Innovation is a word which tends to be associated almost exclusively with industrialised countries. No economic growth without innovation, is the mantra we take in with our mothers’ milk. But this mantra is even truer in developing countries, where innovation can make a real difference. On Wednesday 3 December fifteen Dutch innovators will present innovations targeted at the developing world in the Van Nelle Fabriek in Rotterdam. One of the innovations: The Flying Dutchman, a recycle and production facility that sorts, cracks (pulverizes) and washes debris of old buildings, in a way to build new and better ones. P+ offers a PDF-file of this mobile production facility (in English), that is easily transported by plane.

Europa en de VS zouden de markten voor vleesvervanger Meatless worden. Tot begin 2006 ook Azië zich aandiende. Japanners zijn gek op iets nieuws, vooral als het gezond is. In een eerste pilot gaat het Zeeuwse bedrijf uit Goes 15 tot 18 procent vlees in kipnuggets vervangen, bij achthonderd tot duizend winkels van de tweede retailer van Japan. Volume? Pakweg twee containers per maand. Gisteren is de technische audit afgerond. "En als ons inside logo wordt herkend, kan het snel verveelvoudigen", zegt directeur Jos Hugense over Meatless. Het plantaardige eiwit steekt volgens hem met kop en schouders boven alle andere vleesvervangers uit. Eind vorige maand werd dat bevestigd door de ministeries van VROM en LNV. P+ biedt dat onderzoeksrapport hierbij aan.

Met de huidige monetaire crisis, bovenop de energie- en klimaatcrises, is de piek van globalisatie volgens Jeremy Rifkin wel bereikt. "We maken nu de zonsondergang van het koolstoftijdperk mee. De crises voeden elkaar en zorgen voor een storm, nog nooit eerder voorgekomen. We hebben een nieuwe economische visie nodig. Een visie die ons door de deur naar een post-koolstof tijdperk leidt. En waarin Europa met zijn sociale model een leidende rol kan spelen." Vervolgens zette Rifkin, gisteren als laatste spreker op de Delta Energy Convention in Groningen, de pijlers neer waarop die nieuwe visie gegrondvest moet worden: natuurlijk eerst en vooral duurzame energie, maar ook gebouwen die meer energie produceren dan ze gebruiken, energieopslag, gedecentraliseerde bronnen en intelligente energienetwerken.

Wat doet Rijkswaterstaat straks langs de snelweg of op de Veluwe als de LED verlichting, door een storing in het elektriciteitsnet, plots uitvalt? Halen ze hun stroom dan uit een generator dat door brandstofcellen wordt aangedreven? Met de Purity van Bredenoord aggregaten kan dat. Nedstack heeft hiervoor de brandstofceltechnologie geleverd. Dertig uur vier kilowatt stroom op de meest onmogelijke plaatsen. En de twee bouwers gaan, in groter verband, nog een stapje verder: een voor Europa unieke noodstroomvoorziening die geen waterstof maar bio-ethanol als brandstof kent. Deze Uniflex zal eind volgend jaar klaar zijn.

Helemaal loshandjes, dat was vroeger een kinderideaal. Fietsen zonder het stuur aan te raken. De meest duurzame bouwers koesteren vandaag een soortgelijk ideaal. Een gebouw dat los staat van alle voorzieningen. Zonder elektriciteit, gas, water, warmte- of koudetoevoer. Een pand dat dit zelf allemaal produceert. En dat dan ook nog gemaakt is van materialen die later herbruikbaar zijn. Volgend jaar krijgt Nederland een bijzondere showcase op dit gebied in de vorm van een C2C-woonark, een rondvarend paviljoen. De opdrachtgever is De Bouwer en Partners in Weesp, de architect is Paul de Ruiter. Het ontwerp kreeg al een prijs van de TU in Delft. En op de artist-impressions ligt het “C2C Partnership” al in de Hofvijver in Den Haag, pal onder het raam van de minister-president. In de volgende P+ komt een uitgebreid verhaal te staan over vergaande experimenten in Nederlandse woonwijken, onder de kop: “Los van het net”.

Geen keeper ter wereld die zo goed hoort wanneer de bal in de goal van de tegenstander knalt als op een speelveld in Delft. De goals bestaan uit twee parabolen, halve cirkels, die het geluid concentreren en heel ver wegsturen. Toch heet dit kunstobject “De Fluisterheuvel”. Het is gevuld met 30.000 portretten van de inwoners van de wijk Voordijkshoorn. Alle plaatjes bij elkaar vormen weer een nieuw beeld: een jongen die juicht. De heuvel is niet gemaakt van opgeworpen grond maar hol van binnen. De vorm is gegoten uit natuurlijke materialen, samengesteld door NPSP Composieten. Het is hetzelfde bedrijf dat ook onderdelen van NS-treinen van vlas maakt en de natuurlijke wegwijspaddestoelen van de ANWB.

Bedrijven die werktijdverkorting aanvragen, kunnen de werknemers voorstellen de vrijgekomen uren te benutten voor nuttige maatschappelijke taken. Zo kan het nadeel van de kredietcrisis omgebogen worden naar een voordeel. Dit stelt directeur Willem Lageweg van MVO Nederland voor aan het ministerie van Sociale Zaken. Lageweg schrijft: “Sociale contacten zijn altijd goed om als medewerker en als bedrijf nog meer midden in de samenleving te staan. Zo kan de onderneming nog beter begrijpen wat de vragen en behoeftes zijn van gewone mensen; mensen waar ondernemingen graag hun producten aan verkopen. Kortom, ook het bedrijf leert van dit soort contacten en projecten.” Wanneer het ministerie deze aanbeveling zou overnemen, zou dit een duidelijke suggestie zijn aan afdelingen personeelszaken van ondernemingen om werk te maken van “maatschappelijk betrokken ondernemen”. 

De topmannen van Nederland zoeken idem dito topvrouwen. Dat was een opmerkelijke personeelsadvertentie in Het Financieele Dagblad deze week. De heren “wijzen op het feit dat vrouwen in bestuurlijke en toezichthoudende functies bijdragen aan bestuurlijk evenwicht en een positieve invloed hebben op leiding en cultuur van een onderneming.” Dat is een interessante stelling. Hij had nog scherper gekund in de vorm van een vraagstelling. “Was de ABN Amrobank ook ten onder gegaan als de Raad van Bestuur niet was samengesteld uit een apenrots van witte mannen die dezelfde universiteiten hadden doorlopen, maar een afspiegeling was geweest van het klantenbestand, dus ook vrouwen had gekend en vertegenwoordigers van minderheden?” We zullen het nooit meer weten. P+ roept alle vrouwelijke lezeressen van deze nieuwsbrief op zich als topvrouw te melden. Onderaan het bericht de link naar het Woman Capital, die het initiatief nam voor deze opmerkelijke personeelswerving.

Next week, the Dutch port of Rotterdam will welcome its first carrier load of sustainable palm oil. Its destination is multinational Unilever. This might seem a cause of celebration but Greenpeace has thrown a spanner in the works. The load of 500 tonnes is a milestone for the Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO). Its 331 members, a wide-ranging coalition of organisations including Oxfam, WWF, plantation owners, and manufacturers and retailers, have been discussing criteria for sustainable palm oil for five years.

“Je staat in de lift plotseling naast premier Jan Peter Balkenende. Hij heeft interesse in duurzame innovatie. Over drie minuten stopt de lift. Wat vertel je hem om juist jouw geniale oplossing voor het afvalprobleem in de stad te ondersteunen?” Dat zegt Jan Jonker, coördinator MVO-opleidingen van de Nijmegen School of Management. Een hiermee vergelijkbare kans krijgen HBO- en WO-studenten donderdagmiddag 27 november op de duurzame speeddating in Amersfoort. Wie is op zoek naar een werkplek bij een gemeente of zorginstelling om daar een afstudeerstage te kunnen schrijven? Meldt je snel aan via website mvoscripties.nl want het aantal plaatsen is beperkt.

Wat is nog beter dan duurzaam meubilair te kopen? Gewoon, door stoelen en tafels een tweede leven te geven door ze opnieuw te bekleden. Maar ook Meubelrestyle uit Arnhem, die sinds eind vorige maand aan de criteria voor de marktplaats duurzaam inkopen voldoet, begint de recessie te merken. “We hebben voldoende werk. Toch zie je dat klanten tegenwoordig voor de goedkopere stoffen kiezen of dat overheden nieuwe projecten uitstellen”, zegt Wim Verholt, mede-eigenaar van de meubelstoffeerder.

Ze staan (nog) niet op de marktplaats duurzaam inkopen, de website voor duurzaam inkopen voor de overheid. Een beetje vreemd, want ze timmeren al jaren duurzaam aan de weg, de onderhoudsbedrijven en timmerfabrieken die het Lamikon Longlife kozijn toepassen. Gisteren kreeg dit product het predikaat van Nederlands meest duurzame kozijn van het NIBE (Nederlands Instituut voor Bouwbiologie en Ecologie). Volgens het NIBE veroorzaakt dit houten kozijn de minste CO2 uitstoot en kost het de minste energie bij vervaardiging.