Uit de wetenschap komt een onderzoek dat antwoord geeft op een vraag die vorig jaar naar boven kwam. Uit marketingonderzoek in Nederland van b-open bleken consumenten de "groene claims" niet meer zo te vertrouwen. Tot diezelfde conclusie komen ook twee wetenschappers, die bovendien ontdekten wat bedrijven moeten doen om het vertrouwen van consumenten toch te winnen. Zij stellen: bedrijven met een MVO-beleid krijgen alleen tevreden klanten als het bedrijf tegelijkertijd ook innovatief is. Ook de financiële waarde van een onderneming zal alleen stijgen als bedrijven zich onderscheiden door hoge kwaliteit en innovatieve producten. P+ biedt dit onderzoek aan van Xueming Luo (University of Texas) en C.B. Bhattacharya (European School of Management and Technology in Berlijn), als link. Het onderzoek wordt wereldwijd tot het beste gerekend dat in wetenschappelijke tijdschriften over MVO werd gepubliceerd.

Het is dé manier om te laten zien wie je bent en waar je voor staat. De nieuwe fairtrade sneakers zijn iets bijzonders in de modewereld.

Het keren van de verwoestijning op deze planeet. Daar zet Dennis Karpes zich nu voor in. Hij is de beroemde bedenker van Dance4life.

Minister Verburg (LNV) heeft deze week 3,6 miljoen euro beschikbaar gesteld aan innovatieve ondernemers die groene grondstoffen willen ontwikkelen. Vergeleken met de oude SBIR (Small Business Innovation Research) uit 2006 is dat meer dan een verdriedubbeling. Verburg hoopt met de nieuwe regeling aanzienlijk meer bedrijven te interesseren de omslag van fossiele naar groene grondstoffen te maken. Onder groene grondstoffen vallen planten en dierlijke resten die tot non-food producten kunnen leiden. Een voorbeeld van een bioplastic-product is bijvoorbeeld de ANWB-paddestoel. P+ biedt de lezers de feature over bioplastics uit 2007 aan en de link op deze nieuwe tender in te schrijven.

Een bekentenis. Dit stukje schrijven wij omdat de kunstenaar ons heeft bedreigd. Jan Eric Visser zei: "Ik ga P+ tot pulp vermalen". En dan zou P+ net als al die andere kranten en folders de basis zijn geworden van schitterende, onherkenbare kunstvormen. Net zo organisch als de andere troep uit de vuilniszak waar deze kunstenaar al sinds zijn academietijd mee werkt. Zijn kunst staat nu te pronken in een rechtbank, bij huisartsen, tandartsen en bij particuliere verzamelaars. "Ik was al cradle to cradle voordat het begrip bestond", zegt Visser (1962), die in 1987 afstudeerde aan de kunstacademie in Kampen en nu in Rotterdam werkt.