Er leiden vele wegen naar Rome. En er zijn evenveel wegen die leiden tot een duurzame energievoorziening van Nederland. Maar kun je ook uitrekenen via welke weg je er het beste kan komen? Hoeveel gaan burgers en bedrijven maximaal bezuinigen op hun huidige energiegebruik? Hoeveel duurzame energie kunnen we hier in Nederland maximaal maken? Hoeveel duurzame warmte? Hoeveel boeren met biogasinstallaties? Hoeveel geothermie? Hoeveel windmolens? Hoeveel zonnepanelen? Wat zijn de kosten? Op 21 juni gaan experts op basis van hun praktijkervaringen een rekensom maken. De gegevens worden ingevoerd in het Energy Transition Model dat is ontwikkeld door John Kerkhoven, Managing Partner van Quintel Intelligence en zijn collegae. De computer berekent op basis van keuzes de kosten en de CO2-besparing van alle ingevoerde variabelen. Kerkhoven waarschuwt dat het maken van een rekensom makkelijker is dan het realiseren van een eerste stap in de goede richting. Het grote publiek heeft moeite om het energieprobleem te begrijpen. En als je iets niet begrijpt, is het ook moeilijk om je erin te verdiepen, laat staan een eerste stap te zetten.

Als Nederland in het jaar 2050 een volledige duurzame energievoorziening wil realiseren, is er geen seconde meer te verliezen. Vanuit die gedachte nam de Tweede Kamer op 21 april een motie aan, waarin de regering werd gevraagd haast te maken en alle partijen bij elkaar te roepen. Goede zaak, vindt Marco Witschge, die al lange tijd voor een "Deltaberaad" pleitte. Witschge is de trekker van "Nederland krijgt Nieuwe Energie". Het was eerst een buitenparlementair duurzaamheidsoverleg van politieke partijen, en haalde als burgerinitiatief 47.000 handtekeningen op. Nu is het een stichting en Witschge is directeur. Hij wacht niet af tot de regering uitnodigingen gaat versturen. “Wij zijn nu in gesprek met alle  ondernemersorganisaties, consumentenorganisaties, vakbonden, NGOs en kennisinstellingen om hun gedeelde belangen te bundelen en hun verschillen te overbruggen. Dit overleg moet leiden tot langjarige afspraken met de overheid die vergelijkbaar zijn met de Deltawet en tot een veel grotere consistentie en daadkracht in beleid zal leiden." Witschge is een van de hoofdgasten op P+ Live@Night van 21 juni 2011.

Als een overheid geen regie wil voeren op het gebied van energievoorziening, is er nog altijd de mogelijkheid om de spelregels voor de markt op te stellen. Zo kan er toch aan Europese afspraken op gebied van duurzame energie worden voldaan. De regering kan condities opstellen. Dat is iets anders dan een centrale sturing, stelt Kornelis Blok, directeur van Ecofys.

Dat de huidige regering een voorstander is van kernenergie is opmerkelijk. De Nederlandse overheid wil immers op landelijk niveau welbewust geen regie meer voeren op energiegebied. Een kerncentrale erbij heeft de nodige gevolgen voor echt duurzame energiebronnen, zonder afvalprobleem. Een korte geschiedenis over het loslaten van de regie, met commentaar van Kornelis Blok, directeur van Ecofys.

Mali, in het centrum van West-Afrika, is een van de armste Afrikaanse landen, maar kent sinds de jaren negentig een grote economische groei. Sinds decennia is het ook een stabiel land met een democratische gekozen regering. Het exporteert katoen, goud en vlees (er zijn 10 miljoen koeien op een bevolking van 13,3 miljoen mensen). In het zuiden zijn veel mogelijkheden voor landbouwactiviteiten, nu vooral katoen, door de overvloedige aanwezigheid van water. Het land stijgt op de lijst van de Wereldbank van landen, waar je goed zaken kunt doen. Vooral het registreren van eigendommen en het krijgen van bouwvergunningen doet dit land steeds beter. Je kunt binnen 8 dagen al een bedrijf beginnen, waar dit in andere landen onder de Sahara gemiddeld 45 dagen kost.

Stoelriemen vast. Herman Wijffels heeft weer gesproken. Alweer een fascinerende analyse, van de nummer 1 in de Duurzame Top 100. "Met bonussen voor bestuurders is Wall Street er in geslaagd om directies mee te krijgen in hun opzet om de bedoeling van de particuliere ondernemingsgewijze productie om te draaien. Winst is altijd nodig geweest om maatschappelijke doelen te bereiken. Het was een middel. Wall Street heeft dit na de Val van de Muur omgekeerd en winst tot doel gemaakt, waardoor het aandeelhouderskapitalisme ontstond. Bedrijven werden tot een verhandelbare, contante kasstroom gemaakt. De top van beursgenoteerde ondernemingen moest dan wel meewerken. Hoe zorg je ervoor dat die lui dat gaan doen? Met bonussen." Ruim 300 toeschouwers luisterden gebiologeerd naar Wijffels, die deze redenering uitwerkte op de tweede Henk van Luijk Lezing, ter ere van de nestor van de bedrijfsethiek in Nederland. MVO Nederland en P+bieden de PDF van deze lezing aan, uiteraard zonder de spontane improvisaties van Wijffels. Hieronder een selectie van de meest opzienbare uitspraken van de hoogleraar-met-stropdas, zoals Wijffels zichzelf neerzette. Hij pleitte voor een terugkeer naar de bron van het vrije ondernemerschap, toen bedrijven nog bedoeld waren om maatschappelijke ontwikkelingen mogelijk te maken. MVO is volgens Wijffels de belangrijkste tegenkracht voor de huidige vorm van het kapitalisme, die de wereld door vervuiling, uitputting en opwarming op "grote rampen doet afstevenen, als we niet binnen tien tot vijftien jaar de zaak drastisch veranderen."

Binnenkort stuurt het particuliere ki-station K.I. SAMEN, uit het Limburgse Grashoek, de eerste ketel met 6 duizend diepgevroren rietjes stierensperma naar Mali. "Als de helft aanslaat, is dat een hartstikke goed resultaat", zegt Gerard Scheepens, directeur Coördinatie van K.I. SAMEN, het op een na grootste ki-station van Nederland. Het bedrijf werkt in een joint venture met het Malinese bedrijf Sahel Veto aan de verbetering van de lokale melkkoeien. Particuliere veeartsen gaan het sperma verkopen en insemineren.

Fairtransport had met haar tweemaster de Tres Hombres in 2009 al de primeur van het eerste zeilende vrachtschip zonder motor van deze eeuw. In 2013 moet de eerste serie Ecoliners in de vaart komen: grote vrachtschepen op windenergie. De drie initiatiefnemers van Fairtransport hopen op het begin van een nieuw, duurzaam tijdperk in de handelsvaart. Het klinkt als een romantisch verhaal uit een jongensboek: drie jonge honden die besluiten de wereld te verbeteren en zich per zelf gebouwd zeilschip over de oceanen verplaatsen. Het echte verhaal is misschien nog wel mooier: drie langharige Hollandse zeebonken die "als broekies van 25" besluiten dat de handelsvaart veel duurzamer kan. En het vervolgens ook gewoon doen.

Richard de la Roy is makelaar in duurzame initiatieven. De Eco-makelaar importeert duurzame materialen en koppelt de vraag aan het juiste duurzame antwoord. Een bruggenbouwer noemt hij zich, maar ook een koppelaar, een schakelaar, een medium. Eco-makelaar Richard de la Roy ziet een rol voor zichzelf weggelegd in alle situaties waarin verschillende partijen (opdrachtgevers, architecten en adviseurs) moeten samenwerken in een groter project waar Cradle to Cradle of duurzaam bouwen centraal staat. Zijn nieuwste ontdekking: warmtegevende isolatiematten.

Wereldwijd bestaat er een groot probleem in steden. Autoverkeer, motoren, brommers en scooters zorgen voor een toenemende wolk aan uitstoot van allerlei (broeikas)gassen en fijnstof. Steden slibben dicht en de parkeerproblemen worden alsmaar groter. Binnensteden zijn nagenoeg onbereikbaar en worden in toenemende mate autovrij gemaakt. Hoog tijd voor een andere kijk op Urban Mobility met als uitkomst de eerste auto ter wereld op twee wielen, de Urban Arrow.

FairMail gaat de verkoop van haar succesvolle fair trade gecertificeerde fotowenskaarten uitbreiden naar nog eens tien landen. Het gaat zo goed met het Nederlandse bedrijf dat de kansarme tienerfotografen die in Peru en India fotowenskaarten voor ze maken, te veel gaan verdienen, want ze krijgen de helft van de totale winst. Nieuw fotograferende tieners in onder meer Marokko, Zuid-Afrika en Indonesië moeten het maandloon drukken.

Nederland telt inmiddels meer dan 7.500 installaties die duurzame energie opwekken: 7.599 om precies te zijn. Dat zijn vooral zonnepanelen op het dak van particulieren, maar ook grote biovergistingsinstallaties, windmolenparken en zelfs onderwater-rotoren die in de Stormvloedkering van de Oosterschelde energie opwekken. Bij elkaar zijn ze goed voor een vermogen van 9.000 megawatt. De organisatie CertiQ die al deze installaties inschrijft, signaleert een stijging van 60 procent in 2010 ten opzichte van 2009. De energie die deze meestal kleine installaties opleverden zorgde voor een stijging van de duurzame stroom van 8 procent. Dit blijkt uit het nieuwste jaarverslag van deze dochter van TenneT. P+ biedt de PDF als attachment aan.