Duurzaam wonen, biologisch eten, ecologisch drinken, milieuvriendelijk rijden. Je kunt wat betreft duurzaamheid al aardig verantwoord door het leven. Daar kan je nu een volgende dimensie aan toevoegen: met de Solar Remote bestaat er nu ook zoiets als duurzaam zappen. Deze universele afstandsbediening voor de tv heeft geen batterijen meer nodig, maar werkt op zonne-energie. Sterker nog: hij heeft niet eens direct zonlicht nodig om op te laden. Zodra er licht in de ruimte is, is dit al genoeg. Bij voldoende licht laadt hij zichzelf in drie tot vier uur op. De gemiddelde gebruiksduur bij gemiddeld gebruik is in donkere omstandigheden twee tot drie dagen, in lichte omstandigheden een week. Een knipperend lichtje licht op als de batterij leeg raakt.

Een elektrische auto hoor je niet aankomen. Fietsers ook niet, maar een auto rijdt nog altijd een stuk harder en is daarom gevaarlijker. Daarom heeft de Europese Unie een onderzoek gestart naar de vraag welk kunstmatig geluid het beste is om wandelaars te waarschuwen. Alles wordt op het ogenblik in de Britse Midlands onderzocht: het geluid van de podracers in Star Wars, het statische geruis van een tv, geluiden uit de natuur, de klavecimbel van componist Bach. Dat zou het leven van blinden of dove bejaarden kunnen redden, die willen oversteken. Tegelijkertijd zijn er ook mensen die vinden dat de stilte in de stad nu juist een zegening is. Eindelijk verlost van de herrie. Moet de EU hier nu geld aan besteden?

Als de oliemaatschappij BP het allemaal echt meende, met maatschappelijk verantwoord ondernemen: waarom was er dan niet een automatische aflsuiter in het boorplatform in de Golf van Mexico geplaatst? Een handel die de leiding blokkeerde? Het was een investering van 500.000 dollar geweest. Maar nu is de beurswaarde van BP 30 miljard dollar gezakt, na de olieramp. De les: "De Return on Investment (RO) op duurzaamheid is altijd interessant." Dit lijkt de algemene opinie te worden, die ook werd verwoord door Jeffrey Hollender, op de website CSR-wire. Het is zeker niet de meest radicale blog op deze wereld. In het geval van BP lezen we: "Laten we hopen dat wijsheid uiteindelijk het enige is dat aanspoelt op de kusten van Louisiana". P+ neemt het statement van Hollender over. Wijsheid kunnen we altijd goed gebruiken. Zeker wanneer het over bedrijven gaat die reclame maakten met slogans als "Beyond Petroleum". Het is een holle kreet gebleken, greenwashing. Zeker nu is uitgekomen dat de deskundigen van de olie-industrie in adviesorganen van de Amerikaanse overheid niets anders deden van veiligheidseisen versoepelen en boetes verlagen tot lachertjes.

Sinds de komst van de TomTom verdween het dikke Shell-stratenboek naar de achterbank, in de kofferbak en inmiddels in het compartiment waar de krik en de gevarendriehoek zijn verstopt. Sinds kort heb ik een nieuwe compagnon naast me in de auto liggen. Ook lijvig. Ook slordig. Er steken van alle kanten groene "geeltjes" uit. Het zijn plekken waar ik langs wil gaan, wanneer ik toevallig in de buurt ben. Het zijn de meest bijzondere bomen van Nederland: de oudste, de dikste, de langste. Het boek Bijzondere bomen in Nederland vertelt hun fascinerende verhalen. De 250 beschreven landgenoten zijn trouwens niet allemaal even geschikt om door prinses Irene omhelst te worden.

Goed en slecht nieuws. Nederland stijgt op de landenindex van de universiteiten van Yale en Columbia, de Environmental Performance Index (EPI). We zijn van plaats 55 op deze wereld 8 landen gepasseerd en staan nu op 47. Nog niet erg hoog, maar alla. Helaas heeft België een lelijke duw omlaag gekregen. Binnen de Europese Unie kreeg alleen Cyprus nog slechtere punten. Op de wereldranglijst staan de Belgen nu op 88, twee jaar geleden nog op 57. Vooral op vlak van luchtvervuiling, biodiversiteit en de strijd tegen klimaatverandering scoort België heel slecht. Met deze score komt België tussen landen als Ivoorkust, Jamaica en Namibië te staan. Andere buurlanden als het Verenigd Koninkrijk en Duitsland staan in de top twintig van de wereldlijst. P+ geeft de links naar de nieuwste cijfers, zowel naar de kaart met prestaties van Nederland als die van België.

"Muji!" Dat is het antwoord op de vraag aan Jeanine Schreurs welk bedrijf inspeelt op de steeds grotere groep van consumenten die minder producten kopen en meer kwaliteit van leven willen. Schreurs is als specialist op dit gebied de hoofdgaste aanstaande dinsdag op de gesprekssalon P+Live@Night. Daar staat de vraag centraal: Hoe kunnen ondernemingen voldoen aan de bijzondere vraag van ruim 12 miljoen "downshifters" in Europa om het beschikbare geld zo min mogelijk aan rommel uit te geven. "Het Japanse warenhuis Muji heeft dat begrepen", stelt Schreurs. "Hun producten zijn teruggebracht tot de essentie, zonder opsmuk. Maar wel van het mooiste materiaal, dat lang goed blijft. En redelijke prijzen." Een voorbeeld van een bijzonder Muji-design is de opklapbare luidspreker, bestaande uit een speaker en karton. Ideaal om mee op vakantie te nemen. Is te koop in de Britse vestiging van Muji voor 23 euro. Andere designstukken staan te koop in de gerenommeerde museumwinkels, zoals een opbergdoos en een aluminium pen in het MoMa in New York. Er zijn nog plaatsen beschikbaar om Schreurs dinsdag te vragen welke andere kansen deze trend van "consuminderen" aan duurzame ondernemingen biedt.

Lenger Seafoods ziet af van kokkelvisserij voor de kust van Mauritanië. "De politieke situatie in het land is slecht", zegt directeur Simon Lenger. "De overheid werkte niet mee, het duurde allemaal erg lang en door de campagne van Greenpeace kwam ons plan in politiek vaarwater terecht. Dat was niet goed voor ons imago." Greenpeace is "verheugd" over de stap van Lenger Seafoods uit Yerseke. De beslissing is al een jaar geleden genomen, zegt Lenger. "Maar toen heb ik er geen ruchtbaarheid aan gegeven." Deze week werd bekend dat het publiekprivate samenwerkingsverband tussen de Nederlandse en Mauritaanse overheid is stopgezet vanwege de politieke instabiliteit in het land en stopte het project formeel.

Het is voorgesteld als een gigantische vuilnisberg van plastic, drijvend in de oceaan. Maar is deze "plastic soep" op te ruimen? Kun je er fleecetruien van maken? Nee, zeggen twee Nederlandse specialisten op dit gebied: Koninklijke Boskalis Westminster en Van Gansewinkel Groep. Ze namen tal van monsters in de Indische Oceaan, vanaf de clipper Stad Amsterdam, bekend van de VPRO-serie "Beagle". In de uitzending van zondagavond 16 mei 2010 maken ze hun conclusies bekend: "Het is zowel om milieutechnische redenen als financieel onhaalbaar." Mogelijk zijn de concentraties in de Stille Oceaan hoger, zodat het wel uit kan. Boskalis is gespecialiseerd in oplossingen voor complexe maritieme vraagstukken. Van Gansewinkel Groep werd gevraagd vanwege haar kennis van materialen, grondstoffen en recycling.

Stel je een ouderwetse fietstas voor. Hoe die over de railing van het kleinste balkonnetje hangt. Maar dan vol met bloeiende planten! Dat is het idee van de Bacsac, een Franse vinding in vele varianten. Ook juist reuze handig voor mensen met reusachtige dakterrassen. Hun probleem is: hoe krijg ik die hele grote kunststof bakken het dak op? De oplossing van Bacsac: door voor een zak van flexibel materiaal te kiezen, die pas wat gaat wegen als er aarde in wordt gestort en een boompje in wordt geplant. Inmiddels heeft deze innovatie ook Nederland bereikt. P+ geeft een aantal verkoopadressen in Nederland en België. Strand West in Utrecht zag al veel "blije" kopers de winkel verlaten. Plus de website in Frankrijk, voor wie online in het Frans wil bestellen.

Ze is 15 jaar en heeft in haar leven 100.000 liter melk gegeven. Daarom: een plaquette, een oorkonde en een mooie toespraak voor de koe Cato. Ze is te herkennen aan haar opmerkelijk lange hoorns en ze is woonachtig op de oudste biologisch-dynamische boerderij van Nederland (1926): Loverendale in Oostkapelle op Walcheren, Zeeland. En wie denkt dat dit allemaal niet bijzonder is: weet dat melkkoeien in Nederland meestal op vijfjarige leeftijd door de gehaktmolen gaan. En nog al eens zomer en winter de stal niet meer verlaten. Dit in tegenstelling tot Cato, die nog steeds het lentegras begroet met wilde bokkensprongen. We namen de hele toespraak aan Cato op. Onderaan dit bericht de link naar de webmovie. Want het komt zelden voor: een ode aan een koe die op deze leeftijd nog steeds topscores aan melkuitgifte neerzet - vorig jaar nog 8.934 liter, in 305 dagen. Dat is ruim 29 liter per dag.

Van Kooten en De Bie noemden het gebouw "De Puntenslijper". Toen was het nog een watertoren, pal naast de heide van Bussum. Nu is het na een zeer duurzame verbouwing een kantoorgebouw geworden. Met als opmerkelijk wapenfeit dat er geen gasleiding is doorgetrokken. Architect-initiatiefnemer Michiel Haas van Nibe had genoeg aan een windmolen en zonnepanelen. En een WKK-installatie die alleen aangaat als de andere energiebronnen tekort schieten. Dan verstookt hij oud frituurvet om warmte en elektriciteit tegelijkertijd op te wekken. Het Accountantskantoor Meeuwsen Ten Hoopen is de grootste huurder. En natuurlijk Haas zelf, die dit weekend op de bovenste etage van de Puntenslijper neerstrijkt. Meer dan ooit verdient het gebouw nu deze bijnaam, want het lijkt nu echt helemaal op een potlood dat rechtop in de grond is gestoken.

Een eigen commercial maken, als bedrijfsuitje. Alsof je bedrijf of je afdeling zelf het goede doel is, wat niet eens zo gek is, in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Op het Mediapark in Hilversum. Met als herinnering de DVD van het eindproduct. Het is maar een van de tien mogelijkheden die de nieuwe website  biedt. Met heel de afdeling deelnemen aan een TukTuk-rally achter de Haagse duinen kan ook. Leren koken op een interculturele kookworkshop. Per zeilboot naar Terschelling. Bijzonder is dat met het deelnemen aan een van deze feestjes een goed doel wordt gesteund. Er gaat een "donatiekorting" van 10 procent naar projecten van kinderrechtenhulporganisatie Terre des Hommes.nl. Het dagje commercial maken kost bij 25 personen 3000 euro, waarvan dus 300 euro naar de hulporganisatie gaat.