Kinderarbeid in Turkije stijgt
Wereldwijd neemt kinderarbeid af, maar het aantal kinderen dat betaald werk verricht in Turkije is sinds 2006 met ongeveer 3.000 gestegen. Dat meldt minister Ploumen aan de Tweede Kamer.
De minister schreef dit naar aanleiding van vragen van de ChristenUnie, PvdA, CDA, PvdD, GroenLinks en 50~Plus over kinderen die worden ingeschakeld in de katoenoogst. Dit naar aanleiding van een film van P+-redacteur Mehmet Ulger, uitgezonden bij de NCRV. De vragen zijn van 12 november 2013, de antwoorden van Ploumen van 20 december. P+ biedt de complete brief als PDF aan.
De minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking brengt in haar antwoorden goed nieuws over de wereldwijde strijd tegen kinderarbeid. “Het recente rapport 'Making progress against child labour: Global estimates and trends 2000–2012', van het ILO programma IPEC (Programme on the Elimination of Child Labour), laat zien dat er aanzienlijke vooruitgang is geboekt in de strijd tegen kinderarbeid in de wereld in de periode 2000–2012.”
Volgens de minister is “de algemene strategie effectief, zoals vastgelegd in de ILO-actieplannen, waaronder de 'Roadmap for Achieving the Elimination of the Worst Forms of Child Labour by 2016'.” Deze afname kan overigens ook veroorzaakt worden door de crisis, waardoor minder vaak een beroep op kinderen wordt gedaan, met name in de landbouw.
Helaas blijkt Turkije tegen deze trend in te gaan. Vooral door het inschakelen van kinderen bij de oogst van katoen is kinderarbeid hier toegenomen, met ongeveer 3000 kinderen. Een arbeidsmarktonderzoek uit 2012 van het officiële Turkse statistisch bureau (Turkstat) liet zien dat 5,9 procent van het aantal kinderen tussen de 6 en 17 jaar betaald werk verricht. In totaal gaat het volgens Turkstat om 893.000 kinderen, waarvan 45 procent werkzaam is in de landbouw. Van deze groep gaat bijna de helft (49,8 procent) naar school. Het aantal kinderen dat betaald werk verricht is sinds 2006 met ongeveer 3.000 gestegen.
Ploumken hierover: “In het EU voortgangsrapport over Turkije worden deze cijfers ook aangehaald en vergezeld van de oproep aan de Turkse autoriteiten om werk te maken van het terugdringen van kinderarbeid. De Turkse overheid wil dit aantal ook terugbrengen en heeft in het negende (2007–2013) en het tiende Nationale Vijfjaren Ontwikkelingsplan (2014–2019) de bestrijding van kinderarbeid als actiepunt opgenomen.”
De Kamerleden wilden ook weten of Nederlandse brancheorganisaties in de kleding en textiel meehelpen in het terugdringen van kinderarbeid. De organisaties geven zelf aan dat Turkije – na China, India en Bangladesh – één van de belangrijkste productielanden is van textiel en kleding. Een lijst van bedrijven die katoenen stoffen afnemen uit Turkije is op het ministerie echter niet aanwezig.
Ploumen: “Naar aanleiding van deze Kamervragen is nader overleg gevoerd met de brancheorganisaties. Het uitbannen van kinderarbeid is onderdeel van het “Plan van Aanpak verduurzaming Nederlandse textiel- en kledingsector” dat de drie brancheorganisaties Vereniging Grootwinkelbedrijf (VGT), Modint en Inretail hebben opgesteld in dialoog met stakeholders. Hierin geeft de sector aan in te zetten op strikte controles van fabrieken via sociale auditing systemen en samenwerking met andere stakeholders, zoals de ILO, overheden en lokale organisaties. De focuslanden voor specifieke acties op het uitbannen van kinderarbeid zijn in eerste instantie Turkije, India en China. De sector schat in dat het probleem van kinderarbeid in deze landen met prioriteit om aandacht vraagt. In overleg met stakeholders heeft de sector bepaald dat in deze landen de kwestie kinderarbeid met voorrang moet worden aangepakt.”
Het Plan van Aanpak heeft al een gedetailleerde uitwerking gekregen. Om de plannen te implementeren starten de brancheorganisaties verschillende thematische werkgroepen, waaronder een werkgroep kinderarbeid. De werkgroep zal samen met de stakeholders acties formuleren voor het uitbannen van kinderarbeid. De specifieke acties, plannen en voortgang zullen openbaar worden gemaakt via internet.
Veel moet nog worden uitgezocht, blijkt uit de brief van Ploumen: “Het is niet eenduidig vast te stellen waar de katoen vandaan komt die de Turkse textielfabrieken gebruiken. Dit komt doordat de katoen voor productie doorgaans gemengd wordt met katoen afkomstig uit andere regio´s met andere vezellengte. Het mengen van verschillende vezellengten geeft namelijk een sterkere kwaliteit stof. In een gesprek met de Turkse NGO 'Development Workshop' over kinderarbeid in Turkije bevestigde deze NGO dat de katoenketen in de praktijk niet te traceren is naar de velden waar katoen geplukt wordt. De NGO gaf aan dat er vanaf het punt dat de katoen wordt gemengd, geen systeem bestaat in Turkije om de herkomst van katoen te herleiden tot op het veld waar geplukt wordt.”
Zie de linkerkolom voor de volledige brief met antwoorden van Ploumen (PDF).
Bericht Jan Bom