Trash-fashion: Mattijs is King
De nieuwste stroming in de duurzame fashion heet Trash-fashion, kortweg Trash-Fash. In Nederland loopt Mattijs voorop, door van ‘gevonden’ rollen textiel prijswinnende creaties te maken.
Een mooie naam voor de stroming, die ook in Denemarken begint, vindt Mattijs het niet. "Trash Fashion klinkt zo ordinair. Rest fashion, zou beter zijn. Of Last Fashion, voor mijn part."
Hoe dan ook: Mattijs (1980) maakt van restpartijen textiel kleine, handgemaakte collecties, waarvan elke jurk uniek is. De kans is nihil dat twee vrouwen op hetzelfde feestje in dezelfde jurk van Mattijs rondlopen. Zelfs zijn series voor winkeliers, in meerdere maten, zijn niet heel groot.
Hij gebruikt stoffen die hij vindt in vergeten hoeken in magazijnen van textielhandelaren. Ook struint hij stoffenmarkten af, in Nederland, Turkije, waar dan ook. Met zijn stijl won hij vorig jaar de Dutch Fashion Award, waar een prijs van 25.000 euro aan verbonden is.
Het is wel een gedurfde keuze, om stukken uit overgebleven rollen textiel als uitgangspunt te nemen. Wat nu als hij een creatie maakt die honderden vrouwen graag willen hebben, een modehit? In Rome, tijdens de AltaRoma Fashion Show spraken we hierover met de ontwerper, die zijn voornaam als label heeft gekozen, maar voluit Mattijs van Bergen heet.
Wat gebeurt er als je een jurk ontwerpt en de rol met stof is op?
Mattijs: “Op is op. Mijn oplage is net zo hoog als de rollen stof toelaten. Zo erg is dat niet, want ik heb nog nooit oplages gemaakt zoals H&M, die meteen 10.000 jurken bestellen. Ik werk voor privé-klanten, die niet willen dat iemand anders op een feestje net zoiets aan heeft. Mijn oplages zijn nooit veel groter dan tien jurken.”
En als een groot label je nu eens zou vragen om een grote collectie te maken?
“Dan zou ik op zoek moeten naar grotere partijen met restmateriaal. Maar die vraag heb ik nog nooit gehad.”
Je bent dus altijd op zoek naar bijzondere rollen stof?
“Ook hier in Rome, overal waar ik ben. Ik krijg vandaag sjaaltjes die gemaakt zijn van oude uniformen van KLM Stewardessen. Dat kan interessant zijn om te verwerken. Maar ik krijg ook weer geen dozen vol mee, dus de mogelijkheden zijn beperkt. Overal waar ik ben, ga ik handelaars af en ook gewone stoffenmarkten. In Istanbul kun je hele mooie stoffen vinden, daar sta ik urenlang te rommelen in magazijnen.”
Is dat een bewuste keuze, het hergebruik van grondstoffen?
“Esthetiek als duurzaamheid zijn even belangrijk. Ik vind dat we beter met textiel moeten omgaan, omdat er zovel overmateriaal is. Maar als ik een overgebleven rol niet mooi zou vinden, zou ik de stof niet verwerken.”
Betekent deze manier van werken dat jou creaties ook voordeliger kunnen zijn? Wat kost een jurk van jou?
“Het is niet per se zo dat ik reststoffen goedkoper krijg. Het is wel vaak iets goedkoper, maar soms betaal ik toch de gewone prijs, helaas. Bovendien, ik ben meer tijd kwijt, in een jurk zitten soms heel veel verschillende stoffen. En als ik het hermaak, moet ik toch weer terug naar Istanbul, voor een oplage 10 jurken. Een jurk kost mij ongeveer 600 tot 800 euro.”