Uit het recente lezersonderzoek blijkt dat 41 procent van de lezers van deze website nog niet geabonneerd is op het tijdschrift P+. Dat betekent dat heel wat mensen interessante artikelen missen. Wij plaatsen immers niet alle stukken op het web. Om een idee te geven een overzicht van de diepgravende artikelen die wij wel op papier, maar niet op internet publiceren.

Unilever wil zeker weten dat de handelshuizen waarvan het zijn palmolie koopt geen zaken doen met het Indonesische Duta Palma. Deze palmolieproducent werd onlangs in de documentaire Dying for a Biscuit, van het BBC-programma Panorama, beschuldigd van het kappen van regenwoud in Borneo voor de aanleg van palmolieplantages. De palmolieplantages gaan te koste van inheemse volken, ernstig bedreigde diersoorten als de orang-oetan, regenwouden en veenland.

Is het zinnig dat gemeenten zich bezighouden met internationale samenwerking? Over deze vraag is enige controverse ontstaan, aangewakkerd door de VVD. Uit onderzoek blijkt dat gemeenten het goed doen. De VVD ziet niks in gemeenten die zich bezighouden met ontwikkelingssamenwerking. “Ontwikkelingsamenwerking is geen gemeentelijke taak”, zegt Tweede Kamerlid Edith Schippers (VVD). “Gemeenten moeten dat ook niet willen. Zij hebben geen expertise en kunnen niet toezien op effectiviteit en goede besteding. Schoenmaker blijf bij je leest: besteed gemeentelijke gelden aan gemeentelijke voorzieningen!”

Een bonus voor het herstellen van consumentenvertrouwen, dat is waar de jonge bankiers voor gaan, die zich hebben gebundeld onder de naam FIER. In de nieuwe P+ presenteren ze zichzelf voor de buitenwereld. In een ontmoeting met de groep tekenden we op: “Ik wil wel een bonus, maar niet zo.” Dat zegt een van de dames in de divers samengestelde groep, afkomstig van verschillende banken. Het is een generatie die nu opereert op middenkader niveau. Maar door hun energie zijn ze toch al krachtig en interessant genoeg om gesprekken aan te kunnen gaan met hun CEO, de voorzitter van de Raad van Bestuur. Natuurlijk moet hard werken en het halen van resultaten beloond worden. Maar welke resultaten? Daar gaat het om. Dat is een keuze. En dat moet een keuze voor duurzaamheid zijn, resultaten die een evenwicht vormen tussen kapitaal, mens en natuur. En dat is niet iets wat je van de ene op de andere dag realiseert. Dus kan er ook geen sprake zijn van “buitenproportionele” beloningen. Bonussen moet je koppelen aan het realiseren van die duurzame doelstellingen. P+ biedt de PDF aan waarop de hele groep staat geportretteerd door fotograaf Chris de Bode.

Meten is weten, luidt het simpele gezegde. Maar hoe zit het met de impact van MVO-activiteiten? Wat leveren die aan maatschappelijk rendement op? De bereidheid tot die meting valt nogal tegen, zo blijkt uit het promotieonderzoek van Karen Maas (1970). Terwijl de resultaten ervan toch enorm kunnen helpen bij het bepalen van de juiste strategie. Maas onderzocht dertig meetmethoden die bedrijven wereldwijd gebruiken. Daarvan zijn er volgens haar slechts acht geschikt voor het meten van de impact van MVO-activiteiten. In de nieuwe P+ een portret van Karen Maas, met de meetmethodes waar we echt iets aan hebben. Fotografie door Anne Hamers.

De consument van nu heeft nauwelijks enig idee meer wat de oorsprong van een product is. Wie denkt daar over na, bij het kopen van een badhanddoek? In het nieuwe nummer van P+ komen de gezichten tevoorschijn van de hoofdrolspelers, in alle schakels van een keten die begint bij een bolletje katoen in Mali. Van de Afrikaanse katoenboer N’Koro Bagayogo tot aan de Nederlandse hotelmanager Kees Teer. De eerste staat aan het begin van een gegarandeerd schoon landbouwproduct, zowel Max Havelaar als biologisch gecertificeerd. De laatste presenteert de handdoekjes subtiel in een fair trade kamer in het Dorint hotel op Amsterdam-Schiphol. De coverstory “Keten van Katoen” is de eerste aflevering in een serie waarin P+ productieprocessen onderzoekt en alle facetten op het gebied van People, Planet en Profit beschrijft. De PDF is gratis te downloaden. De fotografie is van Bob van Rooijen.

Milieuondernemer Wouter van Dieren vindt dat piepkleine kerncentrales ten onrechte vergeten worden. Het zou een optie kunnen zijn om energie op te wekken met minder CO2-uitstoot dan kolencentrales, zegt hij in het nieuwe nummer van P+. Anders dan president Obama, die toestemming gaf voor economisch onrendabele grote kerncentrales, wijst Van Dieren op de mogelijkheid om voor kleinschalige decentrale oplossingen te kiezen. “Er is een nucleaire optie buiten beeld gebleven: de kleine centrales van vijf tot 25 megawatt, die nu op vliegdekschepen staan of in een onderzeeër. Die bouw je ter grootte van een container. Ze kunnen een hele stad van stroom voorzien.” P+ biedt gratis de PDF van dit artikel aan over onze man in de Club van Rome, een “dwarse denker, die er altijd al was.”

De bestuursvoorzitter van DSM gaat een hoge nieuwkomer worden in de nieuwe Duurzame 100 van Trouw in november. Bij de eerste verkiezing was Feike Sijbesma nog maar net begonnen. Zijn duurzaamheidsinitiatieven blijken echter serieus te zijn. Deze week schafte hij voor zichzelf en zijn medebestuurders alle opties af. Ook beperkte hij zijn bonus tot maximaal een jaarsalaris. Hoe meer uitstoot van CO2 hij en zijn medebestuurders weten te beperken, hoe meer hij zal ontvangen. Sijbesma verdiende vorig jaar 766.000 euro.

De meeste lezers geven P+ het rapportcijfer 8. Of het nu om de uitstraling van het blad gaat, de inhoud, de leesbaarheid, de vormgeving of de fotografie. De staafdiagram met 8-en steekt altijd boven de andere cijfers uit. Deze week presenteerde P+ het lezersonderzoek aan de 15 partners, die zagen dat P+ opmerkelijk veel mee-lezers telt. Meer dan de helft van de lezers geeft het blad door, meer dan de helft daarvan zelfs aan twee of meer mensen. In de partnervergadering werden uit de 449 deelnemers aan het onderzoek 5 prijswinnaars getrokken. De gelukkigen krijgen een diner in restaurant Fifteen aangeboden, en ook toegang tot een aflevering van P+Live@Night naar keuze.

Het controversiële Engelse beursgenoteerde mijnbouwbedrijf Vedanta is van plan een bauxietmijn aan te leggen op een berg die heilig is voor de Dongria Kondh-stam in Orissa, India. Dat lijkt gezien de geschiedenis slecht nieuws voor de plaatselijke bevolking. Hoe reageren grote institutionele beleggers? De twee grootste Nederlandse pensioenfondsen, APG en PGGM, hebben nog geen besluit genomen, ook al wordt Vedanta beschuldigd van grove mensenrechtenschendingen in India. “We zijn in dialoog met Vedanta”, zegt woordvoerder Thijs Steger van APG, dat in deze kwestie samen optrekt met PGGM en het Engelse pensioenfonds Universities Superannuation Scheme. “Een beslissing over al dan niet doorgaan met investeren in Vedanta is nog niet genomen.” Steger kan niet zeggen wanneer de kogel door de kerk gaat. APG, PGGM en USS hebben drie keer gesproken met algemeen directeur Anil Agarwalvan Vedanta en “veel gecorrespondeerd”. Steger: “We hebben onze doelstelling nog niet bereikt: meer duidelijkheid over de gevolgen van de mijnbouw voor de lokale bevolking.” P+ biedt als link een vernietigend rapport van Amnesty aan.

“Man is stoer, vrouw is hoer. 12 Jaar getrouwd met een loverboy”. Dat is de titel van het deze week verschenen boek van schrijver en journalist Maria Genova. Het boek begint met het persoonlijke verhaal van loverboy-slachtoffer Anna, maar wordt gaandeweg steeds meer een aanklacht tegen de Nederlandse maatschappij waarin pooiers en mensenhandelaren vrij zijn om net zo veel slachtoffers te maken als ze willen. Dat komt door de geringe pakkans en de bijzonder lage straffen. “Toen ik research deed voor het boek, viel ik van de ene in de andere verbazing”, vertelt schrijfster Genova, redactrice van P+.

Nederland telt een nieuwe ondernemersvereniging, met de naam De Groene Zaak. De directeur heet Marga Hoek en zij gaat niet in concurrentie, maar “naast” de grote koepels VNO-NCW en MKB Nederland opereren. Er zijn al meer dan dertig leden, die van Hoek verwachten dat ze een einde maakt aan het versnipperde overheidsbeleid op duurzaamheidsgebied. P+ verzamelde van een aantal bedrijven uitspraken over de vraag waar De Groene Zaak zich voor gaat inzetten. “De ministeries van VROM, VenW, Financiën en EZ moeten stimuleringsmaatregelen en wetgeving beter op elkaar laten aansluiten, met name op fiscaal gebied”, vindt bijvoorbeeld Athlon Car Lease. Wat moet er volgens andere bedrijven bij de overheid veranderen?