Groene beleggers werden vorig jaar beloond met toprendementen van meer dan 35 procent. Wie van 1 januari tot en met 31 december trouw bleef aan fondsen van de ASN Bank zag de waarde zelfs met 36 procent stijgen. In he ‘groene fondsenmandje’ dat P+ samenstelde was het hoogste rendement voor beleggers in het NN Duurzaam Aandelenfonds, met 38,61 procent. Dat is stukken hoger dan het gemiddelde van de (niet altijd duurzame) Wereld Aandelen Index, die op 32 procent eindigde.

Alweer is alle overheidsbeleid om duurzaam in te kopen een papieren tijger gebleken, nu de provincie Overijssel 259 bussen heeft besteld bij een Chinese fabrikant BYD. Directeur Wim van de Leegte van de VDL Groep, die Nederlandse elektrische bussen fabriceert, reageert met ingetogen woede op deze aanbesteding. Volgens Van de Leegte vergeet de overheid, dat de VDL groep grote investeringen in de werkgelegenheid in deze regio deed. Ook Start Foundation wijst erop dat de VDL Groep veel werkzaamheden gunt aan de sociale werkvoorziening.

De Nederlandse Staat moet eind volgend jaar de uitstoot van broeikasgassen met 25 procent gereduceerd hebben ten opzichte van 1990. Dat is nog eens een goed voornemen voor 2020. De Hoge Raad bevestigde met deze uitspraak dat de eerdere vonnissen in de Klimaatzaak van Urgenda geen politieke uitspraken waren, maar uitspraken gebaseerd op internationale afspraken en verdragen over klimaatbeleid die door Nederland zijn onderschreven. 

Wie gaat de ‘kiloknallers’ in de mode-industrie aanklagen? Wie wordt de ‘Wakker Dier’ van de fast fashion? Directeur Anneke Sipkes van stichting DOEN is zo boos op de onverbeterlijke winkelketens die goedkope jurkjes-voor-enkel-gebruik verkopen, dat ze zoekt naar mensen die als modehorzel gaan optreden.

But a not so happy countdown...

Ook in dit P+ Marktboek staan weer de bijdragen van vijf columnisten, waaronder die van lector Sustainable Finance & Accounting Marleen Janssen Groesbeek. Zij maakt zich boos over de schijn van duurzaamheid die bedrijven hebben gecreëerd. Marleen wil af van mooie praatjes en een harde afspraak: iedereen een eigen CO2-budget. Bedrijven, maar ook personen.

In de duurzaamheidswereld dringt het besef door: al die jaren van inspanningen leveren niet de gewenste resultaten op. We leven nog steeds niet in evenwicht met wat de planeet ons kan bieden. Het economische systeem zelf zit in de weg. Het systeem is zo groot en zo immens, dat er jarenlang niet over gesproken werd. Het was de olifant in de kamer. Dat is aan het veranderen. Hoe wijs je het dier de weg naar buiten? Hoe verander je systemen? De nieuwe P+ bestaat uit een bundeling artikelen, reportages en interviews die antwoord geven op deze vraag. Het is niet het makkelijkste onderwerp, maar op dit moment wel onvermijdelijk.

Het was ergens deze zomer. Ik geloof dat het Ellen van den Adel was. Zij begon erover dat een nieuwe generatie duurzame pioniers probeert buiten ‘het systeem’ om te werken. Dit in tegenstelling tot de eerste golf van pioniers die het systeem ‘van binnenuit’ probeerden te veranderen, door bij grote concerns te gaan werken. Zo begint het hoofdredactionele commentaar van Jan Bom bij dit themaboek van P+ over systemen. Zitten we op een breukvlak, vraagt Bom zich af.

De ontwikkelingsbank FMO telt jaarlijks honderdduizenden banen die ontstaan door gerichte investeringen in ontwikkelingslanden. In het jaarverslag over 2018 werden 615 duizend banen gerapporteerd. Over het eerste halfjaar van 2019 ook weer 227 duizend. Directeur Impact en ESG Jorim Schraven van de FMO verwacht dit laatste half jaar een nog veel hoger aantal, zo zegt hij in een interview met P+. 

Directeur Maria van der Heijden van MVO Nederland vindt dat vliegtuigmaatschappijen Air Miles moeten afschaffen. Deze bonus op zoveel mogelijk vliegen noemt ze in de nieuwe P+ Special een ‘perverse prikkel’. Het belemmert bedrijven om hun werknemers te stimuleren wat vaker de trein te nemen, of een videoconferentie te organiseren.

Binnen vijf jaar een leefbaar loon voor de werkers in de bananenteelt. Of, waar dat nog niet haalbaar is, op z’n minst driekwart van dat beoogde loon. Daar streeft het merendeel van de Nederlandse supermarkten naar. Ze willen dat realiseren door in 2025 alleen nog bananen af te nemen van plantages waar een leefbaar loon is betaald aan de arbeiders voor het deel dat bestemd is voor de supermarkten. 

In de duurzaamheidswereld dringt het besef door: al die jaren van inspanningen leveren niet de gewenste resultaten op. We leven nog steeds niet in evenwicht met wat de planeet ons kan bieden. Het economische systeem zelf zit in de weg. Het systeem is zo groot en zo immens, dat er jarenlang niet over gesproken werd. Het was de olifant in de kamer. Dat is aan het veranderen. Hoe wijs je het dier de weg naar buiten?