In de Verenigde Staten is het al ruim twee decennia aan de gang. En George Monbiot, schrijver en bekend Brits milieuactivist, blijkt er ook niet vies van. Zo her en der wat groen en tuinen aan te planten op verlaten terreinen in de stad. Nu heeft het aansprekende initiatief uit VS en Engeland ook in Nederland navolging gekregen. Van Den Bosch tot Almelo en van Emmen tot Amsterdam duikt het illegale groen tussen de stedelijke tegels op. Groot verschil met Engeland en de VS: hier zijn nauwelijks nachtelijke raids. GroenLinks ondersteunt en coordineert de acties zelfs.

Is deze illusie een beeld uit de ijstijd of confronteert het voetgangers met de wereld van vandaag: smeltende gletsjers? Brokken ijs die heel diep vallen. Het idee dat je ook in de afgrond stort. De Duitse straatartiest Edgar Mueller realiseerde dit gigantische werk in Ierland, tussen de regenbuien door. In Nederland werd het opgepikt door de trendwatchers van Science of the Time, als een van de meest coole ontwikkelingen van dit moment. Waarom: omdat Muelller je onontkoombaar deelgenoot van zijn kunst maakt. Wie aan de rand van deze gletsjer staat, kan geen toeschouwer meer blijven. De hoogtevrees giert je door de strot.

Een zelfstandige zonder personeel is per jaar niet meer dan 100 euro kwijt. Een forse winkel met meer dan 11 personeelsleden 250 euro. Zo lopen de bedragen die MVO Nederland vraagt voor advies en netwerkdiensten op tot maximaal 7000 euro, voor de allergrootste concerns, zonder BTW. Vandaag werden de bedragen bekend die uiteindelijk het kennisplatform tot een zelfstandig zonder overheidsbijdrage functionerende organisatie moet maken. Nu al kan MVO Nederland met de financiering van de overheid niet de kosten van alle activiteiten dekken waar vanuit de markt om wordt gevraagd. De inmiddels 1000 partners gaan dit jaar voor de helft van de prijs, ook omdat de bijdrage per 1 juni zal ingaan.

Inkopers van de overheid staan vanaf volgend jaar voor de meest onmogelijke vragen, wanneer ze 100 procent duurzaam moeten inkopen. Nog niet alle producten zijn immers duurzaam geproduceerd. Kunstgras bijvoorbeeld. Kan dat wel? P+ start in het nieuwe nummer een serie waarin tal van lastige producten tegen het licht worden gehouden door een professional op inkoopgebied, hoogleraar Jacques Reijniers (1951) en ook directeur van het NIC, het verzelfstandigde Rijksinkoopbureau. Hij adviseert de producenten van kunstgras te prikkelen, door in de aanbesteding aan te geven aan welke eisen dit product in de toekomst moet voldoen. “Ga tot het maximaal haalbare en stimuleer daarmee jezelf en andere gemeenten tot het doorontwikkelen van kunstgrasmatten tot het gewenste ambitieniveau.” Aldus Reijniers in deze eerste aflevering van Ask Jacques. Het artikel is gratis als PDF downloadbaar, via de link.

Een duurzaam logo voor vissers kost tussen de 60.000 en 100.000 euro, ongeacht de bedrijfsgrootte. Dan is het bewijs binnen dat alle vis duurzaam gevangen is en mag het logo van het Marine Stewardship Council (MSC) gevoerd worden. Maar juist de meest duurzame vissers, de mannen in kleine bootjes, kunnen dit bedrag niet betalen. Dat zegt directeur Bart van Olphen van de viswinkel en groothandel Fishes in het nieuwe nummer van P+. “Ik vind dat er een constructie komen moet komen om de kleine visser tegemoet te komen.” Van Olphn bouwde zijn viswinkel in korte tijd uit tot een internationaal opererende groothandel. Bedroeg zijn omzet in 2006 nog geen 1,7 miljoen, voor dit jaar heeft hij al voor 20 miljoen aan contracten getekend om duurzaam gevangen vis af te nemen. Hij levert zowel verse vis, als ingevroren, maar ook in blikjes. Geen enkel ander merk is op zoveel plaatsen in de supermarkt zichtbaar, zelfs Iglo niet, het oude label van Unilever, de mede-oprichter van de MSC-organisatie. Het artikel over Van Olphen in P+ is gratis te downloaden, met de onderstaande link.

De directie van Greenwheels waarschuwt voor politiek hoerageroep over de elektrische auto. Dat betekent zeker niet dat Nederland binnenkort elektrisch rijdt. Jan Borghuis en Gijs van Lookeren Campagne spreken uit ervaring. Tien jaar geleden stonden ze al met een karretje zonder benzine op de Rai. En tussen goede wil en echte daadkracht staan soms vele jaren tijd, zeggen ze in de nieuwe P+. In de stad Den Haag kostte het bijvoorbeeld vier jaar voordat ze plaatsen kregen voor hun rode Peugeotjes. “De ambtenaar was enthousiast maar het zou nog 48 maanden duren eerdat de autoparkeerplaatsen geregeld waren. Als ondernemers kun je daar dus niet op plannen. Je kunt niet anticiperen, geen reclame maken, niks. Het kan een groot fiasco gaat worden, die elektrische auto. De verwachtingen zijn zo hoog gespannen dat men de innovatiefase wil overslaan. Dat is niet goed.”

"De overheid durft er alleen maar van te dromen. Dit schoolgebouw loopt drie generaties voor op de huidige regelgeving", zegt architect Thomas Rau over het ontwerp voor het Christiaan Huygens College in Eindhoven. Dankzij een groot dakoppervlak en ronde vormgeving wekt het gebouw meer energie op dan het verbruikt. Hoe precies? Door onder de PV-panelen op het dak talloze waterslangetjes aan te leggen waarmee de zonnecellen worden gekoeld en zo een optimaal rendement wordt verkregen. De overtollige warmte gaat terug in het gebouw, naar de sporthal en nabijgelegen woningen van woningcorporatie Trudo. Als die het niet onmiddellijk aanwenden, wordt het in een ondergrondse waterbel voor gebruik in de koudere periodes gestopt. "Dit is de standaard voor morgen", zegt Rau.

Groendaken. Ze staan door toenemende wateroverlast, verstening en verstrating van onze stedelijke agglomeraties steeds meer in de belangstelling. Veel gemeentes verlenen daarom subsidie op de aanleg van groendaken. Wie in Rotterdam woont of er zijn bedrijf voert, heeft geluk: doordat de waterschappen zich bij het initiatief hebben aangesloten, kan men niet 25 maar 30 euro per vierkante meter subsidie krijgen. De gemeente doet er nog eens een schepje bovenop: wie tot de eerste 25 aanvragers behoort, mag bovendien tot 750 euro voor het dakonderzoek declareren. De stad aan de Rotte heeft nu een miljoen euro voor het programma groene daken uitgetrokken, een verdubbeling ten opzichte van vorig jaar.

Toyota komt binnenkort met de plug-in Prius op de markt. General Motors met de Volt. En Mitsubishi met de Colt. Die moeten natuurlijk wel van stroom kunnen worden voorzien. Geschikte aansluitpunten zijn er echter nauwelijks. De grote netbeheerders hebben daarom, op initiatief van Enexis, een stichting opgericht om dat kip-ei dilemma te doorbreken. “In feite is elk stopcontact voor het opladen van een elektrische auto geschikt. Maar met een verlengsnoer schep je wel een onveilige situatie. De komende drie jaar gaan we daarom circa tienduizend individuele aansluitpunten realiseren”, zo vertelt André Postma, projectmanager MSG (Mobile Smart Grids) van Enexis.

Nederland heeft een vooraanstaande positie in de wereld van PV panelen. Dat bleek gisteren maar weer. Onderzoekers van ECN zijn erin geslaagd het wereldrecord aan omzetting van zonne-energie in stroom neer te zetten: 16,4 procent. Het vorige wereldrecord was in handen van het Amerikaanse Sandia National Laboratory, namelijk 15,5 procent. De technologie werkt zeer goed met extreem dunne zonnecellen (0,16 millimeter dik). Zonnecelfabrikant Solland Solar uit Heerlen gaat deze techniek later dit jaar als eerste ter wereld in commerciële productie nemen.

Windmolens en zonnepanelen langs spoorwegen. Locs op waterstof. Of remenergie van treinen opnieuw gebruiken? Het zijn slechts drie van de acht voorbeelden die meedingen naar de ProRail Publieksprijs 2009. Tot 20 mei kan je een van de acht projecten tot winnaar nomineren. ProRail maakt daarvan elke week een simpele sneltekening. Inzendingen stoppen op 20 mei. Op 3 juni reikt minister Cramer (milieu) de prijzen uit. De winnaar van de publieksprijs gaat met 20.000 euro naar huis. ProRail investeert minimaal 200.000 euro in het winnende project voor vermindering van CO2 uitstoot op het spoor.

Toen Deborah Post (1975) ruim twee jaar geleden haar fruitdrankje Rootz op de markt bracht, had ze eigenlijk de doelgroep studenten in haar hoofd. Hoe slecht en ongezond die eten, dat had ze zelf gezien, toen ze bedrijfskunde studeerde aan de Erasmus Universiteit. Daar kon een flesje met pure gezondheid verandering in aanbrengen. De consument besloot anders en kocht de kleine flesjes met gepureerd biologische fruit liever voor de baby. “Zelfs in jouw supermarkt Marqt kwam ik op de babyafdeling te staan”, vertelde Deborah deze week op de gesprekssalon P+Live@Night, waar directeur-eigenaar Quirijn Bolle hoofdgast was. Toch ook een beetje verontwaardigd, want waarom zou je als volwassene niet hetzelfde drinken wat je in goed vertrouwen aan je kleine kind geeft? Ze heeft inmiddels 100.000 smoothies verkocht, in de smaken appel met blauwe bes en mango met appel en bananen. “Ook aan 55-plussers hoor, die zijn net als jonge ouders ook heel erg met gezondheid bezig.”