’n 25.000 bellers gebruikt. Maar: “Dit is geen eerlijke telefoon”, verzekert Van de Weerd al zwaaiend met de Fairphone. “Van de 4 gebruikte mineralen tantalum, tin, wolfraam en goud zijn er 2 conflictvrij. Het is een begin, een investering in een reis die de telefoon bij elke lichting verbetert.”

Fairphone heeft een licentie gekocht van zijn Chinese productiepartner A’Hong, fabrikant met vestigingen in Shenzhen en Chongqing. Daaraan heeft het bedrijf zijn eigen zo eerlijk mogelijke elementen toegevoegd. In de fabriek wordt gewerkt volgens de ILO-standaarden, waar dus onder meer een leefbaar loon wordt betaald, normale uren worden gewerkt en waar de gezondheids- en veiligheidswetten worden gerespecteerd. Fairphone betaalt iets extra’s, dat in een fonds belandt en later aan de werknemers wordt uitgekeerd.

“Alles wat Fairphone doet, communiceert het bedrijf open en transparant”, zegt enthousiast gebruiker Ivar Iding. Hij heeft de telefoon uit de eerste lichting in januari, die aanvankelijk rond kerstmis zou arriveren. “Ook daarover communiceerden ze in hun nieuwsbrief in heldere taal”, zegt Iding. “Alles is heel transparant, ook als het gaat om de gebruikte materialen. Anders dan bijvoorbeeld fair trade koffie kunnen zij niet garanderen dat alles duurzaam is. Daarvoor is de keten nog te lang. Maar de intentie is dit wel te doen en dat alleen al is een applaus waard.”

De Fairphone is iets dikker dan bijvoorbeeld de Samsung Galaxy II, maar ook iets smaller. Hij weegt iets zwaarder en het schermgebruik is even wennen, zegt Iding. “Er zitten niet automatisch alle app’s op zoals Facebook en Google. Heb je daar behoefte aan, dan kun je die er zelf opzetten. Ze hebben zelf een ‘Geniet van je rust’-app toegevoegd. Dan kun je je telefoon bijvoorbeeld 3 kwartier uitzetten, waarna hij vanzelf weer aanschiet. Dat vind ik echt prettig.”

Volgens de Consumentengids, die een paar kleine kolommetje aan de Fairphone wijdde, is de fotokwaliteit niet optimaal. “Nee”, pareert Iding, “het is een telefoon! Voor foto’s heb ik een digitale spiegelreflexcamera. Een echte fotocamera dus.”

Hij heeft gelijk. Ik ben om! De inschrijving voor de tweede lichting is inmiddels geopend. Met een beetje geluk ga ik deze zomer met een faire phone op reis.

+Tekst Astrid van Unen
+ Foto Creative Commons

Meer over de Fairphone