Als wij straks elektrische auto’s hebben, moeten we niet allemaal tegelijkertijd bij thuiskomst ’s avonds aan het stopcontact gaan. In 2039 zijn er in Nederland al vijf miljoen electrokarretjes bij elkaar. Dat kan het electriciteitsnet niet hebben. Maar als we een paar uurtjes wachten en pas na  het Journaal de stekker er in steken, zou zelfs wel eens de elektriciteitsrekening naar beneden kunnen gaan. Manager Innovatie Han Slootweg van netbeheerder Enexis legt in de nieuwe P+ uit hoe het Smart Grid werkt. Hoe maken wij optimaal gebruik van de electriciteitscentrales in ons land, van zonnepanelen en van windenergie op zee? Slootweg van Enexis: “De zon schijnt weliswaar ’s nachts niet en overdag is de auto weg, maar waarom zou je je elektrische auto ook niet op het werk inpluggen?”

Zakenvrouw van het jaar Meiny Prins wil Nederlandse scholen gezond gaan maken. Het is er met zoveel mensen in een klaslokaal slechter  toeven dan in het gevang. Dat voornemen spreekt ze uit in het nieuwe nummer van P+: “Ik heb me voorgenomen om voor een paar thema’s echt aandacht te vragen. Zoals voor de luchtkwaliteit op scholen. Uit een rapport van TNO is gebleken dat iedere dag meer dan twintigduizend leerlingen en tweeduizend leraren ziek zijn door de lucht op scholen. In gevangenissen is het beter toeven. Dus dat wordt serieus een pilot waar de leerlingen zelf heel bewust bij betrokken zullen worden. Ze gaan zelf CO2 meten. En het energieverbruik, om hen bewust te maken.” De directeur van Priva leidt een bedrijf dat is gespecialiseerd in klimaatbeheersing. Toch ontwikkelt ze ook robots om het werk in de kassen aangenamer te maken. Haar vader begon het bedrijf door het verkopen van plofkacheltjes aan tuinders in het Westland. Het coververhaal uit P+ is gratis te downloaden. P+ wordt volgende week verzonden.

Wonderlijk. We zijn al zo gewend aan die chemische derde okselluchtjes die uit “toiletverfrissers” komen, dat we die hele afdeling in de supermarkt al jarenlang straal voorbij lopen. Dan ruiken wijzelf op de wc nog lekkerder. En dan is daar ineens de “natuurlijke geurneutralisator” van Ecohome. Wanneer we daarmee spuiten, ruiken we helemaal niets. Je ziet een waas, door het sproeien, maar je ruikt geen geur. Geen nepbloemetjes. Geen lelietjes der dalen in de maand mei. Niks. Maar het trekt wel de geur op het toilet weg. In feite breekt het geurmoleculen af. Zelfs de ramp van kattenpies weet de firma uit Vlaardingen met biologische componenten te bestrijden. Op de website lezen we dat een tevreden klant schrijft: “Wij hebben vier katten en een ervan urineert regelmatig bij de voordeur. Erg vervelend natuurlijk, want de gasten werden bij elk bezoek direct geconfronteerd met de urinelucht van onze katten. Na een aantal keren sprayen is de nare lucht verdwenen. Een wondermiddel.”

De hipste mobiele telefoons, MP3-spelers en computers worden voor het overgrote deel gemaakt door arbeiders onder slechte werk- en arbeidsomstandigheden, die een groot milieurisico lopen. Een aantal wereldwijde merkbedrijven was begin mei in Amsterdam om tijdens een rondetafel bijeenkomst met vakbonden, arbeidsrechtorganisaties en ngos te praten over verbeteringen in de sector. Alleen Toshiba, HP en Apple hebben eerste stapjes gezet om de eigen ethische codes dieper in de keten te verankeren, zo bleek op deze bijeenkomst.

Het Europese systeem van toezicht op geneesmiddelenonderzoek in ontwikkelingslanden kan en moet beter. Dat zegt Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) in een rapport dat is geschreven in opdracht van het Europees Parlement. Een van de kwesties die volgens SOMO hoog op de agenda moeten komen, is het onethische gebruik van een placebo. Het rapport noemt een voorbeeld uit Kameroen, waar in 2004 een Aids-medicijn werd getest op 400 prostituees, die op dat moment niet geinfecteerd waren met het hiv-virus. De helft van de prostituees kreeg een placebo en werd gevraagd onveilige seks te hebben. Na de proef werden de vrouwen opnieuw getest op het hiv-virus. Vrouwen die het virus in de tussentijd hadden opgelopen, kregen geen medische behandeling.

Het lijkt er op alsof de regering heeft gekeken naar Duitsland, waar vooral de daken van boerderijen langzaam vol komen te liggen met zonnepanelen. Bij onze oosterburen bestaat een regeling dat alle energiegebruikers iets mee betalen aan de vergoeding die particuliere groene energieleveranciers krijgen. Een regeling die een horizon van twintig jaar heeft. Je weet dus waar je op kunt rekenen, wanneer je in zonne-energie investeert. In het crisisakkoord van het kabinet Balkenende krijgt het ministerie van Economische Zaken eindelijk de taak om ook deze richting op te kijken. In het beleidsstuk staat het op pagina 17 zo omschreven: “Om een schone en zuinige energievoorziening voor de toekomst veilig te stellen, zal de SDE (onze regeling voor het vergoeden van duurzame energie) in zijn huidige vorm blijven bestaan, maar zal deze ruimer en robuuster worden gefinancierd uit een opslag op het elektriciteitstarief. Zo wordt langjarige zekerheid gegeven over de beschikbaarheid van voldoende middelen om de ambitie van 20 procent duurzame energie in 2020 te realiseren. Bij de uiteindelijke vormgeving zullen de koopkrachteffecten en de budgettaire beheersbaarheid worden meegewogen.” P+ biedt het volledige “aanvullende beleidskader samen werken, samen leven” als PDF aan.

Op de lijst van de Duurzame 100 van Trouw, Llink en P+ staat ze op nummero 72. Als enige journalist op de lijst die alleen van haar beroep bestaat. Marleen Janssen Groesbeek heeft haar boek over maatschappelijk verantwoord ondernemen nu volledig geactualiseerd. In 2001 was ze er de eerste mee. Haar primeur nu: het boek is volgens de hoogste duurzaamheidsprincipes op uitgeversgebied geproduceerd. FSC-papier, milieuvriendelijke coating op de cover, natuurlijk lijm als paginabinding, biologische inkt en een zeer doordacht ontwerpproces zonder verspilling. De titel luidt dan ook: Duurzamer ondernemen.

Wie is de Nederlandse Al Gore? Dat wilden dagblad Trouw en omroep Llink weten. De uitslag is nu bekend. Op de eerste plaats eindigden gezamenlijk Herman Wijffels en Pieter Winsemius. Zij kunnen volgens een team van 13 experts Nederland veel duurzamer maken. P+ leverde ook vele namen voor de lijst en nam deel aan het expertteam. Hieronder de eerste 10. In het nieuwe nummer van P+ staan De Duurzame 100 in een korte biografie omschreven. Dit artikel is gratis als PDF-file te downloaden. Ook de link naar de website van Trouw met meer info over deze lijst met landgenoten die Nederland weer op de wereldkaart moeten zetten.

Philips heeft onlangs het principe van de individuele producentenverantwoordelijkheid aanvaard. Dit houdt in dat het bedrijf verantwoordelijkheid neemt voor het inzamelen en recyclen van afgedankte Philips-elektronica, waar ook ter wereld. In India, Brazilië en Argentinië worden op vrijwillige basis rendabele inzamelings- en recyclingsystemen opgezet, waarbij met andere partijen wordt samengewerkt om te zorgen voor gelijke marktkansen, met als uitgangspunt dat de milieukosten in de productprijs worden verwerkt. Uiteindelijk zullen dergelijke systemen in alle landen worden opgezet. Voor Philips staat het financiële voordeel dat het bedrijf denkt te behalen voorop, zegt woordvoerder Morven Mackinnon van Philips: “We willen dat producenten die goede producten maken daar ook het financiële voordeel van merken.”

Stef Kranendijk heeft het cradle-to-cradle virus opgelopen. De directeur van Desso wil al de tapijten in de technologische sfeer in hun nieuwe fabriek in het Vlaamse Dendermonde scheiden en tot nieuw tapijt of andere producten omwerken. Ook ontwikkelt de tapijtfabrikant composteerbare vloerbedekking waarvan de toplaag bijvoorbeeld uit bamboe en de ondergrond uit natuurlijke latex bestaat. De eerste C2C gecertificeerde tegel, de Pallas, is inmiddels van de band gerold. Daarnaast is Desso bezig met depolymerisatie van garens waardoor tot honderd procent gerecycled kan worden. "Het cradle to cradle principe geeft enorme energie om te innoveren. Dat kunnen we nooit alleen doen. Maar partners en toeleveranciers zijn gelukkig ook enthousiast", zo vertelt de CEO van een van de Europese marktleiders in tapijttegels.