Het staat op de doos: Produce of Israel. Maar het is niet zo. Het komt uit een gebied dat door Israël is bezet. Mieke Zagt van ICCO sprak er de keten van zeventig Natuurwinkels op aan. Inmiddels is dit biologische fruit uit de illegale joodse nederzettingen van de schappen verdwenen. Dit wordt door de importeur Udea gegarandeerd. Bij niet-biologische ketens is de situatie nog steeds zo dat er avocado's, meloenen en ander fruit uit nederzettingen te koop is. Het is Nederland binnengekomen volgens het zeer gunstige invoertarief zoals dat met Israël is afgesproken, terwijl heel veel producten in werkelijkheid door joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever zijn geteeld. Voor producten uit nederzettingen in bezet Palestijns gebied geldt een veel hoger tarief. P+ brengt deze onthulling in het nieuwste nummer, dat deze week aan de lezers wordt toegezonden.

The debate about palm oil is heating up. Recently Friends of the Earth Netherlands welcomed as “a good first step” the decision of Dutch environment minister Jacqueline Cramer to temporarily exclude palm oil from a new national green energy subsidy scheme. In a letter to parliament explaining her decision, Cramer admits that a lot of questions and uncertainties remain about the certification of sustainably produced palm oil and the impact of palm oil on climate change. Unsustainable palm oil production contributes to the deforestation of tropical forest and the destruction of peat swamp forests in countries like Indonesia and Malaysia.

Ondernemingen in Nederland zijn beboet, nadat zij een kwaliteitssysteem hebben ingevoerd om beter te presteren, onder andere op milieugebied. Dat stelt de juriste Henriëtte Gelinck in de nieuwe uitgave van P+. In een interview zegt ze: "Ik heb het meegemaakt dat de handhaver eens in de zoveel tijd langs kwam en dan dankbaar de lijst met incidenten uit het kwaliteitssysteem onder de arm meenam en gebruikte om overtredingen vast te stellen en te bestraffen." Gelinck klaagt deze praktijk aan, want een kwaliteitssysteem is juist bedoeld om fouten zelf te corrigeren. Ze waarschuwt voor de gevolgen: "Als officieren van justitie doorgaan met het beboeten van goede bedoelingen worden allerlei ontwikkelingen op het vlak van duurzaam ondernemen onderuit gehaald." Volgens de schrijfster van het boek 'The Science of Compliance' snappen Amerikanen veel beter dan wij dat je bedrijven niet moet straffen, wanneer ze op de goede weg zijn. Compliance is het Amerikaanse woord voor 'voldoen aan wet- en regelgeving'.

Het heet zonnespiegelcentrale. De eerste commerciële installatie in Europa staat in Spanje, iets onder Sevilla. P+ ging er een kijkje nemen en was onder de indruk. Vooral over de mogelijkheden die deze groene energievorm biedt. Deskundigen voorspellen dat met zonnetorens de Sahara weer vruchtbaar gemaakt kan worden. Met de energie kan van zout zeewater zoet drinkwater gemaakt worden. En dan blijft er nog stroom over om naar Noord-Europa te exporteren. Zo hoopt Solaq, een net opgerichte Nederlands onderneming waarin twee investeringsadviseurs, Van Voorthuysen en energiedeskundige dr. Paul Metz zitten, dit jaar de financiering rond te krijgen om een 60 MW centrale op het Iberisch schiereiland te realiseren. Lees de analyse in het nieuwe nummer van P+.

Met de nieuwe P+ de file uit. Weg van onze dagelijkse gang van tweehonderd kilometer lengte naar Canossa. Urenlang smeken wij vergeving af voor ons eigen onvermogen. Waarom kunnen wij dit miljarden euro's kostende (milieu)probleem niet oplossen? P+ heeft besloten de file als een vuurproef te beschouwen voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. In MVO-kringen gaat het gesprek vooral over het terugdringen van het broeikasgas CO2. Maar is het "proces" van nadenken over maatschappelijk oplossingen nu al zo ver, dat je ook het gesprek van de dag kunt gaan oplossen met "ons" instrumentarium, "onze" netwerken, "onze" denkers? Dat is het thema van de nieuwe P+. Want het antwoord op de vraag is: ja!

Dit weekeinde sluit Barnabas Suebu, gouverneur van Papua-Nieuw Guinea, een verregaande overeenkomst met Nederland, NGO’s en Doorwin Trading om ruim 200.000 hectare tropische bossen volgens FSC principes te beheren. Het is de grootste deal in de geschiedenis van duurzaam bosbeheer. Suebu, wegens z’n inspanningen voor de bossen door Time Magazine deze week tot ‘hero of the planet’ uitgeroepen, moet nog wel goedkeuring uit Jakarta verkrijgen. Doorwin Trading, Nederlands marktleider in de productie en verkoop van houten deuren, ramen en kozijnen, wil binnen enkele jaren volledig op FSC hout overstappen en is bijna een jaar met de voorbereidingen bezig geweest.

De nieuwe biobrandstof heet Furanics. De maker is het Nederlandse technologiebedrijf Avantium, tot aan 2000 onderdeel van Shell. Dankzij de nieuwe vinding wil de directie nog voor de Kerst een beursnotering halen. De diesel wordt in een katalytisch proces binnen enkele minuten gewonnen uit glucose (suikers). Die snelheid, en de mogelijkheid om Furanics in elke tank gewone diesel bij te mengen, maakt het aantrekkelijk voor industriële verwerkers. "Bij de testfaciliteit in Geleen hebben we een dieselmotor zes uur continu op een 25 procent mengsel laten draaien. Daarbij kwam 17 procent minder roet en geen zwavel vrij", vertelt financieel directeur Frank Roerink vanuit een taxi uit Spanje.

Volgens Natuur en Milieu staat er op boerenland te Zeewolde een blunder van maar liefst vijf meter lengte. Een spandoek dus. Daarop de tekst: 'Suikerbieten. Kampioen CO2 vangen'. De boerenfamilie Koops heeft er een belang bij. Hun onderneming aan de Ibisweg in Zeewolde ligt deels in het gebied dat de provincie heeft bestemd voor het nieuwe natuurgebied OostvaardersWold. Boer Egbert Koops zegt over de spandoekenactie: "Daarom ben ik extra gemotiveerd om te laten zien dat je aan akkerbouwgewas meer hebt dan aan bos." Maar dat de landbouwbranche beweert dat een suikerbiet meer broeikasgas uit de atmosfeer haalt dan een boom, dat is volgens Natuur en Milieu misleidend. De spandoeken staan overal in het land. Reclame-nonsens. P+ biedt een brief aan waarin het werkelijke klimaatbeleid van de Nederlandse boer staat.

De beschikbare downloads van sprekers van het congres P+@Work zijn binnen. Dit jaar veel aandacht voor de consumentenkant van 'Cradle to Cradle', het concept waarbij producten weer worden opgenomen door de natuur. Daarom de download van Albin Kalin. Hij is de CEO van het bedrijf van chemicus Michael Braungart, die samen met de architect William McDonough bedacht dat producten gemaakt moeten worden volgens het principe van 'wieg tot aan de wieg' , niet van de wieg tot aan het graf. Wessel Breeuwsma is de Nederlandse importeur van Herman Miller, die de eerste Cradle to Cradle bureaustoel produceerde, de Mirra. Breeuwsma presenteert de filosofie van deze ondernemingen, opgezet door een Nederlander die zich in de VS vestigde. Ook de downloads van de presentaties van Goede Waar en Co, en Jef Wintermans van Modint. Om volledig te zijn ook op deze plaats nogmaals het marktonderzoek van Willem Brethouwer van MarketResponse, met de opmerkelijke stijging van het aantal duurzame consumenten. Lezers van P+ krijgen in het nummer dat voor de Kerst verschijnt een interview aangeboden met de futurologe van Philips, de spectaculaire Josephine Green. Eerder portretteerden wij Braungart en McDonough in P+. De downloads hebben het PDF-formaat.

Het Amerikaanse postbedrijf is overgestapt op enveloppen en pakketjes van materiaal zonder gif of gekke chemische bestanddelen. Alle Express Mail en Priority Mail zou zonder problemen in een rivier kunnen vallen. De bescherming is namelijk 'Cradle to Cradle', dat wil zeggen volledig door de natuur afbreekbaar. De United States Postal Service heeft een zilveren certificaat gekregen van Braungart en McDonough (MBDC), die ook in Nederland in Venlo actief zijn. Hoe gaat dat, een postpakket 'Cradle to Cradle' maken?

De Franse bouwgigant Lafarge doet zijn best in China. De uitstoot van CO2 bij het maken van cement wordt steeds lager. Dat moet ook wel, want de chemische reactie bij het produceren van cement is goed voor 5 procent van de uitstoot van dit broeikasgas in de wereld. Maar tegen de bouwwoede van de Chinezen valt niet op te bezuinigen. Alleen China verwerkt op dit moment 45 procent van alle beschikbare cement ter wereld. Daar kan ook Lafarge niet tegen op, die de uitstoot van 347 kilo per ton in 1990 terugbracht naar 297 kilo vorig jaar en in 2010 zelfs terug wil naar de 276 kilo per ton. De Britse hoogleraar Jullian Alwood van de universiteit van Cambridge is daarom cynisch over alle initiatieven om de cementproductie te vergroenen. "Duurzame cement is net zoiets als een vegetarische gehaktbal."

Wat is de juiste term? Klimaatneutraal of CO2-neutraal? Die definitiekwestie woedt in milieukringen. Het is niet zo maar een discussie van mensen die niets beters te doen hebben. De angst is dat wanneer iedereen straks beweert "klimaatneutraal" te zijn, de teleurstelling al zit ingebakken. Het weer op aarde laat zich niet zo makkelijk door ons veranderen. Erik van Erne, directeur van de Stichting Milieunet, stelt: "Het is bijna onmogelijk om klimaatneutraal te leven. Je kunt wel je CO2-uitstoot compenseren. En dan moet je nog heel goed oppassen hoe je dat doet. Er is in de hele wereld geen enkel land waar iemand beweert "klimaatneutraal" te zijn. Alleen wij in Nederland doen dat."