Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
import groene stroom
import groene stroom
30 oktober 2012

Steeds meer weerstand tegen ‘sjoemelstroom’

Certificaten van oude waterkrachtcentrales kopen, terwijl die groene stroom al lang in Noorwegen zelf is gebruikt. In P+ ageerde Sible Schöne van de HIER Klimaatcampagne er fel tegen. Nu is er ook een uitvoerige uitleg op de fraaie website: Hollandse Groene Stroom? Ja graag!

In de laatste P+ legde Schöne uit waarom hij een partnerschap met Essent was aangegaan: “Essent kan als enige grote energiemaatschappij aan de ruim een miljoen klanten garanderen dat hun stroom echte groene stroom uit Nederland is. Dat geldt niet voor alle energiemaatschappijen die certificaten van waterkrachtcentrales opkopen in Noorwegen, zoals Nuon, Eneco, Oxxio en de Nederlandse Energiemaatschappij. Zij plegen bedrog. Die stroom is al lang door de Noren zelf gebruikt. Die certificaten zijn pure flauwekul; die stroom is gewoon grijs.”

Wie  niet gelooft wat Schöne zegt, kan alle feiten nazoeken op de website groenestroomjagraag.nl, opgezet door Wise, Windunie en Greenchoice. Ook op deze website wordt flinke kritiek geleverd op het verschijnsel ‘sjoemelstroom’ : “Achter de import van groene stroom certificaten schuilt een ingewikkeld systeem dat helaas niets bijdraagt aan de plaatsing van nieuwe duurzame energie installaties. In 2011 werd in Nederland 30 procent van alle elektriciteit als groene stroom verkocht. Maar nog geen 10 procent van alle in Nederland geproduceerde elektriciteit komt uit hernieuwbare bronnen als wind, zon en biomassa. Iets klopt niet. Waar komt al die groene stroom dan vandaan?”

De website legt uit: “Grijze stroom wordt in Nederland als groen verkocht. Dat is toegestaan omdat er een systeem is ontwikkeld van handel in Garanties van Oorsprong (GvO’s). Bijna alle Europese landen zijn aangesloten bij het GvO-systeem. Handelaren kunnen certificaten door heel Europa vrij aan elkaar verkopen. Het tekort aan groene stroom in Nederland kan dus opgevangen worden door GvO’s uit het buitenland te kopen.”

Verder: “De GvO’s zitten niet vast aan de elektriciteit. Als de groene stroom eenmaal op het elektriciteitsnet zit, is deze niet meer traceerbaar. De certificaten daarentegen wel. Zij worden verhandeld en gaan een volstrekt eigen leven leiden. Vaak komen de certificaten op een totaal andere plek uit dan waar de elektriciteit wordt gebruikt. Groene stroom geproduceerd in Noorwegen wordt bijvoorbeeld grotendeels in Noorwegen zelf gebruikt. Maar de erbij behorende certificaten gaan grotendeels naar Nederland.”

Tenslotte: “De groene stroom die in Noorwegen wordt geproduceerd, wordt daar op het hoogspanningsnet gezet en hoogstwaarschijnlijk gewoon gebruikt door Noorse consumenten. Omdat de Noren van oudsher gewend zijn om uitsluitend groene stroom te gebruiken, interesseert zich daar bijna niemand voor het GvO-systeem. De meeste Noren kan het weinig schelen dat hun groene stroom certificaten massaal naar Nederland worden verkocht. Maar strikt genomen houden de Noren nog maar weinig groene stroom over voor zichzelf - op papier dan. In de Noorse fjorden draaien al sinds 80 jaar vele waterkrachtcentrales die ontzettend veel duurzame elektriciteit produceren, meer zelfs dan wat er in het land zelf opgemaakt kan worden. Nederlandse elektriciteitsleveranciers kopen graag (en massaal) GvO's bij Noorse waterkrachtcentrales. Omdat in Noorwegen zelf weinig vraag naar deze GvO's is zijn ze spotgoedkoop.”

Op de website “Groene Stroom Ja Graag “ wordt vervolgens in gedetailleerde grafieken getoond hoeveel MWh verschillende energiebedrijven die in Nederland actief zijn met elkaar uit het buitenland halen, vooral dus inderdaad uit Noorwegen en andere Skandinavische landen.

De grafieken import van groene stroom uit het buitenland

Vergelijking energiemix Nederlandse energieleveranciers