Topman Weijers van AkzoNobel wil qua bonus niet langer financieel afhankelijk zijn van de positie van zijn concern op de duurzame index van Dow Jones, de Dow Jones Sustainability Index (DJSI). Deze index ontving dit jaar de nodige kritiek, onder meer omdat niet duidelijk was waarom sommige bedrijven zoals Shell volledig verdwenen, terwijl Amerikaanse olieboeren mochten blijven. Maar ook werd na het bekendmaken van de posities later nog een verandering doorgevoerd, onder andere ten nadele van AkzoNobel. Weijers noemt de DJSI dan ook "een black box". Hij vindt dat de index gebaseerd moet zijn op meetbare prestaties, die door bedrijven te controleren zijn. Ook bestuurders van Shell maakten een deel van hun prestatiebeloning afhankelijk van de positie op deze lijst.

Twitter lijkt heel vaak op een privé-reclameblog. Rapporten die nog net niet af zijn worden al een half jaar van te voren enthousiast aangekondigd. Afspraakjes lijken zonder uitzondering nieuwe samenwerkingsverbanden op te leveren. Gesprekspartners zijn zonder enige uitzondering even fascinerend. Het gejuich op Twitter is oorverdovend. Leren we daar nou van? Volgens een paar Canadezen niet. Je kunt beter je fouten communiceren, daar schieten we meer mee op! Vanuit die gedachte startten ze de website admittingfailure.com, speciaal bedoeld voor NGOs die nu eens uit de doeken doen hoe hun project op gebied van ontwikkelingshulp volledig in de soep liep. Leuk idee, deze biechtstoel? Dat wel. Maar bijna niemand heeft zin om over zichzelf een negatieve sollicitatiebrief op het web te zetten. Op de Nederlandse versie "Briljante Mislukkingen" kan zelfs gestemd worden op ontwikkelingsprojecten die helemaal niet mislukt zijn, zoals de keuze van open source van de 1% Club.

Het is geen gek idee om alle regeltjes en voorschriften voor duurzaam inkopen door de overheid te herzien. Steeds meer blijkt dat de echte innovatie en duurzaamheidswinst niet in het opplakken van een keurmerk zit, maar in het samenwerken van inkopende partijen met leveranciers. Als de overheid het duurzaam inkoopbeleid wil wijzigen, is dit de meest logische weg. Maar het compleet afschaffen van duurzaam inkopen is beslist verkeerd. Zo luidt in het kort de boodschap van VNO-NCW, MVO Nederland en MKB Nederland aan staatssecretaris Joop Atsma. Morgen behandelt de Tweede Kamer de toekomst van het duurzaam inkopen. Vandaag verstuurt deze brede coalitie uit het bedrijfsleven een brandbrief aan de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie. De partijen stellen voor deze met alle deskundige partijen in Nederland een verbeterde versie voor het duurzaam inkoopbeleid te schrijven, dat nog voor deze zomer gereed kan zijn.

Staan we straks aan een lege pomp? Of kost een liter super 2 euro 75? De Verenigde Staten zijn bang dat de olievoorraden van Saudi-Arabië veel kleiner zijn dan totnutoe werd gedacht. Er zou maar liefst 40 procent minder ruwe olie zijn, zo meldden Amerikaanse diplomaten (op basis van gesprekken met een geologische specialist) in berichten die door WikiLeaks werden onderschept. Omgerekend: het zou gaan om 300 miljard vaten olie minder. Dit nieuws dat Britse krant The Guardian plaatste, zou wel eens kunnen betekenen dat de benzineprijzen niet meer te beheersen zijn. Saudi-Arabië is de grootste leverancier van ruwe olie op aarde. De berichten dateren al uit de periode 2007-2009.

Heel bijzonder. Laat op een open internetplatform twee partijen een duurzaamheidsdoel kiezen. Werknemers van een onderneming en consumenten, die soms wel, en soms ook niet iets met die onderneming te maken hebben. Dan kan het zomaar gebeuren dat die consumenten de werknemers iets anders laten doen dan die werknemers zelf graag wilden. Omdat de consumenten bij stemming in de meerheid zijn. Het gebeurde deze week, op de nieuwe internetcommunity Nudge. Het bedrijf Alliander gaat aan een "Groene Kantorencompetitie" met 40 ondernemingen beginnen. Nudge is een idee van oud-uitgever Jan van Betten en een unieke internetcommunity van consumenten en bedrijven tegelijkertijd. Nudge betekent zoveel als "een duwtje geven". In de goede richting, dus.

Nee, het zijn niet sterren of beroemdheden die ons gaan aanzetten tot een groenere levensstijl. Sorry Al Gore, sorry Leonardo Di Caprio, sorry Wubbo Ockels. Het zijn zeurende vrouwen, onze eigen partners, die ons ertoe aanzetten om niet die schitterende Audi A6 stationwagon te kopen, maar een groene Mini diesel. Of een fiets. Volgens Brits onderzoek hebben volhardende echtgenotes de meeste invloed op duurzame beslissingen. Niet minder dan tweederde van alle Britse mannen (69 procent) vergroent de eigen levensstijl, om maar een beetje rust aan hun hoofd te krijgen. Andersom werkt het veel minder goed. Als mannen over duurzaamheid beginnen, trekt maar 36 procent van de vrouwelijke partners zich daar iets van aan. Dat is nog minder dan een-derde. En waarom? Vrouwen vertrouwen de deskundigheid van hun eigen echtgenoten niet zo heel erg. Vrouwen laten zich liever door anderen informeren, zoals documentairemaker sir David Attenborough. Het Britse onderzoeksbureau ICM stelt dat vrouwen twee keer zo vaak te rade gaan bij grote experts dan mannen: 64 procent tegen 31 procent. Meer over dit fascinerende onderzoek hieronder.

ProRail geeft voordeel aan toeleveranciers die hun CO2-uitstoot in kaart hebben gebracht, en ook nog minderen. De beheerder van het spoorwegnet vraagt hier naar bij aanbestedingen. De door ProRail ontwikkelde CO2-prestatieladder blijkt na 1 jaar al een krachtig instrument. Ger van der Wal, hoofd van de afdeling Aanbestedingszaken, Kostenmanagement en Inkoop (AKI) van ProRail, spreekt zelfs van een "olievlekwerking". Niet alleen de directe toeleveranciers, maar ook de toeleveranciers dieper in de keten zijn aan de slag gegaan met de hogere duurzaamheidseisen. De CO2-prestatieladder is gebaseerd op het Greenhouse Gas Protocol van het World Resources Institute en de World Business Council for Sustainable Development.

De doelen van maatschappelijk verantwoord ondernemen geven wonderbaarlijk antwoord op de belangrijkste megatrends in deze wereld, ook die in Nederland. Aldus Willem Lageweg, directeur van MVO Nederland. Een voorbeeldje. Trendwatchers bespeuren een behoefte aan "roots". Daarmee bedoelen ze dat mensen vandaag hun herkomst koesteren, hun lokale identiteit. Lageweg: "Dat zie je terug aan de opmars van streekproducten. Interesse in de vraag waar producten vandaag komen. Hoe ze worden gemaakt." En laten nu juist duurzame ondernemingen in de levensmiddelensector een grote voorsprong hebben op dit terrein. Zij kunnen precies aangeven wat er wel en niet in hun eindproduct zit en de markt van streekgebonden winkels groeit. Maar er zijn meer trends die heel erg goed van pas komen. P+ presenteert het lijstje van MVO Nederland.

Het meest transparante duurzaamheidsverslag van 2009 staat op naam van KPN. Het telecombedrijf kreeg de "De Kristal" uitgereikt van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie en de Beroepsorganisatie van Accountants (NBA) op de Nieuwsjaarsreceptie van MVO Nederland. Het is een hele grote sprong voorwaarts voor KPN, die vorig jaar nog op plaats 24 stond. P+ dook in het verslag en geeft een bloemlezing van de meest interessante passages. Over de gigantische groei in het aantal flexwerkplekken bijvoorbeeld: "Door mensen de mogelijkheid te bieden zelf te bepalen waar en wanneer zij hun werk doen, wil KPN meehelpen aan het oplossen van het mobiliteitsprobleem, het besparen van reistijd en terugdringen van CO2-uitstoot." KPN maakte in 2009 een reuzensprong van 240 naar 7000 flexwerkplekken. Hieronder de link naar het winnende Duurzaamheidsverslag.

P+ is deze week begonnen te Twitteren. We gaan de dagelijkse nieuwsberichten op de website terugbrengen tot een ferme one-liner op Twitter. Dat betekent: elke werkdag een Best Practice uit Nederland of een andere plek op de wereld, met een link erbij, en een passende Twittergroep. Dat zal meestal de "hashtag" #mvo zijn, maar als er nog tekens over zijn ook andere, zoals #duurzaamheid. Onze eigen "hashtag" is dus #PPLUStweets. U kunt ons Twitteren op: PPLUStweets.