Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
Bio-beans Arthur Kay
Bio-beans Arthur Kay
12 september 2014

Afvalproduct van instant-koffiemakers goud waard

 

 

De makers van instant-koffie krijgen de kans om van hun afvalproduct koffiedik biobrandstof en bio-pellets te maken. De jonge Brit Arthur Kay krijgt van de Green Challenge een half miljoen euro mee om dit businessplan te realiseren.

In duurzaamheidsland is bekend dat je op koffiedik paddenstoelen kunt laten groeien. Op deze manier bouwde restaurantketen LaPlace als eerste een circulair systeem op, door eerst het afval te leveren en de gekweekte paddenstoelen ook weer terug te nemen.

Een prachtige praktijk. Maar bij het businessplan van de 23-jarige Arthur Kay vergeleken is het ineens een kleinschalig initiatief geworden. De architect werkte bij een coffeecorner en zag hoe inefficiënt het ophalen van al die kleine afvalstromen van koffiedik was. De briljante eenvoud van zijn idee schuilt er in dat hij op wereldwijd opererende concerns afstapte, die zelf koffiebonen verwerkten tot instant koffie: de korrels waar je alleen heet water op hoeft te gooien. Spelers op dit gebied zijn onder andere Nestlé en Kraft. “Maar ook jullie eigen Douwe Egberts”, weet de prijswinnaar van de jaarlijkse groene prijs van de Postcode Loterij, de Green Challenge.

Tijdens zijn pitch zei hij: “Het gaat in Groot-Brittannië om een jaarlijkse afvalstroom van 80 duizend tot 100 duizend ton koffiedrab.”

Kay tegen P+: “De koffiedrab gaat nu verloren. Het gaat om tien ton per dag! In sommige landen gaat het naar de stortplaats, in andere landen wordt het verbrand. Dat is erg jammer, want het drab van koffiebonen is licht oliehoudend. Wij ontwikkelden een proces om van dat afval biodiesel te maken. Daarna persen we er korrels van, biopellets. Ook weer als brandstof te gebruiken.” Deze pellets zijn -waarschijnlijk- ook geschikt om kolencentrales bij te voeden, waardoor de CO2-uitstoot omlaag gaat.

Kay: “Wij denken tot een vermindering te kunnen komen van 1 miljoen ton CO2 in Groot-Brittannië, tot 10 miljoen ton in heel West-Europa.”

Dat hij voor de haalbaarheid van dit plan de medewerking kreeg van grote concerns, legde bij de jury onder voorzitterschap van Ellen MacArthur flink gewicht in de schaal. Dit businessplan is de fase van ontwerp al voorbij en lijkt de komende twee jaar daadwerkelijk te realiseren zijn.

Met welke instant-koffiemaker ging hij aan de slag? “Ik heb moeten beloven geen namen te zullen noemen”, verontschuldigt Kay zich. Het is inderdaad niet slim van zulke, zich vaak heel duurzaam noemende bedrijven als Nestlé, dat ze niet zelf op dit idee zijn gekomen.

Kay: “Maar het bijzondere van de situatie is: er is niet een fabriek die de instant koffie voor heel de wereld maakt. Ze staan overal, ze bedienen hun eigen thuismarkten. Je vindt ze niet alleen in West-Europa en in de Verenigde Staten, maar ook in Afrika, waar veel van zulke koffie wordt gedronken.”

Hij nam het op tegen vier andere startende ondernemingen. Conceptueel was Bluerise uit Nederland, dat op tropische eilanden energie wil maken uit het temperatuurverschil in het water, dat tot vier graden kan oplopen. Sexy was het initiatief One Nights Tent uit Nederland, dat tenten op festivals wil verhuren. Turbosail uit Frankrijk werd bedacht door de zoon van de wereldberoemde oceaandeskundige Jacques Cousteau: hij wil op sterk vervuilende vrachtschepen grote constructies neerzetten die de vorm van een vliegtuigvleugel hebben. Net als zeilen op een zeilschip vangen ze wind en leiden zo tot een fikse besparing aan brandstof.

De Vietnamese Trang Tran won met haar groene start-up Fargeen de runner-up prijs van 200.000 euro. Haar bedrijf werkt nauw samen met lokale rijstboeren om het stro van rijstplanten te behoeden voor verbranding. Tran zet de stro in als voedingsbodem voor champignonkweek. Dit voorkomt de uitstoot van broeikasgassen en stelt boeren in staat hun inkomsten met 50 procent te verhogen, verspreid over het jaar.

Juryvoorzitter Ellen MacArthur: “Ik denk dat de vooruitzichten van deze start-ups veelbelovend zijn.”

Met de Postcode Lottery Green Challenge daagt de Nationale Postcode Loterij jaarlijks, sinds 2007, mensen over de hele wereld uit een duurzaam, creatief en innovatief ondernemersplan in te dienen dat de CO2-uitstoot helpt verminderen. Doel van deze internationale wedstrijd is briljante, groene ideeën toegankelijk te maken voor een groot publiek. Dit jaar stuurden 324 groene ondernemers uit 57 verschillende landen hun plan in. De winnaars van de eerdere editie zaten ook in de zaal.

Meer over de Green Challenge