Daar hadden we nou nog nooit bij stilgestaan. Dat een zwembad wel eens te vochtig zou kunnen wezen. Je denkt: ik ga er naar toe om lekker te zwemmen en dan word ik dus nat. Logisch. “Maar de beheerder van een zwembad kijkt daar heel anders naar. Die ziet zijn gebouw door de hoge luchtvochtigheid veel te snel verouderen. Je weet wat er gebeurt in warme en vochtige klimaten. Hebt u al die condens wel eens op de ramen van een zwembad gezien?” Aldus Eric van Bokhoven van Bo-Air in Drunen. Die er natuurlijk een oplossing voor heeft: een hele serie van hoogwaardige warmteterugwinnende luchtontvochtigers. “Hij wordt zelfs geïnstalleerd in wat het mooiste saunacomplex van Nederland gaat worden: Thermen Furoya in Uden.”

Het heet een raam, maar je kunt er niet doorheen kijken. Het is namelijk geen echt venster met glas. Het ziet er eerder uit als een ietwat platte en vrolijk vormgegeven airco. Maar het heeft wel dezelfde functie als een raam. Frisse lucht binnenlaten in een huis dat heel goed geïsoleerd is. “Ademen”, zoals hoofd marketing Wim Rill van Brink Climate Systems uit Staphorst stelt. Eigenlijk zou het apparaat anders moeten heten, gevelventilator of zo. “Niet om het huis te verwarmen of te koelen, maar van frisse lucht te voorzien.”

Het overkomt iedereen die buitenlandse gasten over de vloer krijgt, die 101 vragen over Nederland stellen. "Hoe ver zitten wij hier onder de zeespiegel?" In ons geval zijn het vrienden die ook alles willen weten over de stand van duurzaamheid in ons land. Hadden wij iemand als marktonderzoeker Paul Ray van de Cultural Creatives maar de Engelstalige Good and Green Guide Amsterdam kunnen lenen, voor zijn ontdekkingsreizen langs de grachten. Dat was hij nog enthousiaster geworden over de mogelijkheden die de hoofdstad aan duurzame consumenten biedt. Hij had de allerbeste adresjes gehad om aan zijn chocoladeverslaving toe te geven. Of hij had onze Hoeksche Chips kunnen leren kennen.

De jonge geschiedenis van het maatschappelijk verantwoord ondernemen telt al meer dan honderd mijlpalen. Althans, volgens de selectie die het Online Kenniscentrum Duurzaam Ondernemen van DHV maakte. En daar valt niet veel op af te dingen. De geschiedenis begint op 1 mei 1960 met de oprichting van de ASN Bank, de eerste spaarbank met oog voor sociale beleggingen. De Stichting Maatschappij en Onderneming (1968) en Wouter van Dieren met de Club van Rome (1972) kwamen er achteraan. Op de tijdsbalk op deze website wordt het deze eeuw heel druk en moet de uitvergroting worden gebruikt. Het eerste nummer van P+ in 2002 wordt ook als mijlpaal erkend. Evenals de introductie van de Cultural Creatives in Nederland door ons mediaplatform, in 2004.

Familiebedrijf Vital Bedden B.V., een Hollandse eco-beddenfabrikant, ontvangt als eerste beddenmaker van Nederland en de wereld het Fairtrade certificaat van Max Havelaar voor zijn merken Lavital en Natural beds. Dat komt goed uit, nu het team van Max Havelaar druk doende is om alle hotelketens van Nederland ertoe te bewegen fair trade kamers in te richten. Het hoeft niet meer bij de voorbeeldkamer van Kees Teer van het Dorint Hotel op Schiphol te blijven.

Die grijze dossierkast kan echt niet meer. Het lijkt er wel een uit Mad Men, de tv-serie over de reclamewereld in de jaren zestig. Afvoeren en een nieuwe kopen? Dat hoeft niet. Sinds kort heeft Ahrend een zogenaamde “ontlakinstallatie”, die de ouderwetse kleur er milieuvriendelijk af haalt. Vervolgens krijgt de kale kast in de lakstraat een nieuwe coating, zodat hij er weer vele jaren tegenaan kan. “En we vernieuwen ook stroef lopende onderdelen of leggers, als de klant dat wil”, biedt manager marketing en communicatie Remon van Rijn aan: “Bedrijven krijgen zo hun oude kast als nieuw terug. De korting op een Next Life kast is 20 procent. Het aankoopbedrag is dus 80 procent ten opzichte van een nieuwe kast.” Ahrend neemt zelfs alle klassieke bureaustoelen van het type 220 voor 50 euro terug. Ook al kunnen ook die opgeknapt worden, met nieuwe bekleding, of de modernste ergonomische armleuningen. Het programma heet “Next Life”.

Gewetensvraagje. Wat doen wij met een kapotte vibrator? In de grijze afvalemmer mikken? Nee! Fout! Oh! Volgens Europese voorschriften horen ook seksspeeltjes die worden aangedreven op batterijen tot de categorie kleine elektrische apparatuur. De Europese Directive 2002/06/EC verbiedt om “Rabbits”, zoals het Britse koosnaampje luidt, te storten in afvalhopen. Het Engelse seksverzendhuis LoveHoney zamelt ze dan ook in, om ze te recyclen. Wie een krakkemikkig oudje opstuurt, mag voor de helft van de prijs een nieuwe uitzoeken. Er zijn inmiddels al duizend van zulke konijntjes in stukjes gemalen. Nee, niet om er tweedehands vibratoren van te maken, maar trilvrije hardplastic banken.

De onderbroek heet Saint, heilige, simpel afgekort tot St. Het moet de schoonste onderbroek ter wereld zijn. Made in Holland. Dat wil zeggen, bedacht, gestyled en te koop op de Saint webwinkel in Nederland. Maar verder helemaal gemaakt in Oost-India en Bangladesh. Daar vonden de initiatiefnemers Eugène Randag en Peter van Akkeren biologische katoenboeren, een nette weverij en naaiateliers zonder kinderarbeid. “Wij beloven met St. een goed gevoel aan het begin van elke dag. Simpelweg door je onderbroek aan te trekken.” Aldus Randag en Van Akkeren, twee ervaren marketingtoppers. De onderbroeken zijn zelfs naar heiligen vernoemd. Zogenaamd dan, om geen gedoe met de katholieke kerk te krijgen. Doen we vandaag een schone St. Julius aan? Of een St. Novatus? Of toch maar een St. Ovidius? Een two-pack kost 35 euro.

Isolatiemateriaal dat aan alle eisen voldoet en ook nog eens geheel milieuvriendelijk is? Met haar jongste merk Multipor zegt het bedrijf Xella deze beloftes waar te maken. Volgens kenners zou het inderdaad wel eens een revolutie in de duurzame isolatie-industrie kunnen zijn. Het is ecologisch te verantwoorden, niet brandbaar, vorm- en drukvast, waterafstotend, dampdoorlatend, geluidsisolerend en volledig te hergebruiken aangezien het gemaakt is van kalk, cement, zand en water.

Ergernis nummer 27: prachtige nieuwe badhanddoek droogt niet. Zelfs niet na zeventig wasbeurten. Wordt winkeldochter in de badkamer, onderop de stapel wel goed drogende handdoeken, want zonde om weg te gooien. We vernemen dus met grote vreugde dat er een heel nieuwe soort handdoek op de markt is, die zeer duurzaam is en bewezen beter droogt. Gemaakt van soja. Dat wil zeggen: van sojabonen-afval, wanneer de olie er uit is geperst. De Vlaamse badhanddoekenfabrikant Jules Clarysse maakt ze. Directeur Peter Bauwens: “En ze zijn ook nog zachter.”

Een oude, mooie gedachte van Spinoza blijkt waar te zijn. Het geven van liefde maakt gelukkig, zo dacht de Nederlandse filosoof (1632 -1677). De Amerikaanse psychiater Martin Seligman toetste deze wijsheid in de praktijk. Psychologen en sociologen doen al decennia lang onderzoek naar wat mensen nou echt gelukkig maakt. In het Financieele Dagblad lezen wij: Seligman “heeft zijn studenten door een inmiddels klassiek experiment laten zien dat iets doen voor andere mensen een grotere kick geeft dan zomaar met een groep vrienden plezier maken”. Dat is een heel relevant onderzoek voor met name de vrijwilligersinitiatieven van bedrijven, zoals binnenkort NL. Doet op 19 en 20 maart 2010. Bedrijven kunnen hun medewerkers dus gelukkig maken, door hier medewerking aan te verlenen! P+ geeft de link naar het artikel in het FD van Marleen Janssen Groesbeek, met een prachtige illustratie van Max Kisman. Hoe bewees Seligman de gelukmakende factor?

Twaalf Nederlandse banken hebben hun MVO-beleid over de hele linie verbeterd ten opzichte van een jaar geleden. Dat blijkt uit de jongste Eerlijke Bankwijzer. Meest opvallend is de Friesland Bank. De op een na kleinste van de twaalf beoordeelde banken (marktaandeel 0.9 procent) scoorde een jaar geleden scoorde op alle onderzochte thema’s en onderwerpen een 1, het laagst mogelijke resultaat. Reden: Friesland Bank had nog geen beleid ontwikkeld ten aanzien van MVO-thema’s en  sectoren, maar kondigde aan dat binnenkort te gaan doen. De bank heeft woord gehouden. Het resultaat is niet denderend maar valt ook niet uit de toon.