Juist maatschappelijk verantwoorde ondernemingen kunnen welvaartsziekten als diabetes, overgewicht en depressie aanpakken. Hoe? Het recept staat in de nieuwe P+.

Geen cynischer Nederlands spreekwoord dan dit: ‘Voorkomen is beter dan genezen’. Iedereen kent het, maar wie handelt er naar? Eten en leven we allemaal zo gezond dat we zelden of nooit naar de dokter hoeven? Stimuleren bedrijven gezondheid wel voldoende, ook bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen?

MVO Nederland bundelt een waaier aan partijen die onnodige medische klachten kunnen voorkomen. De doelstelling kan heel simpel worden geformuleerd: Van Zorg naar Voorzorg.

Iemand die uitstekend kan uitleggen hoe het zo ver is gekomen, is Thomas Plochg (1973, directeur van NPHF Federatie voor Gezondheid. De NPHF Federatie voor Gezondheid vertegenwoordigt organisaties die gezondheid als uitgangspunt nemen. De federatie bestaat uit vijftig beroepsverenigingen, fondsen, kennisinstituten, brancheorganisaties en bedrijven. Hij citeert zijn voorzitter, als hij zegt: “Onze zorg is een plaggenhut met een paleis er achter”.

Plochg vindt dan ook dat de overheid de plicht heeft om te zorgen voor gezonde burgers in een gezonde samenleving. Het voorkomen van ziekte is hierin leidend, vindt de federatie: zo lang mogelijk gezond blijven.

Om te begrijpen waarom de kosten van de gezondheidszorg zo onheersbaar hoog worden, duikt Plochg de geschiedenis in. In P+: “Je moet weten hoe ziektepatronen zich de afgelopen eeuwen hebben ontwikkeld. In de Middeleeuwen hadden we infectieziekten als de pest, waar artsen weinig aan konden doen. Met de industrialisatie kwam er riolering en schoon water. We leerden wat een bacterie was, kregen de infectiezieken beter onder de knie. Helaas zie je dat wanneer je bepaalde ziektes weghaalt, andere er voor in de plaats komen; anders zouden we eeuwig leven. Enkelvoudige, acute ziektes kwamen op, zoals het hartinfarct. Je was gelijk dood. Met ons huidige medisch specialistisch zorgsysteem is daar een succesvol antwoord op gevonden. Dat heeft een nieuw vacuüm gecreëerd, met de komst van chronische ziekten als diabetes, overgewicht en depressie, vaak in combinatie met elkaar. Omdat het menselijk lichaam herverkavelt is in enkelvoudige problemen, kunnen we deze multi-problematiek niet oplossen. Je hebt tien specialisten tegelijk aan je bed nodig. Laat die maar eens samen een integrale diagnose stellen. Bovendien ben je te laat, want het kwaad is al geschiedt.”

Een oplossingsrichting heeft Plochg ook. “Deze tijd vraagt om een meer holistische benadering van de gezondheidszorg. Eigenlijk zou je de circulaire economie moeten toepassen op de gezondheidszorg. Hoe zorg ik ervoor dat mensen gezond blijven door gezond te eten en voldoende te bewegen? De gezondheidsschade van slechte voedingsproducten worden nu afgewenteld op de maatschappij, waarbij de gezondheidszorg fungeert als afvoerputje. Een putje dat verstopt raakt.”

Plochg noemt in P+ concrete maatregelen: “Wij denken aan het ontwikkelen van service-contracten voor de gezondheid, een onderhoudscontract zoals je dat ook voor je CV-ketel afsluit. Je ziet dat al opkomen bij tandartsen en fysiotherapeuten, die in plaats van een aanvullende verzekering met een voorzorg-contract werken. Kun je dat op wijkniveau opschalen? En krijg je de verzekeraars mee? De achilleshiel van het zorgsysteem is nu dat preventie voor zorgverzekeraars financieel niet zo interessant is. Alles wat zij in voorzorg investeren, moet er bij ziekenhuizen aan geld af. Dat is een heel lastig punt. Maar ook daar zie ik lichtpuntjes. Met name longartsen die het beu zijn om altijd maar patiënten te vertellen dat ze longkanker hebben omdat ze roken en daardoor ten dode zijn opgeschreven. Zij zijn nu een vete met de tabaksindustrie begonnen.”

Wat kan de bijdrage van bedrijven zijn bij het bestrijden van welvaartsziekten? In hetzelfde artikel laat P+ een waaier aan voortrekkers aan het woord.

Website NPHF

Abonneren op P+ People Planet Profit

Tekst Jan Bom, foto Chris de Bode