Met een Nederlands product China veroveren. Wie nu investeert in de kinderwagens van Greentom gaat een markt op van 50 miljoen baby’s per jaar. Via OnePlanetCrowd wordt investeerders 7 procent rente geboden. Er kan nu geleend worden om een bekroond, supergroen en niet te kopiëren product groot te maken.

Greentom is een internationaal expanderende bedrijf uit Maastricht. Het won pas nog de prestigieuze designprijs Red Dot Award, als beste in hun categorie. “Best of the Best. We stonden naast Ferrari en Apple”, melden de makers trots.

De Greentom is een kinderwagen die inderdaad opvalt door minimal design, opvallend kleurgebruik en volledig wordt geproduceerd uit eerder gebruikte kunststoffen. De Greentom kan door uitgekiend denkwerk in een absolute recordtijd van vijf minuten worden geassembleerd, waar ook ter wereld.

OnePlanetCrowd vraagt funders om een minimum-investering van 250 euro, oplopend tot 25.000 euro. Het doelbedrag van 375.000 euro komt al dichtbij, met een bedrag van 288.550 euro aan toegezegde funding, met een deadline op 18 juli 2016.

Maarten Wellens (1969) Bart Bost (1964) van Greentom Holding kennen de Chinese markt goed, al meer dan 25 jaar zelfs. Ze produceren er al lange tijd kinderwagens, eerst in opdracht van internationale labels, nu als zelfstandig producent onder eigen label. Wie denkt dat China nog steeds de fabriek van de wereld is, heeft het volgens dit duo helemaal mis. Door de toegenomen welvaart groeit in China een middenklasse die geld heeft. Het is een massamarkt die bovendien een sterke voorkeur heeft voor Europese kwaliteitsproducten. Met het beëindigen van de ‘eenkindpolitiek’ in 2015 groeit de bevolking van 1,2 miljard mensen sterk. Het gebruikelijke aantal van 25 miljoen baby’s per jaar stijgt door de gewijzigde politiek door naar 50 miljoen nieuwe kinderen. De kennis van duurzaam produceren van Greentom wordt bovendien door de Chinese autoriteiten met open armen ontvangen.

Het verhaal van financiële man Wellens en industrieel ontwerper Bost is net zo bijzonder als hun product. Alsof het zo moest zijn. Wellens vertelt: “We kennen elkaar door onze kinderen. Ze zaten beiden op de Vrije School in Maastricht. We zijn elkaar tegengekomen op het schoolplein, aan de praat geraakt en nooit meer opgehouden. Bart bleek al sinds 25 jaar designer te zijn van kinderwagens en andere babyproducten. Wie heeft de kinderen niet een Maxi-Cosi gezet? Dat was een eerder ontwerp van Bart. Mijn vrouw was net in verwachting van een drieling, dus waar praat je dan over? Wat is de ideale kinderwagen?”

Bost vult het verhaal aan: “Op dat moment liep ik met een stukje frustratie rond. Ik dacht: het moet anders kunnen. De grote merken kinderwagenfabrikanten waren erg afhankelijk van de lagelonenlanden geworden. Er waren zoveel verschillende grondstoffen nodig, de complexiteit van de assemblage was enorm. Ik had een eigen productiebedrijf in China en zag dat het ook daar steeds lastiger werd om de loonkosten in de hand te houden.”

Wellens had een vergelijkbare ervaring: “Toen China openging stonden mensen aan de poort te bedelen om bij je te mogen werken. Vandaag heb je de grootste moeite om productie-arbeiders te vinden. Na de viering van het Chinees Nieuwjaar komt 20 tot 40 procent van de arbeiders niet meer terug, omdat ze een andere baan hebben gevonden. Je ziet dat veel fabrieken zijn begonnen met de omschakeling naar robots, ook de fabrieken waar de iPhone wordt geassembleerd. China is heel snel op weg om een diensteneconomie te worden, vergelijkbaar met de Europese en Amerikaanse markt. Ook Chinezen willen niet langer meer twaalf uur in een enorm hete fabriek staan, dag in, dag uit. Dat proces wordt door de geleide economie van de regering radicaal ondersteund, waarbij ook nog eens groenere productie en een groenere levensstijl centraal staan.”

Het directe zicht op het snel veranderende China leverde de makers van Greentom een voorsprong op concurrenten op, die ze nu kunnen verzilveren. Hun oplossing lijkt op de realisatie van de droom die de bedenkers van het Cradle to Cradle-concept tien jaar geleden hadden. Bost over de puzzel die hij oploste: “Wat nu als je alle kunststoffen die nodig zijn om een kinderwagen te maken terugbrengt tot twee hoofdgrondstoffen? Wat nu als je die grondstoffen kunt halen uit bestaande lokale afvalstromen? Wat nu als we de onderdelen zo ontwerpen, dat de assemblage niet langer dan vijf minuten hoeft te duren? Als we dat allemaal zouden kunnen, dan kunnen we voor elke markt een lokale productie-unit openen. Made in China. Maar ook terug naar Europa: Made in Europe. Made in de USA, waar nu werkelijk niet één kinderwagen meer wordt geproduceerd. Of in de opkomende markten: Made in Brazil. Made in India. Ik heb al een lunch gehad met president Modi, tijdens de Make in India Week, met ondersteuning van de Nederlandse ambassade.”

De grondstoffenstromen werden gevonden, zowel voor de assemblagefabriek in Maastricht als voor de Chinese markt. Bost: “Voor de stoffen bekleding gebruiken we het granulaat van ingezamelde PET-flessen. Het zijn zowel statiegeldflessen als de kleine waterflesjes, die afvalverwerkers uit de afvalstrook vissen. Ook de warme voering aan de binnenkant van de ligzakken is van PET-fleece. Voor de bouw van het kinderwagenonderstel gebruiken we industrieel restmateriaal, PP, een van de meest gebruikte kunststoffen. Met die twee grondstoffenstromen voorzien we voor 97 procent in onze behoefte. Andere ondernemingen zijn nog steeds afhankelijk van 25 tot 30 verschillende grondstoffen, met 400 verschillende componenten…” Greentom volstaat dus met drie grondstoffen, naast PET en PP zijn dat de natuurlijke materialen vlas, wol en biokatoen voor het matrasje.

Het idee dat China nog steeds een productieschuur is, moet dus in de prullenbak. Maar wat met dat andere vooroordeel, dat Chinezen heel snel westerse producten imiteren? Daar blijken de makers van de Greentom niet bang voor te zijn. Wellens: “Het namaken van bestaande kinderwagens is heel makkelijk, maar dat levert dus een arbeidsintensief product op. Bij ons zit de techniek vooral in de productiemallen. Die kosten 400 duizend euro. Dat is een enorme horde voor kleine producenten die ons willen kopiëren.” Bost vult aan: “Alle design is geregistreerd onder intellectueel eigendom. Ook in China, met patenten en modelbescherming. Ik weet hier vrij veel van af. Ik heb voor producenten eerder rechtszaken gevoerd. En gewonnen.”

Waar gaat het geld van de investeerders voor gebruikt worden? Voor het kopen van een fabriek? Wellens: “Nee, we huren productiecapaciteit in bij een maker die we al lang kennen en kunnen vertrouwen. Belangrijk is nu om aandacht in China te krijgen. We hebben al enkele beroemde Chinezen met kinderen gevonden, die als rolmodel willen functioneren. Dat is voor ons de ideale reclame. In Nederland hebben we Doutzen Kroes, die onze Greentom wilde hebben. Zo willen we ook in China en de VS gaan werken.”

Gaat de grootste winst niet naar de detailhandel, die hoge marges eist? Wellens: “Wij verkopen de Greentom zelf, via onze eigen webshops. Dat doen we ook zo in China, waar wel al vier online platforms hebben. We willen zoveel mogelijk rechtstreeks contact met onze klanten, ook om de kinderwagens na gebruik weer in te kunnen nemen. Kunnen we er speelgoed of fietsjes van maken, of andere spullen voor een latere levensfase. Je vindt de Greentom wel in streng geselecteerde speciaalzaken, waar verkopers staan die ons verhaal kennen en kunnen doorgeven.” Dat zijn er meer dan je zou verwachten: Greentom kent 250 verkooppunten wereldwijd, waarvan al 250 in Europa en dit najaar 50 in de VS.

Waarom vraagt het duo eigenlijk niet gewoon een banklening aan om de internationale expansie te kunnen financieren? Eensgezind: “Wij willen de banken graag buiten de deur houden. Banken beginnen altijd over alle risico’s die ze zien, maar ze doen niets om onze naamsbekendheid uit te dragen. Ze willen ook altijd een onderpand. Dan zeggen we liever tegen crowdfunders: wij staan zelf persoonlijk voor 50 procent voor de lening garant. Onze eigen huizen en spaarcenten zitten er in. Want: wij geloven in het wereldwijde succes van Greentom.

De Crowdfunding voor Greentom eindigt op 18 juli 2016.

Website van OnePlanetCrowd over GreenTom