Een kunstwerk gemaakt van afval voor het nieuwe kantoor in Gorinchem. Daarmee symboliseert de Rabobank het belang van de circulaire economie.

Kunstenaar Jan Eric Visser (1962) kreeg de opdracht voor het maken van dit beeld, dat de vorm kreeg van een klokkentoren-achtige installatie van ruim zeven meter hoog.

Kern van het werk zijn vijf forse zwarte capsules, gemaakt van 100 procent afvalplastic, gevuld met niet bederfelijk huisvuil van Visser zelf. Denk aan blikjes, zakjes, tubes. Het poreuze plastic heet Aquadyne, een Brits product, dat geschikt is om er hangende tuinen mee te maken, of als basis te dienen voor groendaken. Met een beregeningsinstallatie is het zelfs mogelijk er groente als sla op te verbouwen.

Visser gebruikte het zwart gespikkelde materiaal eerder voor een werk dat hij maakte voor de Rotterdamse gemeentelijke reinigingsdienst Roteb. Visser maakte bovendien een losse capsule van Aquadyne, die door kinderen bij de opening van het kunstwerk in het gebouw van de Rabobank Alblasserwaard Noord en Oost werd gerold. Visser: “Een variant die rammelt, want het afval zit in deze capsule los. Het moet de link naar het beeld buiten versterken en mensen tot nadenken zetten over keuzes. De capsule moet wat gaan zwerven in het gebouw, soms bij de receptie, soms in de gesprekskamer voor klanten, soms in het bedrijfsrestaurant.”

Het beeld verbergt nog veel meer symboliek. Over de pilaar die is gemetseld van eeuwenoude IJsselsteentjes: “Geen innovatie zonder traditie.”

Over de eco-betonnen pijlers (pylonen), die de plastic pillen stevig op hun plaats houden: “Minder CO2-uitstoot. Gemaakt van Hoogovenslak en schoon gestookt asfalt. Je ziet in het materiaal nog een zwarte kleurzweem zitten.”

Visser, filosoferend: “Ik onderzoek met dit kunstwerk een nieuw soort esthetiek op het grensvlak van innovatie en traditie, tijdelijkheid en tijdloosheid. Afval is ons gemeenschappelijk kapitaal. Door mijn afval naar de bank te brengen hoop ik dat duidelijk te maken.”

Meer over het werk van Jan Eric Visser