Nu ook Unilever in Groot-Brittannië natuurlijke bestanddelen in de deodorants van het merk Sure stopt, is er geen enkele twijfel meer mogelijk. Steeds meer consumenten vragen om cosmetica waar eerlijke bestanddelen in zitten die in de natuur voorkomen. Unilever doet dat met bladeren van de olijfboom en met cranberries, onder andere. Een onderzoeksinstituut als Organic Monitor voorspelde het al: alleen in Europa gaan de omzetten van natuurcosmetica in 2010 met 13 procent omhoog. Dit in vergelijking met toch al flinke omzet van 1,8 miljard euro vorig jaar. Alle grote cosmeticaconcerns zagen deze consumentenvoorkeur al langer aankomen en lijfden vrijwel allemaal duurzame labels in. Wereldmarktleider L’Oreal trok in 2006 de meeste aandacht met de aankoop van de Body Shop. P+ gaat in het volgende nummer dieper in op deze megatrend, in gesprek met directeur Benelux Jean-Charles Bondy van dit onder duurzame beleggers populaire Franse bedrijf. Waarom stopt L’Oreal fair trade argan olie in de haarshampoo Elvive zonder daar nadrukkelijk melding van te maken?

Wie de sneeuw en vorst beu is, moet vooral naar de nominaties kijken van het Ei van Columbus. Daar staan genomineerden bij, die meteen doen fantaseren over het gereed maken van tuintjes, zaaien, oogsten. En met de restanten van het groenafval zelf energie opwekken. Neem de Tuinbutler. Dat is het net gestartte biologische volkstuin-complex in Lelystad dat ‘servicetuinen’ verhuurt. “De Tuinbutler verzorgt dagelijks volkstuinen met groenten en fruit. Zo kunnen druk bezette burgers toch genieten van het platteland en de smaak van producten uit eigen tuin. De servicetuinen worden onderhouden door jonge biologische boeren, waardoor dit initiatief ook een leer- en werkplek is voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.” Of het Zeeuws Klimaatfonds. “Dit fonds subsidieert investeringen in energiebesparende maatregelen en de ontwikkeling van overwegend kleinschalige duurzame energieopwekking.” P+ geeft de link naar de in totaal 13 genomineerden.

In Engeland besloot het parlement om de rechter de bevoegdheid te geven om buitenlandse activiteiten van het Britse bedrijf Cape te beoordelen. In Zuid-Afrika waren werknemers en buurtbewoners van de asbestmijnen van Cape blootgesteld aan deze gevaarlijke delfstof, die kanker aan de longen kan veroorzaken. In Nederland zou de overheid ook met regels een bodem in het beleid moeten leggen. Dat zeiden maatschappelijke organisaties tijdens een hoorzitting van de Commissie Economische zaken naar aanleiding van een rapport over aansprakelijkheid van Nederlandse bedrijven voor schendingen van fundamentele rechten van hun dochterbedrijven. De organisaties vinden: maatschappelijk verantwoord ondernemen van Nederlandse bedrijven in het buitenland is momenteel te vrijblijvend, teveel gebaseerd op vrijwillige gedragscodes. Het rapport is opgesteld door professor A. Castermans van de Universiteit Leiden en behandelt de vraag of een Nederlandse rechtspersoon verantwoordelijk kan worden gehouden voor betrokkenheid van een dochterbedrijf bij schendingen van fundamentele, internationaal erkende rechten in het buitenland. P+ biedt het rapport van Castermans aan als PDF. En ook het deze week vastgestelde verslag van de Kamercommissie over MVO in december, waar ook de nodige aandacht was voor de juridische relaties tussen moeders en dochters.

De publiciteit over het reilen en zeilen van de creditcards met klimaatcompensatie doet pijn. Vooral bij Repay, het bedrijf achter de Visa Greencards. Directeur Patrick Bunnik is ongelukkig. Hij erkent dat het publiciteitsbeleid van zijn bedrijf faalt, maar wil toch graag vertellen dat hij oprecht en met de beste bedoelingen handelt. Het zou vooral jammer zijn wanneer de net begonnen Visa Greencard Corporate voor het midden- en kleinbedrijf door de publiciteit schade zou ondervinden, zegt hij. “De verkoop daarvan is in september gestart. Het papierwerk duurt bij zakelijke cards wat langer dan voor de creditcard van particulieren. Daarom is de uitgifte in december begonnen. We hebben nu duizend kaarten uitgegeven. Per bedrijf worden er ongeveer tien tot vijftien kaarten verstrekt, dus we hebben nu zo om en nabij de honderd klanten. Daar zitten ook NGO’s bij. Er is over deze creditcard geen enkele klacht.” Waarom zijn er volgens Bunnik wel klachten over de creditcard voor consumenten?

Op een plaatje van een grote stad zien wij een schaap op een dak grazen. Een visioen van een kunstenaar, een artist impression van een groene fantast? Nee, de bijbehorende tekst gaat zelfs nog verder. “Alle huizen en kantoren zijn in 2050 kleine energiefabriekjes geworden, voor zichzelf en voor de nabije omgeving. Alle oppervlakten worden benut voor verschillende doeleinden en leveren geld op, van energieopwekking (zonnepanelen op gebouwen, boten, dijken) tot het afvangen van fijnstof (daken en gevels met planten die daarvoor zorgen). Veel daken worden gebruikt als ontwikkelingsgebied, voor onder meer landbouw of recreatie. Hierdoor zijn nieuwe beroepen ontstaan als daktuinman of waterbuschauffeur.” De nieuwe visie van Urgenda is sinds deze week bekend, de NGO van wervelwind Marjan Minnesma die Nederland beschouwt als pas ingepolderd land waarin we helemaal opnieuw beginnen te pionieren. Dus helemaal af is die visie nog niet, laat staan praktisch uitgevoerd. Of heeft u al een mooie geit op uw balkon? Urgenda vraagt iedereen mee te  denken en vooral mee te doen. P+ geeft de link naar de Urgenda visie 2050.

Graag zien wij in de duurzame wereld representanten uit de hele wereld. Dus ook: een wijze man, een doemdenker, een kunstenaar, een designer, een cartoonist, een succesvolle zakenvrouw, een cabaretier. We geven ze in P+ allemaal een plekje. Over een dichter hadden we nooit nagedacht. Het zou Leo Mesman kunnen zijn, werkzaam bij FNV Mondiaal. Zeg maar: de ontwikkelingsorganisatie van de vakcentrale en bonden. De theoloog Mesman heeft een bijna lieve gedachte opgeschreven over een getergde Moeder Aarde, in zijn nieuwste dichtbundel: ‘Zomaar zestig’.

“Moeder is boos

Als we zo doorgaan
de aarde te kwellen
en te misbruiken

zal zij zich op een dag
uitschudden als een natte hond
en ons allemaal de ruimte in keilen”

Wie is Leo Mesman en wat dichtte hij nog meer?

Mocht je al aan het nadenken zijn over een origineel Valentijnskado, dan ben je bij Goodforall aan het goede adres. Hartverwarmend zijn de kaarsjes die de webshop samen met Amnesty International ontwikkeld heeft. Naast de geur (exotisch met een zweempje bloemen) en de vorm (hartjes), steun je met de aankoop van deze kaarsen ook de makers ervan. 

Lekker koud buiten in Nederland? Boven de grond wel, maar op 2 kilometer meter diepte kolkt er water van ongeveer 70 graden Celcius. Nederland begint heel langzaam gebruik te maken van deze geothermische energie. Zeg maar: het extreme zusje van warmte-koude opslag. Deze maand gaat de Duitse boormaatschappij Daldrup aan de slag voor kwekerij Ammerlaan in Pijnacker. Er gaat zoveel heet water opgepompt worden dat ook zwembad en sportcentrum De Viergang, het Stanislascollege en misschien zelfs enkele andere glastuinbouwbedrijven kunnen meeprofiteren. De hete waterlaag werd gevonden door TU Delft, die sinds 2009 een opsporingsvergunning heeft. Kweker Ammerlaan hoopt op lange termijn een winstpakker te hebben:  “Dat is belangrijk, want energie is een van de belangrijkste kostenposten van ons bedrijf. Daarnaast wordt dankzij aardwarmte ons bedrijf CO2-neutraal.” Maar tuinder Ammerlaan is niet de eerste kweker in Nederland die gaat profiteren van geothermie. Rik van den Bosch lacht zich deze strenge winter een ongeluk, nu al zijn collega-kwekerijen zich een ongeluk stoken aan gas om hun kassen warm te houden.

De Rabobank is er volledig mee gestopt, met de Rabocard met klimaatcompensatie. De Visa Greencard moest na wisseling van bank terug van 30.000 accounts naar 15.000 accounts, wel met behoud van de meest actieve gebruikers. En incasseerde bij die wisseling de nodige kritiek, zelfs van consumentenprogramma’s als Radar en nota bene van omroep Maxx. Voor de nieuwe kaart moet nu een bescheiden kaartbijdrage betaald worden terwijl voor de oude kaart al een eenmalige “levenslange” bijdrage van 75 euro werd neergelegd. Dat was vooral zuur voor de nieuwe klanten, die nu gewoon een jaarlijkse bijdrage moeten betalen, maar er nog nauwelijks gebruik van maakten. Het compenseren van koopgedrag (benzine tanken) door middel van creditcards is zo op het lijstje terecht gekomen van: “Leuk idee, maar nee dank u”. Of misschien wel: “Sorry, we snappen er niks van”.

The Borneo Initiative (TBI) heeft 1 miljoen euro beschikbaar voor het laten certificeren van bossen in Borneo (Indonesië) volgens de richtlijnen van FSC. Dit geld is naar verwachting voldoende voor 675.000 hectare te laten certificeren. De bedoeling van het TBI is om in 2015 in totaal 5 miljoen hectare gecertificeerd te hebben. De helft van het geld is afkomstig van Koninklijke BAM Groep en Bouwfonds Ontwikkeling, respectievelijk Nederlands grootste bouwonderneming en grootste ontwikkelaar van woongebieden. Zij leggen ieder een kwart miljoen euro in.

Geven bedrijven in hun jaarverslag aan waar hun grondstoffen vandaan komen? Wie weet te melden dat de katoen voor de badhanddoeken uit Mali komt en zelfs biologisch of fair trade is, doet het goed. Dat gaat extra punten opleveren in de nieuwe versie van de Transparantiebenchmark van het ministerie van Economische Zaken. In de versie 2010 zijn de nodige veranderingen aangebracht. De echte koplopers konden in de oude telling eigenlijk niet meer groeien. Ze haalden het maximum aantal punten. P+ biedt de nieuwe criteria aan als PDF. Ze geven bij elkaar een mooi beeld van maatschappelijk verantwoord ondernemen anno 2010.

Het dak is vaak een van de zwakke plekken van ons huis als het gaat om isolatie. In sommige gevallen gaat er via de dakpannen zelfs 30 procent van de warmte verloren. Samen met adviesbureau Daklab bedacht het Nederlandse bedrijf Consolidated een systeem om er juist energie mee op te wekken. Met de zogenaamde Dakcollector wordt warmte en kou verzameld en afgevoerd naar een energieopslag. Dat kan ondergronds in een Koude- en Warmteopslag (KWO) zijn, maar ook in een boiler of als directe voeding voor een warmtepomp. Het systeem verbetert het rendement van de KWO omdat het extra energie toevoert naar de opslag. Alleen voor daken zonder dakpannen.