Duurzaam design is tegenwoordig 'hot'. Dat moet Monadnock op het idee gebracht hebben een ecogids voor grafisch ontwerpers uit te geven. OK, de file van de respectabele papierfabriek uit Bennington, New Hampshire (VS) is behoorlijk zwaar, bijna 5 Megabites. Maar als je hem eindelijk hebt binnengehaald, blijkt de meerwaarde onmiddellijk. Schitterende natuurfotografie ondersteunt op onopvallende wijze de vriendelijke tekst. Een aanrader voor elke grafische ontwerper die al wel van duurzaamheid heeft gehoord maar (nog) niet weet waar de welbekende klepel hangt. P+ geeft de file net zo lief gratis weg. En brengt in haar webstuk ook een spitsvondige reactie naar voren. Van Petra de Boer, de directeur van Ecodrukker drukkers uit Nieuwkoop.

Duurzame energie in Nederland? Het houdt niet over: nauwelijks 2,5 procent in 2005. Nee, neem dan Schotland. De heuvelachtige, windrijke natie ten noorden van Engeland zal haar doelstelling voor 2010 al eind dit jaar halen. Met maar liefst 18 procent. Ook zal de sterk groeiende sector in 2020 ruim de helft van alle elektriciteit uit oneindige stromingsbronnen opwekken. En daarmee het doel van 40 procent voorbijstreven. Dat brengt koepelorganisatie 'Scottish Renewables' in een recent rapport naar voren. De publicatie valt vrijwel samen met de Schotse reactie op het 'UK energy review'. Lezers van P+ kunnen beide documenten gratis in hun PC of Apple 'downloaden'.

Het duurzaamheidsbeleid van de Nederlandse dagbladwereld loopt minstens drie jaar achter. Niet alleen op andere grote Nederlandse concerns, maar ook op vergelijkbare krantenconcerns in het buitenland. The Guardian Media Group uit Londen publiceerde nu alweer voor de derde keer een duurzaamheidsverslag. Bij PCM, die onder meer Trouw, de Volkskrant en NRC Handelsblad uitgeeft, komt het uitbrengen van zo'n verslag niet verder dan een plaats op een verlanglijstje. In het nieuwste nummer van P+, tijdschrift over duurzaam ondernemen, aandacht voor dit gebrek aan openheid over de bedrijfsvoering. P+ constateert: "Het blijft raar: de belangrijkste dienaar van de openbaarheid die op de meetlat van transparantie in de groep achterblijvers zit." Het nieuwste nummer van P+ verschijnt volgende week.

Hij werd beroemd met foto's van vervuilde rivieren, die als bloedbaden door een zwart landschap stromen. Na het zien ervan blijft slecht een enkele vraag over: is dit onze toekomst? Dezelfde vraag doemt op bij de beelden die de Canadese fotograaf Edward Burtynsky in China maakte. Eindeloze fabriekshallen waarin identieke mensen als gekleurde marionetten producten maken. Schoenen. Weefsels. Voedsel. Is dit hoe wij het leven hebben bedoeld? In de volgende P+ staan de mooiste beelden uit deze adembenemende reportageserie. Het artikel gaat over de vraag: zien Nederlandse bedrijven een overgang van een Rood China naar een Groen China?

Travelling with FairGroundSessions is combining holidays with voluntary work in a developing country. After enjoying the nightlife of Rio de Janeiro, tourists will work in a circus project for youngsters in the slums. In Bali tourists join a computer project, and in the backwoods of South Africa they support Zulu-schools.

In de VS is het een hit die al meer lezers dan de gevestigde milieubladen trekt: groene bloggers. Oftewel, milieubewuste burgers die snel, scherp, en snedig commentaar op het laatste nieuws leveren. Ze hebben daarbij soms een streepje op de reguliere media voor waar de code immers hoor-wederhoor en het streven naar onafhankelijkheid voorschrijft. Toch is het bij de belangrijkste blogs - een Gristmill of WorldChanging - zorgvuldigheid troef. "Met tienduizenden bezoekers per dag blijf je behoorlijk eerlijk. Anders wordt je wel teruggefloten" zo reageert David Roberts, oprichter van Gristmill, op een vraag van Gregory Dicum, een bekende journalist uit de San Fransisco Bay area.

Bijna twee jaar is hij ermee bezig geweest. Maar toen had ondernemer David van Brakel (28 jr) ook wat: Gubba, een internetplatform voor duurzame producten. En, veel belangrijker, grote partijen als pensioenfonds PGGM en Eneco energie die officieel partner van zijn initiatief geworden zijn. Want, zo luidt z'n filosofie, alleen wanneer je over voldoende volume beschikt, kan je duurzaam consumeren 'mainstream' maken. "Het vernieuwende van ons concept schuilt erin dat we, dankzij de miljoenen klanten van onze partners, duurzame producten tegen aantrekkelijke prijzen kunnen aanbieden. We zijn hard op weg de duurzame Wehkamp te worden", zegt een ambitieuze Van Brakel die ook al bezig is het concept in België en Duitsland te vermarkten.

De training "Goede Zaken" - een initiatief van Stichting Doen - helpt vrijwilligersorganisaties en welzijnsinstellingen bij het vinden van bedrijven die vrijwillig ondersteuning bieden. Nu het tweede trainingsjaar erop zit, breekt het initiatief ook internationaal door, in drie Duitse steden. 'De tijd is er rijp voor', verklaart coördinerend trainer Henk Kinds van Community Partnership Consultants. Ook Jan van den Herik, directeur Samenleving en Bedrijf, bespeurt een trend: bedrijven leren dat ze duidelijk moeten aangeven welke maatschappelijke organisaties kunnen aankloppen.

The FIFA World Cup in Germany means global exposure for the brands of the top sportswear companies. What remains invisible are the hardships of the Asian factory workers that produce the shirts, shoes and socks. In the report 'Offside! Labour Rights and Sportswear Production in Asia', based on a year-long survey of twelve sporting labels, Oxfam International highlights these hardships.

Nog even... vakantie! En als je dan toch naar de Verenigde Staten gaat, waarom dan vooraf niet even Google raadplegen? Samen met het Earth Days Network (EDN) heeft de zoekmachine vorige week de 'Google Maps Summer of Green' gelanceerd. De website geeft een prachtige rondleiding langs eco-toeristische 'hotspots' van de vijf belangrijkste stedenbestemmingen in de VS: New York, Orlando, Las Vegas, LA en San Francisco. Klik op een van de 'eco hotspots' in de stadskaart en er valt daarover ook nog eens een korte video te zien. Maar wat doet dat groene drummertje dat elke video met irritant tromgeroffel inluidt..?

Soms zeg ik hem nog wel eens na, hoewel dat meestal opgetrokken wenkbrauwen oplevert. In kringen van maatschappelijk verantwoord ondernemen gebruikt men geen krachttermen. En kent men ook wereldverbeteraar Gerard Krul niet, die vond dat hij mocht knetteren omdat hij het Woord Gods kende als een ouderling. "Het mot er komme, verdomme", zei hij, toen hij besloot dat de FNV een magazine moest uitgeven met meerdere eigenaren. Het kwam er ook. En groeide uit tot een blad met 1,2 miljoen lezers. Zijn constructie van toen is het voorbeeld geweest voor P+ van vandaag. Deze week is hij overleden, onze Krulliebullie.

Donald Pols, coördinator banken van het landelijke NGO klimaatprogramma, stond er van te kijken. Hij wist al langer dat het met het klimaatbeleid van de vier grote banken - ABN Amro, Fortis, ING en de Rabobank - magertjes is gesteld. Maar dat ze via hun beleggingen tesamen verantwoordelijk zijn voor een jaarlijkse CO2-uitstoot van 750 Megaton, drie keer zoveel als de Nederlandse economie, dàt kwam als een verrassing. "Wat je ziet is dat de banken in hun duurzaamheidsverslagen allerlei zaken aankaarten, van salariëring tot wapenproductie. Het belangrijkste probleem van deze tijd, klimaatverandering door CO2 uitstoot, wordt echter niet benoemd. De grote vier laten het aan de burger over om voor financiële klimaatproducten te kiezen", zegt Pols. Gisteren presenteerden de NGO's hun onderzoek naar klimaatbeleid bij banken tijdens de jaarvergadering van de Nederlandse vereniging van Banken (NVB). Vandaag publiceert P+ exclusief het volledige rapport.