Hoeveel goede ingrediënten kun je in 1 en hetzelfde zeepje stoppen? Wat betreft duurzaamheid doet Lush een gooi naar het kampioenschap stapelen van duurzame eigenschappen. Dat was ook de insteek bij de oprichting dertien jaar geleden, legt Lenneke Bolkenbaas van deze Britse cosmeticamaker uit: "Vers, handgemaakt en duurzaam. De producten van Lush zijn ook nog dierproefvrij, 100 procent vegetarisch, 76 procent veganistisch en zijn gemaakt met geen of zo min mogelijk verpakkingsmateriaal." Wie doet dit Lush na? Wat is groener dan de Karma Komba zeep om je haar mee te wassen?

Hij is helder, licht tropisch en met fijne, subtiele bubbeltjes. Deze Vonkelwijn uit Zuid-Afrika is de eerste biologische en fairtrade "champagne" ter wereld. Biologische wijnimporteur Pieter Nuiten breekt een lans voor deze feestdrank. "Het is een vollere, droge wijn met een tropisch tintje. Hij is vriendelijker dan champagne, die zuurder en harder is. Een betaalbare wijn waarmee je een eerlijke toost kan uitbrengen." Ook de prijs is om feest te vieren: 10,55 euro. P+ geeft de link naar de importeur. Redacteur Bart Speleers maakt een korte webmovie over hem.

Vergeet Idols en X-Factor. Hier is Green Kerala Express, een unieke Indiase tv-show die de deelnemers niet beoordeelt op hun zangkwaliteiten, maar op duurzaamheid. De kritische jury stuurt slechte voorbeelden zonder pardon naar huis. Na honderd dagen strijd beslist de sms-ende kijker wie de winnaar is.

Een drijvend golfterrein voor een eilandenrijk dat onder de zeespiegel dreigt te verdwijnen. Zie hier de opdracht aan het Nederlandse bedrijf Dutch Docklands. Doe er ook nog maar een drijvend conferentie-oord bij, zei minister-president Mohamed Nasheed van de Malediven. Deze week werd een contract ondertekend om een onderzoek te starten naar de beste manier om de grootste 26 atollen te voorzien van faciliteiten die blijven drijven als de zeespiegel stijgt. Dutch Docklands in Delft bouwde eerder drijvende eilanden in Dubai, waar het ook kantoor houdt. Dit alles moeten wij uit de Britse pers vernemen, The Independent om precies te zijn.

Milieu- en ontwikkelingsorganisaties zijn verontwaardigd en verbijsterd over de verklaring van de Toetsingscommissie Inkoop Hout (TPAC) dat het Maleisische houtcertificeringssysteem Malaysian Timber Certification Scheme (MTCS) voldoet aan de Nederlandse Inkoopcriteria. Zij vinden dat ze overtuigend hebben aangetoond dat de Maleisische bossen niet duurzaam worden beheerd. Er zou kaalkap zijn en oorspronkelijke bossen zouden veranderen (conversie) in plantages. Hoe kan Nederland dan toch hout met dit certificaat duurzaam inkopen? Het is aan de demissionaire minister Huizinga van VROM om het werk van de commissie te bestempelen als ambtelijke nonsens, dat met de werkelijkheid niets te maken heeft.

De meeste Zuid-Afrikanen kijken reikhalzend uit naar het WK. Zuid-Afrika heeft dan eindelijk de kans om zichzelf te bewijzen. Het land kan eindelijk laten zien wat het waard is, dat Zuid-Afrika meer heeft dan leeuwen, olifanten. En als keerzijde het hoge aantal roofovervallen, verkrachtingen en moorden dat dagelijks plaatsvindt. Jan Magana (52) is een Zuid-Afrikaan die veel van het WK verwacht. Hij maakt al sinds 1988 de macarapa: een mijnwerkershelm die hij met wat verf en een stanleymes omtovert tot ware voetbalattributen. Verkocht hij er twintig jaar geleden nog maar 150 per jaar, nu zijn dat er 8000. Voetbalsupporters in Zuid-Afrika kennen de feesthelmen al langer. Nu hoopt Magana ook de rest van de wereld te veroveren. Hij verwacht er in juni 300.000 van te verkopen. De foto is van Marianne Lamers.

Jarenlang keken wij met afschuw naar die lelijke skies waar die o zo Duitse naam Völkl zo lelijk cursief op stond afgebeeld. Maar dit jaar hadden wij in de verhuur geen keuze en sindsdien zijn wij een andere mening toegedaan. Na de glühwein riepen wij welgemeend vanaf de skilift de andere wintersporters toe: "Völkl über alles". Want: wat een lekkere skietjes, die Tigers. En niet echt lelijk meer. Vol enthousiasme wilden wij meer weten over de firma. Verrassing: Völkl blijkt al twee jaar achter elkaar eco-awards voor wintersportartikelen te winnen. Eerst met een toerski met eskimo-motieven. Dit jaar alweer met een toerski van FSC-hout. Onze droom! Al jaren roepen we: mocht er ooit een ski voor klungels met een echte houten bovenkant op de markt uitkomen, dan is het einde verhuur. Kopen! Helaas valt de prijswinnende eco-ski in een categorie die wijzelf niet beoefenen: bedoeld voor mensen die op een ski de berg oplopen. Sorry. Bergen beklimmen doen wij elke dag tijdens ons werk al, maar niet tijdens een weekje ontspanning.

Zou er op deze wereld een beter ontwikkelde helm zijn dan het schild van een tor? In Zweden dachten ze van niet. Van alle leefvormen in het koninkrijk der dieren zijn torren de meest succesvolle soort, met 350.000 bekende soorten. De piepjonge skihelmenfabrikant POC onderzocht de constructie van de insecten nog eens goed. Een product van pak hem beet een paar miljoen jaar evolutie. En concludeerde dat een insectenschild keiharde bescherming biedt voor de vitale onderdelen, en toch volop flexibiliteit en bewegingsruimte overlaat. Een bestaande helm werd volgens deze principes herontwikkeld en ziedaar: de Bug Series gingen van start. Met plakplaatje van een groene tor erbij geleverd. Het is een buitengewoon stoere helm, stukken fraaier dan wat in de meeste sportwinkels in Nederland te koop ligt. Ecologen weten hoe het heet, het succesvol nabootsen van de natuur: biomimicry.

De grote politieke partijen van Nederland willen dat alle energiezaken naar 1 ministerie gaat. Het zou een einde van de gekmakende versnippering zijn, die er nu toe leidt dat opeenvolgende overheden er rustig zeven jaar de tijd voor nemen om een windmolenpark op zee goed te keuren. Van ons mag het een compleet nieuw ministerie zijn. Misschien nog wel belangrijker: de gezamenlijke milieumensen binnen politiek Nederland vinden dat wij het voorbeeld van Duitsland moeten gaan volgen door een zogenaamd Feed-In tarief in te voeren. De eigenaar van zonnepanelen of een windmolen krijgt dan een vergoeding voor geleverde elektriciteit waar hij twintig jaar lang op kan rekenen. Hopelijk ontstaat dan net als bij onze Oosterburen een situatie dat boeren in grote getale hun schuren vol gaan leggen met PV-panelen, en zo een extra inkomen kunnen genereren. Dit alles hoorde P+ uit zeer betrouwbare bron. De komende weken komen CDA, PvdA, VVD, D66, GroenLinks en ChristenUnie met dit fantastische Deltaplan voor de toekomstige energie van Nederland naar buiten. Gastheer van het plan was onder andere Klaas van Egmond, tegenwoordig hoogleraar maar daarvoor directeur van het Milieu- en Natuurplanbureau. Ook hoogleraar Jan Rotmans van Urgenda zou bij het opstellen van het baanbrekende plan betrokken zijn, naast ruim honderd andere deskundigen.

Er is geen enkele reden voor welke MVO-manager in Nederland dan ook om tevreden te zijn. Niet voor de managers die een mooi groen product in de markt hebben gezet. Zelfs niet voor bedrijven die duurzaam ondernemen stevig verankerd hebben in de bedrijfsvoering. Volgens de Duitse managementdenker dr. Otto Scharmer is het de hoogste tijd om naar een volgend niveau te gaan. Hij spreekt zelf van "Root Level", oftewel de grondbeginselen van het bestaan, de diepste waarden die wij kennen. "Het gaat niet meer om een Toyota Prius, die zuiniger is dan een andere auto. Het gaat om een plan dat niet alleen door ondernemingen kan worden uitgevoerd, maar ook gedragen moet worden door overheden en door NGOs. Alleen samen kun je een masterplan maken voor een integraal vervoersplan voor de toekomst, dat aan ecologische voorwaarden voldoet." P+ sprak met Scharmer die in Nederland was. Zijn boek "Theory of U" is nu in Nederlandse vertaling verkrijgbaar als "Theorie U". We lieten tijdens het gesprek een camera meelopen. Op de webvideo van P+ het fragment waarin Scharmer ingaat op de vraag: Waarom moet een MVO-manager uw boek lezen?

Het is allemaal de schuld van de katoenboertjes in India, stelt Monsanto, het grootste bedrijf ter wereld dat genetisch gemodificeerde zaden verkoopt. In Gurajat begonnen de boeren veel te snel met het inzaaien van gemodificeerd katoen, die nog niet was goedgekeurd. En ze hielden ook niet voldoende grensgebied aan tussen gewone katoenvelden en de met DNA-behandelde katoenvariant. Het eindresultaat: de gevreesde katoenworm (Pink Bollworm) bouwde resistentie op en boort weer net zo vrolijk als vroeger gaten in de nog niet geopende katoenbol. Daar komt dus geen pluis meer uit. Tegenstanders van Monsanto laten weten: "Zie je nou wel, dit hebben we altijd al voorspeld. Je kunt de natuur niet manipuleren. Die slaat terug." Monsanto gaf dit toe, zonder overigens de schuld te aanvaarden. Het Amerikaanse zaadveredelingsbedrijf stelde in hetzelfde persbericht dat er inmiddels een tweede en betere variant gemodificeerde katoenzaad op de markt is: Bollgard II. Deze variant bevat niet een extra toegevoegde proteïne, maar twee. Tegenstanders, die deze informatie verspreiden via de website GM Watch: "En dan herhaalt de geschiedenis zich. Terwijl de opbrengsten van de gemanipuleerde katoen steeds lager worden, groeit de afhankelijkheid van de Indiase katoenboeren. Ze moeten weer net zo hard gif spuiten als vroeger, om de katoenworm te bestrijden. Maar zitten ondertussen ook met duurder zaad." Deze ontwikkeling is groot nieuws in India, waar de katoenteelt een belangrijke bron van inkomsten op het platteland is. Het is de eerste keer in de geschiedenis dat Monsanto toegeeft dat door hen gemodificeerde gewassen faalt. In de eigen laboratoria waren de wormen van de nieuwe generatie niet meer kapot te krijgen met het proteïne Cry1Ac, dat op kunstmatige wijze aan het DNA van de katoenbol was toegevoegd.

Max Havelaar en Douwe Egberts stonden begin maart alweer tegenover elkaar tijdens een kort geding. Ze kruisten ook deze keer de degens over de vraag of een aanbestedende overheid keurmerken mag voorschrijven. De commerciële belangen zijn groot. Aanleiding voor de rechtszaak is het voornemen van de gemeente Alkmaar een fair trade gemeente te worden. De Fairtrade Gemeente Campagne is een initiatief van ontwikkelingsorganisatie ICCO, stichting Max Havelaar, de Wereldwinkels en COS Nederland. Een eerdere rechtszaak speelde onder andere in Groningen, waar de stad toestemming van de rechter kreeg om fairtrade te mogen vragen.