Met de babykleding van Laladoo geef je niet zomaar een kraamcadeau, maar een cadeau met een verhaal. De oprichters van de babylijn Lex Knobben en Kevin Zuidhof ontwikkelden babykleren en -speeltjes die er niet alleen mooi uit zien en 100 procent veilig zijn, maar ook nog eens volledig Cradle to Cradle zijn. Elk rompertje of speeltje dat je bij Laladoo koopt is dan ook van 100 procent natuurlijk, afbreekbaar materiaal. De kleding is gemaakt van biologisch katoen dat vrij is van chemicaliën en ook de verpakking is geheel verantwoord: ieder cadeau wordt verpakt in een beker die is gemaakt van pure maïs.

Het Nederlands-Britse bedrijf Unilever is goed bezig met het inkopen en toepassen van duurzame palmolie. Unilever staat volgens een onderzoek door het World Wildlife Fund (WWF) op de vierde plaats op een ranglijst van 59 grote bedrijven uit acht Europese landen, die wordt aangevoerd door het Britse Sainsbury’s. De Nederlandse supers laten de duurzame palmolie daarentegen links liggen, terwijl die volop verkrijgbaar is. Palmolie is momenteel de meest toegepaste plantaardige olie ter wereld. Het zit verwerkt in uiteenlopende producten als lipstick, ijs, brood, margarine, shampoo en koekjes, samen goed voor de helft van alle verpakte producten die supermarkten verkopen. Het probleem is dat de oliepalmen alleen in de tropen groeien en daar een grote negatieve invloed hebben op bossen en soorten. Volgens de UNEP zijn palmolieplantages de drijvende kracht achter ontbossing in Indonesië en Maleisië.

De kleurspoelingen van L’Oréal komen uit België, waar de cosmeticafabriek nu volledig op stroom van koeienpoep en ander biologisch materiaal draait. Er is geen stroom van buitenaf meer nodig. Jaarlijks verzamelt de cosmeticagigant voor 54.000 ton aan restproducten uit de agro- en bio-industrie. Dat gaat in luchtdichte tanks. Door een biologisch proces, vergisting, zetten bacteriën de biomassa om in methaan. Dit biogas wordt via een ondergrondse leiding van 1.2 kilometer naar de fabriek getransporteerd. Er is dus geen kans dat de kleurspoelingen iets anders ruiken dan normaal. Daar wekken 3 WKK (warmtekrachtkoppeling) motoren zowel groene warmte als elektriciteit opwekken, zelfs meer dan L’Oréal heeft, dus dat gaat het openbare net op. Het elektrisch vermogen van 3.2 MW is vergelijkbaar met het stroomgebruik van 4000 gezinnen. L’Oréal Libramont is dus 100 procent CO2-neutraal.

Zelfs voor de aller-allerkleinste producent van duurzame artikelen is er nu een eigen winkel. Of beter: een eigen doos in een winkel. Vrijdag opent in Rotterdam The Hubshop, een zaak die vol staat met “boxes” die te huur zijn. Het is een idee van Cathelijne Huis in ’t Veld en Milla Salmi. Ze vragen een kleine huur voor de doos en een bijdrage van 10 procent boven een omzet van 300 euro.

De wereld stoot momenteel 390 parts per million CO2 uit. Volgens de Club van Rome gaan wij daarmee over een kritische grens heen. Als we zo doorgaan, zullen de grote ijsmassa’s op IJsland en Antartica echt smelten. Het weer gaat onvoorspelbare dingen doen. De zeespiegel zal rijzen en de grote megasteden aan de kusten zullen overstromen. Paniek, chaos en oorlogen zullen ons wachten. Laten wij daarom nu, in een periode van vrede, met vereende krachten de uitstoot van het broeikasgas terugbrengen tot 350 deeltjes per miljoen CO2. Zo staat in de Amsterdam Declaratie, deze week uitgebracht na een enkele dagen durend congres van de Club van Rome. Het internationale gezelschap geleerden stelt ditmaal geen ‘Grenzen aan de Groei’, maar belooft dat er ‘Groei binnen Grenzen’ mogelijk is. Topgasten in Amsterdam waren onder meer Michael Gorbatschev en James Hansen, de NASA-geleerde die de opwarming van de aarde voorspelde. In het Kerstnummer van P+ komen ze aan het woord, evenals de organisator / directeur, Wouter van Dieren. Hij was er ook al bij toen de Club van Rome in de jaren 70 van de vorige eeuw de wereld schokte met cijfers, die allemaal zijn uitgekomen. P+ biedt de Amsterdam Declaration als PDF aan.

Het is een vaak gestelde vraag: hoe kun je in steden zonnepanelen op schuine daken plaatsten, wanneer die daken niet op het zuiden zijn gericht? Architect Andries Laane van Villanova architecten vond er in Rotterdam een even simpele als doeltreffende oplossing voor. Bij de restauratie van de bovenste etage van het huizenblok aan de Scheephelling ontwierp hij een verhoogd tussendak. Zeg maar: een extra platje. En daar plaatste hij geen zonnepanelen op, maar vier forse zonneboilers. Dat zijn zwarte platen waar buisjes met water doorheen lopen. De zon verwarmt het water en via een warmtewisselaar gaat het water naar de verwarming, maar dient ook om de grote energieslurpers als de wasmachine of vaatwasser van opgewarmd water te voorzien. In deze gerestaureerde Passiefhuizen aan de Scheephellingstraat zijn deze huishoudelijke apparaten voorzien van een zogenaamde hot fill: een thermostaatkraan. In het komende nummer van P+ BouwTrends veel meer over deze unieke restauratie.

De agressieve mediacampagne van kernenergie-aanbieder Atoomstroom richt zich nu ook op MVO Nederland. Dit voorjaar begon Atoomstroom het logo van de netwerkorganisatie op de homepage te voeren. Heel opvallend, want het is slechts een van de zeldzame illustraties die op de hele website van deze elektriciteitsaanbieder te vinden is. Toen MVO Nederland na het vernieuwen van het partnerbeleid, met hogere toetredingseisen, in september vroeg het logo er af te halen en liet weten dat een verzoek tot lidmaatschap niet zou worden gehonoreerd, stapte directeur Sjef Peeraer deze week naar de rechter. Hij eiste zelfs per kort geding het lidmaatschap op. De zaak diende afgelopen vrijdag en waarschijnlijk zal over 14 dagen de uitspraak zijn. Waarmee de rechter zelf al aangeeft dat er nu ook weer niet zoveel haast mee gemoeid is. Ander pikant detail: op de website van Atoomstroom blijkt dat Peeraer ook ongevraagd vrienden wenst te worden met de politieke partij Groen Links, nota bene vanwege de "Kappen met kolen"-campagne van Nederlands beroemdste anti-kernenergie actievoerder Wijnand Duyvendak. Ook al vroeg ook Groen Links om deze banner te verwijderen, tot op heden heeft Atoomstroom dit geweigerd.

Een kantoorpand mag 2.000 euro de vierkante meter kosten, kale bouw. Bij het LIOF Business Center in Geleen-Sittard bleef de teller op 940 euro de vierkante meter hangen. Een bedrijfsverzamelgebouw dat zes miljoen had moeten kosten, kostte maar vier miljoen euro. En de huurders betalen ook nog de laagst mogelijke energiekosten. In de nieuwe P+ BouwTrends wordt duidelijk dat duurzaam niet duur hoeft te zijn. Er is een exploitant nodig die op de kleintjes let: in dit geval Antoine Platen, die een bedrijfsverzamelgebouw wenste waar ondernemers “al morgen in kunnen”. Daardoor formuleerde bouwadviseur Gabriël Bergmans van PRC totaal andere vloermaten dan gebruikelijk, en maakte architect Jacco Poleij van RMA de lastige puzzel af. Aan het gebouw is beslist niet te zien dat het op een koopje moest. Integendeel. P+ is zo enthousiast, dat de complete aflevering van deze BouwTrends gratis als PDF downloadbaar is.

Webshops draaien al 5 miljard euro aan omzet. Ook het aantal webshops met duurzaam aanbod groeit. Ze springen in het gat dat gewone winkels laten liggen. Rob Bos van de duurzame bouwmarkt eco-logisch.nl is een van de prijswinnaars. Omdat hij ook een winkel en een groothandel heeft, weet hij precies wat websurfers willen. In de nieuwe P+ krijgt hij bezoek van Matthijs Bierman van Triodos Bank Nederland. Het gesprek draait er op uit dat de duurzame bankier en de webwinkelier het eens worden dat de aanbieders op grond van duurzame kwaliteiten een voorselectie moeten doen. Bierman stelt:  “Hoeveel verschillende soorten wc-papier kun je in de winkel hebben? Ik vind het een idioot idee: wanneer mensen maximale keuze zouden hebben, dat ze zelf wel zullen kiezen wat het best voor hen is.” Bos is de komende gast op P+Live@Night op 18 november in Fifteen. Met lezers van P+ zal hij het gesprek aangaan over de vraag hoe duurzame webwinkels zo goed mogelijk in het gat kunnen springen dat de reguliere detailhandel laat vallen. Daar zoek je je meestal een ongeluk, wanneer je een duurzame keuze wil maken.

Als gelukszoeker kwam hij vanuit Turkije naar Nederland. Yalcin Cihangir was zo onder de indruk van het geordende leven, dat hij besloot te blijven. Inmiddels leidt hij de succesvolle Fietsfabriek en is hij een schoolvoorbeeld van sociaal ondernemerschap en integratie. Zijn bakfietsen veranderen het straatbeeld. Ze maken de steden stiller en schoner. Zelfs in de Verenigde Staten. En misschien straks ook wel rondom het Witte Huis in Washington. Uiteraard wordt dat een witte bakfiets. P+ presenteert in het nieuwe nummer een portret van deze bijzondere landgenoot, die ook zijn dorp en de inwoners ervan in Turkije niet vergeten is.

In het nieuwe nummer presenteert P+ landgenoten met daadkracht. Onder hen oud-minister van VROM Ed Nijpels, nu voorzitter van alle ingenieurs, verenigd in branchevereniging OMRI. Hij sprong met een megafoon op de trein en haalde met deze actie de cover. Want Nijpels eist dat Nederland een minister van Energie benoemt. Windparken op zee kosten nu zeven jaar van ambtelijke voorbereiding omdat er drie verschillende ministers over gaan. Een goed werkende voorbeeld als het feed-in tarief in Duitsland strandt in Nederland op hetzelfde Haagse probleem. Zelfs wanneer Balkenende van de G20 terugkomt met een boodschappenbriefje “aan de ministers van Energie”, moet hij de opdrachten in de ministerraad over verschillende bewindslieden verdelen. P+ biedt de PDF met uitspraken van Nijpels en vele anderen.

Zorgeloos slapen onder heerlijk en eerlijk beddengoed. Dat belooft Allpure, het  spiksplinternieuwe merk beddengoed dat deze maand een serie hoeslakens en dekbedovertrekken presenteert. Ze zijn gemaakt van 100 procent biologisch katoen, en ook nog eens fair trade geproduceerd. Bovendien is alles van topkwaliteit (250 TC) en heeft het een  zogenaamde klassieke “hotel-look”. Ze passen daardoor naadloos in ieder designinterieur.