Waren we nog maar student. Herman Wijffels, de (gedeelde) nummer 1 van de Duurzame Honderd, wordt per 1 oktober 2009 hoogleraar ‘Duurzaamheid en Maatschappelijke Verandering’ aan de Universiteit Utrecht. Bij deze leerstoel staat de vraag centraal welke kwaliteit van leven mogelijk is binnen de ecologische randvoorwaarden. En: tot welke maatschappelijke veranderingsprocessen dit moet leiden.

FSC Nederland verwacht dat het marktaandeel van FSC-hout zal groeien van 20 procent nu naar 33 procent in 2012. In oktober of november wordt een nieuw convenant afgesloten met Bouwend Nederland, waarin is opgenomen dat vijfhonderd van de vijfduizend leden van Bouwend Nederland vanaf 2012 uitsluitend FSC-hout zullen voorschrijven bij aanbestedingen. FSC (Forest Stewardship Council) is de hoogste standaard voor goed bosbeheer.

Boven de rails is er in Nederland nog volop ruimte voor speciale windmolens. Railwind! Met die gedachte ondertekenden projectontwikkelaar in windenergie Evelop (nu onderdeel van Eneco) en ProRail een samenwerkingsovereenkomst om windturbines boven spoorlijnen te gaan bouwen. Een eerste pilot is voorzien in het Sloegebied bij Vlissingen. De initiatiefnemers: "Dit project is uniek in de wereld en sluit naadloos aan bij de strategie van minister Cramer om windparken aan te leggen rondom bestaande infrastructuur." We zijn benieuwd of mensen die in de buurt van spoorlijnen wonen hier ook weer bezwaar tegen gaan aantekenen. In het Sloegebied in Vlissingen zal dat niet gebeuren: daar woont niemand. En er staan al de nodige windmolens. Het dorp Borsele, dat tekent voor een tweede kerncentrale, ligt verderop.

Waar komt het groene gas vandaan? Uit suikerbieten! Suiker Unie produceert met ingang van deze bietencampagne duurzaam gas met twee methaanreactoren in Dinteloord en Vierverlaten. Energieproducent Essent neemt voor een periode van vijf jaar groengascertificaten af van Suiker Unie. Beide bedrijven maken voor het eerst gebruik van het handelsplatform van Vertogas, de nieuwe certificeringinstantie voor groen gas. Er is al een tijdje discussie over de vraag of de Nederlandse landbouwgrond te duur is om van suikerbieten brandstof te maken. Maar van de restproducten van de suikerfabricage  gas maken, dat is natuurlijk alleen maar handig.

Je zou denken dat die goeie ouderwetse banken van beton en een paar te vervangen houten balken het meest milieuvriendelijk zijn. Of de complete houten banken die Triodos Bank in natuurgebieden plaatst. Maar de futuristisch ogende buitenbank van verzinkt staal van VelopA-Citystyle is toch de eerste buitenzitter met het predikaat Cradle to Cradle. De naam van dit neergestreken ruimtestation: Come Back. Hij is te bewonderen in het deze week geopende International Center for Sustainable Excellence in Eindhoven. En wacht bezoek van overheidsinkopers af.

Nederlandse ouders en hun kinderen maken zich grote zorgen over het milieu, blijkt uit onderzoek van duurzaamheidskampioen Unilever. Het nieuws wordt niet toevallig bekend gemaakt op de Dag van de Duurzaamheid. Met interessant begeleidend onderzoek. Wij proberen wel het milieu zo min mogelijk te belasten, maar we zijn niet op de hoogte van alle mogelijkheden. Unilever: “Zo is 40 procent van de ouders niet bekend met huishoudelijke producten die het milieu minder belasten.” Om het consumenten makkelijker te maken deze producten te herkennen, introduceert Unilever het Cleaner Planet Plan. Dit plan is een wereldwijd initiatief met de ambitie om te besparen op water, afval, CO2-uitstoot en het gebruik van milieubelastende grondstoffen. Met de producten die het Cleaner Planet Plan-logo dragen, levert de consument op een gemakkelijke manier een bijdrage aan een beter milieu, zonder in te leveren op de kwaliteit. Het Cleaner Planet Plan richt zich in eerste instantie op Unilevers divisie Huishoudelijke Verzorging. Het logo is daarom niet te vinden op voedingsproducten, maar wel op alle verpakkingen van OMO, Robijn en Sunil Klein en Krachtig en Sun Green Power.

Nee, hij is niet de gelukkigste man van de wereld. Het bedrijf van de als hoogste entrepreneur genoteerde in de Duurzame 100 gaf het eerlijk toe, op de Nacht van de Duurzaamheid in Amersfoort. Ad van Wijk van het verloren gegane Econcern: “Met mij gaat het niet zo best. Mijn bedrijf is failliet. Maar ik ga door met waar ik in 1984 mee begonnen ben.” Hij bestookt nu als “adviseur” energieleverancier Eneco met zijn kennis en rekensommen. Enkele daarvan hield hij ook aan de zaal voor, waar zo ongeveer driekwart van de hele Duurzame 100 verzameld was, en nog eens 1400 andere koplopers op duurzaamheidsgebied. Van Wijk: “Als wij in Europa allemaal onze tien miljoen deurbellen van een zonnecelletje voorzien, kunnen we twee kolencentrales sluiten. Die branden nu de hele dag om ervoor te zorgen dat onze deurbel het doet, die enkele keer op een dag dat er aangebeld wordt.”

Vanaf vandaag hoeven producenten van elektrische auto’s zich niet meer af te vragen of de vraag wel voldoende groot is. Een groep Nederlandse ondernemingen bundelde de krachten en bestelt er 3000 tegelijk, voor de komende 3 jaar. Er hoeft geen strik om. Initiatiefnemers Urgenda, TNT, Eneco en Tendris lanceren deze vraag als een tender. Samen met consortium partners van het eerste uur ABN AMRO, Delta, Essent, Facilicom, Gemeente Amsterdam, Gemeente Rotterdam, Gemeente Leeuwarden, ING, JCDecaux, ministerie van VROM, ministerie van V & W, NUON, Philips, Port of Rotterdam en Triodos Bank worden er bijna 3000 auto’s besteld. Voor dit doel is een nieuw onafhankelijke vraagconsortium van Nederlandse bedrijven en organisaties opgezet, onder leiding van de Stichting Urgenda. Het doel van het consortium is om met een grootschalige, doorlopende en substantiële vraag, autofabrikanten uit te dagen elektrisch vervoer grootschalig te produceren. Bedrijven en organisaties zijn uitgenodigd om aan te sluiten en mee te doen met de tender.

Wie een boom in de eigen tuin plant, compenseert wat van de eigen CO2-uitstoot. Maar het kan ook door zand of tuinaarde van greenSand te verstrooien. Dat neemt ook dit broeikasgas uit de atmosfeer, zo beweert de firma Olivine Group. Op de website staat een rekensommetje. Als wij op een tuin van 3 bij 8 meter 14 kilo greenSand strooien, dan realiseren wij een CO2-reductie van 18 kilo per jaar. Als alle Nederlanders dat in hun tuin zouden doen, zouden we met z’n allen 65 miljoen kilo CO2 reduceren. Dat staat gelijk aan de uitstoot van 22.562 auto’s. Het wonder zit hem in het bestanddeel “natuurlijk olivijn”, een groengekleurd mineraal van vulkanische oorsprong dat zelfs op Mars is getraceerd. Wanneer het een reactie met CO2 aangaat, begint het gesteente te verweren. De hoogleraar Olaf Schuiling propageert al een tijdje om de opwarming van de aarde op deze manier tegen te gaan. Maar kostbaar is het wel. Een bigbag grove korrels olivijn kost 595 euro. Het is financieel beter te dragen om dit stollingsgesteente te kopen wanneer het in vermalen vorm in een zak tuinaarde is verwerkt. Het kost dan 3.95 euro per 10 liter.

Wat moet je aan een collega te geven die net een baby heeft gekregen? Je zoekt iets bijzonders, iets met een duurzame boodschap. Da's niet zo heel makkelijk. Daarom is het een geluk dat de beroemde Britse ontwerpster Christa Davis zelf een kindje kreeg. Ze doet haar winkel in verbouwde jurken nu nog maar een dag in de maand open en richt zich nu op de kleinsten tot twee jaar. Nog steeds koopt ze oude truien op, van het allermooiste materiaal. Ze wil alleen kasjmir. Van de wol van deze zeldzame geit breit ze vervolgens de allerliefste slofjes die je ooit hebt gezien. In het roze en in het blauw. In een stijlvol cadeaudoosje kosten ze 18 euro. Dat is voor twee slofjes niet goedkoop, maar waar ter wereld vind je babysokjes met zo'n verhaal? Op de chique winkelstraat Saks Avenue in New York en hier bij de webwinkel Watlief.

Gaat het slecht met de bouw? Niet met Daas Baksteen, uitvinder van de stapelbare ClickBrick. Architecten zijn dol op deze steen waar geen grammetje cement voor nodig is. “Onze machines kunnen niet meer productie draaien dan we nu moeten maken”, zegt commercieel directeur Arie van Zadelhoff. “We draaien zelfs in een tweeploegendienst. Sinds de introductie hebben we al 300 projecten gerealiseerd. Plus de eerste twee in Engeland.” En waarom kent de duurzaamheidswereld dit bedrijf met een wereldpatent uit Zeddam dan niet? Van Zadelhoff: “Wij komen uit een hoek van het land waar bescheidenheid een deugd is. Maar die publiciteit komt nog wel. De cementloze baksteen is bijna Cradle to Cradle gecertificeerd. Want zo’n muur breek je na 40 jaar weer net zo makkelijk af, dan je hem nu opzet. En dit jaar introduceren we ook nog een nieuwe steen, de DuEcoBrick. We laten dan zien dat we een steen kunnen bakken met 50 procent minder grondstoffen. En 50 procent minder transportkosten.”

Hoe kunnen Utrechtse bedrijven met innovatieve producten en diensten inspelen op de behoeften van de armen in India? Vissers bijvoorbeeld? De organisatie Habitat for Humanity onderzoekt deze niet-alledaagse vraag ter plekke, in samenwerking met COS Utrecht, MVO Nederland en adviesbureau CREM. De eerste fase van het onderzoek is bijna afgerond. “Nu moet de puzzel worden gelegd, de matches worden gemaakt”, zegt Annelien van Meer van CREM.