V&D en Praxis (onderdeel van retailconcern Maxeda) hebben in samenwerking met Philips de verlichting in alle 62 V&D vestigingen en 136 Praxis vestigingen vervangen door energiezuinige verlichtingsoplossingen. Bij La Place wordt geëxperimenteerd met LED-verlichting die rekening houdt met de specifieke productvereisten voor voedsel. De samenwerking vloeit voort uit een omvangrijk programma van Maxeda op het gebied van duurzaamheid. Inmiddels heeft Philips al heel wat voorbeeldprojecten. P+ linkt naar de presentatie ervan.

Het Nationaal Landschap Het Groene Woud en zes lokale Rabobanken introduceren de Rabo StreekRekening. Dit is een bedrijvenspaarrekening waarbij Rabobank 5 procent van de jaarlijkse rentevergoeding schenkt aan een naburig landschap. Deelnemende bedrijven kunnen eenzelfde percentage (of meer) aan het landschap doneren. “Rabobank wil hiermee vanuit haar maatschappelijke rol, samen met ondernemers, steun bieden aan de Nationale Landschappen”, zo verklaarde Piet van Schijndel, lid van de raad van bestuur Rabobank Nederland.

De crisis gaat helaas niet voorbij aan bedrijven die duurzaam ondernemen, zoals ook BAS Consultancy. Het dilemma: bedrijven willen kwalitatief hoogwaardig personeel binnen hun organisatie houden, maar er is onvoldoende werkaanbod. Directeur-eigenaar Peter Arensman vertelt in de nieuwe P+ over zijn eigen, onconventionele oplossingen. Hij geeft zichzelf bijvoorbeeld geen salaris meer. Zo kan hij toch extra medewerkers van hoge kwaliteit in dienst houden, ook al zitten ze op de bank omdat er geen werk is. Ook is de winstdoelstelling omgezet in een omzetdoelstelling. “Als de economie straks aantrekt, heb ik heel veel mensen paraat. Je moet nu niet soft zijn, maar je moet wel sociaal blijven. En meteen kwaliteit kunnen aanbieden wanneer de crisis over is”, aldus Arensman in P+, waarin het thema ‘Na de crisis’ centraal staat. BAS Consultancy  is actief in de branche van tijdelijk personeel, waar harde klappen vallen.

Minister Jacqueline Cramer heeft de Tweede Kamer een brief gestuurd, waarin zij  aangeeft waar de meeste duurzaamheidswinst valt te behalen bij het duurzaam inkopen van de overheid. Niet alle inkopen zijn immers even relevant, volgens Cramer, die wil voorkomen dat verkopers en inkopers door de bomen het bos niet meer kunnen zien. “In het bijzonder heb ik uit de grote lijst van productgroepen een aantal productgroepen en criteria niet meegenomen die naar mijn mening slechts een beperkte milieu- of duurzaamheidswinst opleveren of beter via andere beleidsinstrumenten kunnen worden aangepakt”, schrijft ze. Simpel is het voor inkopers niet, want keurmerken mogen door de overheid niet verplicht worden gevraagd, zo blijkt nu. “Het blijkt formeel niet mogelijk om leveranciers verplicht te stellen over een keurmerk te beschikken, omdat dit in strijd is met het (Europese) mededingingsbeleid.” P+ biedt haar verhelderende brief als PDF aan. Hieronder de prioriteiten van Cramer. Nog een half jaar te gaan, dan gaat het duurzaam inkoopbeleid van de overheid van start. Daarom als extra PDF ook alle criteria in detail. Daar staat dus niet 1 keurmerk bij. Geen Utz Certified, Geen EKO, geen Max Havelaar.  Inkopers van papier hoeven niet te vragen naar FSC-kwaliteit maar wel naar een Europees Ecolabel.

In veel ontwikkelingslanden zijn ICT-toepassingen slechts mondjesmaat beschikbaar. De van origine Nederlandse organisatie International Institute for Communication and Development (IICD) laat zien dat simpele oplossingen een groot verschil kunnen maken. Acht maanden geleden assisteerde IICD het Tanzania Telecentre Network (TTN) in het plattelandsdistrict Sengerema bij het opzetten van een draadloos netwerk, bij wijze van proef. Doel van het netwerk is internet beschikbaar en betaalbaar te maken voor grote groepen mensen op het platteland. De eerste evaluatie laat zien het zogeheten mesh netwerk, waarbij elke aangesloten computer ook router is zodat het netwerk optimaal in de lucht blijft, goed functioneert en dat de klanten tevreden zijn. Lismas Julius is er in ieder geval bij mee, deze technicus van TTN, staande bij een router van het draadloze network.

Erik Middelman is overleden. Veel te jong: 47 jaar slechts. U kent hem niet? Middelman was een internationaal erkend expert op het gebied van duurzame energiesystemen. Ridder in de Orde van Oranje Nassau, want Middelman was een bepalende factor in de opbouw van een Nederlandse brandstofcellen-industrie, die zowel in Europa als wereldwijd aanzien geniet. Hij was medeoprichter van de Europese brandstofcelvereniging Fuel Cell Europe en initiatiefnemer van de Nederlandse Waterstof Vereniging. In 1998 richtte hij met enkele anderen NedStack op. Onder zijn leiding is dit bedrijf uitgegroeid tot een toonaangevende producent van waterstofbrandstofcellen en -systemen.

Zakenvrouw van het jaar Meiny Prins wil Nederlandse scholen gezond gaan maken. Het is er met zoveel mensen in een klaslokaal slechter  toeven dan in het gevang. Dat voornemen spreekt ze uit in het nieuwe nummer van P+: “Ik heb me voorgenomen om voor een paar thema’s echt aandacht te vragen. Zoals voor de luchtkwaliteit op scholen. Uit een rapport van TNO is gebleken dat iedere dag meer dan twintigduizend leerlingen en tweeduizend leraren ziek zijn door de lucht op scholen. In gevangenissen is het beter toeven. Dus dat wordt serieus een pilot waar de leerlingen zelf heel bewust bij betrokken zullen worden. Ze gaan zelf CO2 meten. En het energieverbruik, om hen bewust te maken.” De directeur van Priva leidt een bedrijf dat is gespecialiseerd in klimaatbeheersing. Toch ontwikkelt ze ook robots om het werk in de kassen aangenamer te maken. Haar vader begon het bedrijf door het verkopen van plofkacheltjes aan tuinders in het Westland. Het coververhaal uit P+ is gratis te downloaden. P+ wordt volgende week verzonden.

Het hek om bedrijventerreinen in Nederland is een Berlijnse Muur geworden. Binnen businessparken moeten vooral geen beschermde planten, vogels of dieren komen. Dat levert gegarandeerd gedonder op. Natuurorganisaties beginnen rechtszaken om verdere economische ontwikkeling van nog braakliggende percelen te stoppen. Hoe anders is het in de haven van Antwerpen, waar natuurliefhebbers samen met bedrijven de afgelopen tien jaar fascinerende leefgebieden hebben aangelegd. Het zijn rijke brokken groen met water, omringd door rokende pijpen, spoorlijnen, schepen en containers. De mooiste vogels nestelen er. Zeldzame padden roepen warme zomernachten lang naar vrouwtjes. Hoe sloopten de Vlamingen hùn muur? Dat toont P+ in het nieuwe nummer. Met 6 praktische tips van de Wageningse ecoloog Robbert Snep om de voorbeeldige praktijk uit Antwerpen ook in Nederland toe te passen. De PDF van het artikel is gratis te downloaden.

Maatschappelijk Betrokken Ondernemen (MBO) scoort op een congres nu evenveel deelnemers als grote MVO-manifestaties. MBO is de vrijwilligerstak van de duurzaam ondernemen-boom. Ook het congres Wereldz in Amsterdam bood ruimte aan ongeveer 750 belangstellenden: de standhouders en medewerkers meegerekend. In Amsterdam zagen wij heel veel vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties. Geen standjes van het bedrijfsleven, wel bezoekers. We spraken onder andere MVO-manager Six van Achmea, maar ook Peter van Luttervelt van het Social Venture ondernemersnetwerk. Voor het nieuwe vrijwilligersprogramma dat MVO Nederland voor het bedrijfsleven start, is er dus nog een wereld te winnen: de professionaliseringsslag kan beginnen.

De medewerkers van het IBIS-Hotel gaan eind augustus het Amsterdamse bos in met papiertangen van de NS. Het doel: de hele dag zwerfvuil ruimen. Er staan trouwens bij elk informatiecentrum van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer 10 van deze stokken, die elke wandelaar kan lenen. “Dat is nodig, ondanks alle acties van de verpakkingsindustrie tegen zwerfvuil”, stelt Nico van Paridon. Deze “runner” stoorde zich zo ontzettend aan al die blikjes en zakjes in de natuur, dat hij de actie Ik Prik Mee begon. “Vooral in bospaden op weg naar middelbare scholen is het raak met de rotzooi. Schooldirecties hebben geen idee hoeveel vuil hun leerlingen verspreiden.” Voorlopig is Van Paridon succesvoller in het enthousiasmeren van het bedrijfsleven om Nederland een beetje schoner te maken. Hij startte in 2007 en kreeg toen meteen de 200 tangen van de NS cadeau.

De nieuwe Air Jordan-schoenen van Nike zijn veel milieuvriendelijker dan de sportschoenenfabrikant vertelt. De zool is gemaakt van oude stukjes Sneakers. Maar geen woord hierover in de reclame over het nieuwe model. Er zou uit marktonderzoek gebleken zijn dat de klanten zoeken naar een product met de kenmerken “fast, slick and hip”. Ook al werkt Nike nog steeds hard aan het opschonen van de keten van productie, blijkbaar is de term “clean chic” voor hun klanten geen extra verkoopargument. Zo lazen wij met verbazing in Business Week. Shell overkwam het ook eens, toen een veel milieuvriendelijkere brandstof niet beter verkocht met een groen verkoopargument, maar pas toen de boodschap veranderd werd: beter voor de levensduur van de motor. En vandaag gaat het bij Shell ook over de portemonnee. Met de nieuwe benzine kunnen meer kilometers gemaakt worden. Dat dit uiteraard ook beter is voor de planeet, mag de koper er zelf bij verzinnen. P+ linkt naar Businessweek, met een foto van een van de mooiste en meest milieuvriendelijke schoenen ooit gemaakt: de Nike Considered. Een verkoopflop.

De Duitse mileugoeroe Hermann Scheer ziet de verkoop van de Nederlandse energiebedrijven Essent en Nuon als “de laatste strijd van de conventionele energiebedrijven. Conventionele energiebronnen raken uiteindelijk op. Er zijn steeds minder landen die energie leveren. Daarom kan deze industrie alleen overleven door transnationalisatie en concentratie.” Scheer stelt: “We staan nu op een kruispunt. Conventionele energiebronnen zullen steeds duurder worden, in de aanloop naar de naderende uitputting. Duurzame energie kan echter alleen maar goedkoper worden. Die brengt geen milieukosten met zich mee. Het is lokaal opgewekt en kan niet gemonopoliseerd worden. Dat betekent dat alle ontwikkeling afhangt van de vergroting van de productie. Alle kosten zijn gerelateerd aan technologie en die kosten gaan omlaag door massaproductie. Dat is de situatie van vandaag. Als we langer wachten wordt conventionele energie onbetaalbaar. Ook op politiek gebied. Het is een race tegen de klok.” De architect van het zonnepanelenwonder in Duitsland legt zijn feed-in tarief nogmaals op webmovie uit. Herman Scheer vertelde op RTLZ deze week dat de nieuwe industrie als gevolg van zijn wetgeving 250.000 banen opleverde en daarmee zelfs de oude Duitse chemische en staalindustrie nu zelfs ondersteunt.